به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، برای این مطالعه، محققان ۳۸ مطالعه منتشر شده را که عملکرد ورزشی بیش از ۲۰۰۰ نفر را که مبتلا به کووید ۱۹ بودند، بررسی کردند. در نهایت، محققان عملکرد ۳۵۹ شرکت کننده را که از بیماری بهبود یافته بودند با ۴۶۴ شرکت کننده که علائم طولانی مدت کووید داشتند، مقایسه کردند.
بعد از گذشت بیش از سه ماه از ابتلاء به کووید ۱۹، توانایی آنها برای ورزش مانند چیزی بود که از فردی ۱۰ سال مسن‌تر انتظار می‌رفت. به گفته محققان، در حالی که این موضوع نشانه اثبات شده کووید طولانی مدت نیست، اما به نظر می‌رسد از دست دادن توانایی ورزش کردن برای برخی افراد پیامد این بیماری باشد.
دکتر «متیو دورستنفلد»، نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «کاهش توانایی ورزش یکی از علائم بالقوه کووید طولانی است. تحقیقات بیشتری برای درک و شناسایی درمان‌های طولانی مدت کووید ۱۹ مورد نیاز است.»
او افزود: «کاهش توانایی ورزش کردن برای افراد مبتلا به کووید طولانی مدت حداقل سه ماه پس از ابتلاء به ویروس ادامه می‌یابد.»
مطالعات بررسی‌شده بر داده‌های آزمایش ورزش قلبی ریوی تکیه داشتند. سطح اکسیژن و دی اکسید کربن شرکت کنندگان در حین استفاده از تردمیل یا دوچرخه ثابت اندازه گیری شد. سایر علائم عملکرد قلب و ریه نیز اندازه گیری شد.
به گفته نویسندگان این مطالعه، یافته‌ها نشان می‌دهد که افراد مبتلا به کووید طولانی ممکن است از تنفس نامنظم، کاهش استخراج اکسیژن در عضلات و ناتوانی بیشتر در افزایش ضربان قلب در حین ورزش رنج ببرند.
دورستنفلد گفت: «برای افرادی که مبتلا به کووید طولانی مدت هستند، برخی از فعالیت‌ها ممکن است خیلی سخت باشد. اختلال در استفاده از اکسیژن ممکن است توانایی ورزش یک فرد ۴۰ ساله مبتلا به کووید طولانی مدت را به یک فرد ۱۰ سال مسن‌تر کاهش دهد.»
وی خاطرنشان کرد: «همه افراد مبتلا به کووید طولانی توانایی کمتری برای ورزش ندارند. برخی ممکن است به شدت توانایی شأن کاهش یافته باشد. اما سایرین ممکن است کاهشی نداشته باشند.»
کووید می‌تواند باعث تغییراتی در متابولیسم، نحوه تبادل اکسیژن و رساندن آن به بافت‌ها و تأثیراتی بر روی سیستم عصبی شود، که ممکن است باعث بروز چنین تأثیراتی شود.