پارسا امیریزاد کارگردان فیلم کوتاه «نحسی» از آثار کمدی حاضر در سیونهمین جشنواره بینالمللی فیلمکوتاه تهران، در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره شرایط برگزاری این رویداد و ارتباط مخاطبان با آثار گفت: انتظاری که من داشتم، استقبالی کمتر از چیزی بود که در این چند روز شاهد بودیم. استقبال از فیلمها بالاتر از انتظار من بود اما کماکان طیفی از جامعه علاقهمند به سینمای کوتاه به هر دلیلی در این رویداد حضور ندارند و ای کاش شرایط بهگونهای بود که این عزیزان غایب هم در کنارمان حضور میداشتند و همه از تماشای فیلم کوتاه لذت میبردیم.
وی درباره حضور فیلم «نحسی» در فهرست فیلمهای برتر آرای مردمی در سه روز ابتدایی جشنواره هم گفت: این فیلم اولین تجربه کارگردانی من و طبیعتاً اولین حضور من در جشنواره فیلم کوتاه است و بهترین احساسی که میتوان تجربه کرد، همین احساس دیده شدن فیلم از سوی مخاطب است. هر فیلمسازی، اولین هدفش این است که مخاطب فیلمش را ببیند و وقتی این اتفاق میافتد و مردم هم فیلمت را دوست دارند، این حس جالب، مضاعف هم میشود.
امیریزاد افزود: البته از قبل از جشنواره این استقبال نسبت به «نحسی» برایمان قابل پیشبینی بود اما رقم خوردن این اتفاق در واقعیت، تا به اینجای جشنواره برایمان بسیار شیرین بوده است.
سختی و شیرینی ساخت یک فیلم کوتاه پربازیگر
کارگردان «نحسی» درباره تجربه ساخت اولین فیلم کوتاه خود هم توضیح داد: اواخر سال ۱۴۰۰ تولید این فیلم را تمام کردیم و تا همین چند ماه گذشته هم درگیر مراحل پس از تولید آن بودیم. کلاً برای این فیلم ۸ روز فیلمبرداری در ۶ لوکیشن مختلف داشتیم. کل کار در تهران ضبط شد اما بهعنوان یک فیلم کوتاه، پروژه سختی بود. در این فیلم چند قصه را در کنار هم روایت میکند و همین ویژگی تجربه ساخت آن را برای سخت و در عین حال شیرین کرد. فیلم من یک فیلم پربازیگر محسوب میشود که لوکیشنهای متفاوتی هم دارد و از سوی دیگر در فیلم کوتاه باید از هر لحظه بهترین استفاده را ببریم. سختی کار هم برایم در همین بود.
وی درباره شکلگیری ایده «نحسی» هم گفت: سال ۹۸ بود که مجید فرهنگ، فیلمنامه این کار را نوشت. ایده اولیه آن هم از ماشین من و شنیدن قطعهای از جواد یساری کلید خورد که در ابتدای فیلم هم همین قطعه را میشنویم. همان زمان قرار بود این کار را تولید کنم و در آن مقطع هنوز سیاستهای حمایتی انجمن برای توجه به ژانر هم هنوز شکل نگرفته بود. آن سال به دلیل وقوع کرونا، دو روز مانده به تولید، کار متوقف شد. مجدد در سال ۱۴۰۰ تصمیم گرفتیم این فیلم را کلید بزنیم و اینگونه نبود که به دلیل سیاستهای حمایتی انجمن سراغ این کار با این ژانر رفته باشیم.
امیریزاد درباره ژانر فیلم خود هم توضیح داد: داستان این فیلم یک کمدی ابزورد است اما خودمان خیلی دوست نداریم اینگونه به آن نگاه شود. در کل احساس میکنم محل درست ساخت چنین آثاری، همین سینمای کوتاه است. این کارها نیاز به مخاطب جدی سینما دارد که به نظرم مخاطب سینمای کوتاه، به خوبی این فضا را درک میکند.
این کارگردان درباره پیشبینی خود از موفقیت «نحسی» در فرآیند داوری جشنواره امسال هم گفت: اساساً هم من پیشبینیهای دقیقی ندارم و هم پیشبینی کردن داوری یک جشنواره کار دشواری است. از نظر خودم احساس میکنم در هیچ بخشی از بخشهای تولید «نحسی» کم نگذاشتهایم. تمام تیم ما سعی کردیم به بهترین چیزی که از ما برمیآمده است برسیم. به همین دلیل احساس میکنم این فیلم در همه بخشهای داوری، لایق دیده شدن است.
بچههای قدیمی سینمای کوتاه هم هنوز دغدغه مالی دارند
امیریزاد درباره ادامه فعالیت حرفهای خود در سینمای کوتاه گفت: اصلیترین نکتهای که فعالیت بچههای سینمای کوتاه را تهدید میکند، مسائل مالی است. حتی بچههای قدیمیتری را که میشناسم و از بعضی از آنها فیلمسازی یاد گرفتهام، امروز دغدغه مالی دارند. در این شرایط اگر کسی بخواهد فیلم خودش را بسازد، خیلی نمیتواند به ایدههای بزرگ فکر کند. اگر سرمایهگذاریهایی روی بچههای صاحب ایده، صورت بگیرد با نتایج خیلی خوبی مواجه میشویم. امروز برخی رقمها بهعنوان حمایت از فیلماولیها مطرح میشود، که واقعاً شوخی است!
وی افزود: همین الان خود من فیلمنامهای در دست نگارش دارم و از سوی دیگر هم با پیشنهادی برای کار مواجه هستم اما در هر دو مورد دغدغه اصلیام مباحث مالی است. بهخصوص که بازگشت سرمایه در فیلم کوتاه بسیار سخت اتفاق میافتد.