خبرگزاری مهر، گروه بین الملل، «گراهام برد ی» رئیس فراکسیون حزب حاکم محافظه کار انگلیس امروز دوشنبه اعلام کرد که با کناره گیری «پنی موردانت» وزیر دفاع اسبق این کشور از رقابت برای تصدی منصب نخست وزیری به دلیل عدم کسب حد نصاب لازم برای نامزد شدن، «ریشی سوناک» ۴۲ ساله تنها نامزد نخست وزیری در این کشور شد.
پیش از «پنی موردانت» وزیر دفاع اسبق انگلیس هم «بوریس جانسون» نخست وزیر پیشین این کشور از رقابت برای احراز این تصدی انصراف داده بود.
بر اساس قوانین انگلیس، نامزد احراز تصدی نخست وزیری باید حمایت دست کم ۱۰۰ نماینده عضو پارلمان این کشور را داشته باشد؛ این در حالیست که «پنی موردانت» فقط توانست حمایت ۹۵ نماینده را کسب کند.
در شرایطی که انگلیس با بحران های متفاوتی از جمله مشکلات اقتصادی و مالی ناشی از استعفای «لیز تراس» از رهبری حزب حاکم انگلیس و منصب نخست وزیری دست به گریبان است، این سئوال اکنون مطرح می شود که جانشین وی کیست، چه سوابقی داشته و اینکه آیا می تواند پاسخگوی چالش های فراروی لندن باشد؟
«ریشی سوناک» اولین نخست وزیر آسیایی تبار و غیر سفیدپوست در انگلیس به شمار می آید. وی که ۷ هفته پیش رقابت رهبری حزب محافظه کار را به «لیز تراس» واگذار کرده بود، اکنون با کسب حمایت اکثریت نمایندگان حزب محافظه کار و با خارج شدن ۲ رقیب دیگرش، «بوریس جانسون» و «پنی موردانت»از دور رقابت ها، به رهبری حزب حاکم رسید تا نخست وزیری بریتانیا را بر عهده بگیرد و این در حالی است که لندن با وضعیت بسیار دشوار اقتصادی روبرو است؛ اما در کمتر از ۴ ماه ۲ نخست وزیر در این کشور استعفا داده اند.
وی ۱۲ ماه می سال ۱۹۸۰ میلادی در «ساوتهمپتون» (Southampton) متولد شد و بزرگترین فرزند از ۳ فرزند والدین پنجابی تبارش است. پدر ریشی سوناک یک پزشک بود و مادرش داروخانه ای را اداره می کرد. سوناک در قدیمی ترین مدرسه دولتی انگلستان، کالج «وینچستر» تحصیل کرد. وی بر این عقیده بود که تحصیل در این مدرسه برایش «تحول فکری»به همراه آورده و مسیر زندگی او را تغییر داده است.
رئیس کنونی حزب محافظه کار در انگلیس در رشته فلسفه، سیاست و اقتصاد در کالج لینکلن در دانشگاه آکسفورد پرداخت و پس از اتمام دوره «ام بی ای» (MBA) در دانشگاه «استنفورد» در بانک سرمایه گذاری «گلدمن ساکس» مشغول به کار شد.
وی با « آکشاتا مورتی» ازدواج کرد و در سال ۲۰۰۶ به صندوق تامین سرمایه تی سی آی (TCI) پیوست؛ سوناک سپس صندوق تامین سرمایه جدیدی را ۳ سال بعد تاسیس کرد و در نهایت در سال های آتی به حوزه سیاست وارد شد. او در سال ۲۰۱۴ میلادی به عنوان نامزد حزب محافظه کار در کرسی «یورکشایر ریچموند» برگزیده شد.
نخست وزیر جدید این کشور فعالیت های سیاسی خود را حین تلاش ها برای خروج کشورش از اتحادیه اروپا موسوم به «برگزیت» آغاز و اعلام کرد که بریتانیا بیرون از این اتحادیه «آزادتر و مرفه تر» خواهد بود. وی از حامیان سرسخت خروج لندن از اتحادیه اروپا بود و با وقوع این رویداد نیز به حمایت هایش از فرایند پسابرگزیت در دوران نخست وزیری «ترزا می» ادامه داد.
با تلاش هایی که وی در این راه انجام داد، بالاخره توانست حمایت های پیدا و پنهان حزب محافظه کار را به خود جلب کرده و در ژانویه ۲۰۱۸ به عنوان وزیر جوان در وزارت مسکن وارد کابینه انگلیس شود.
«ریشی سوناک» پس از «ترزا می» از حامیان بوریس جانسون شد و در سخنرانی ها و یادداشت هایش مدعی شد که «بوریس جانسون» می تواند کشورش را در دوران پسابرگزیت از مشکلات پیش رو نجات دهد. به همین دلیل، پس از احراز پُست نخست وزیری از سوی «جانسون»، وی به عنوان وزیر دارایی انتخاب شد و تلاش کرد با بهره گرفتن از تجارب خود در دوران فعالیت هایش در حوزه های مالی و سرمایه گذاری محوبیت هایی را میان افکار عمومی به دست آورد. وی در دوران همه گیری کرونا طرح هایی را برای جبران مشکلات اقتصادی در کشورش ارائه کرد و به همین طریق جای پای خود در میان محافظه کاران را تثبیت نمود. سوناک با آغاز شیوع کووید- ۱۹ و اعلام قرنطینه از کارفرمایان خواست کارکنان خود را به مرخصی بفرستند و در عوض پرداخت ۸۰ درصد حقوق آنها تا سقف 2 هزار و 500 پوند را تقبل کرد. این طرح که ماه سپتامبر سالا گذشته میلادی به پایان رسید، بالغ بر ۷۰ میلیارد پوند خرج روی دست دولت گذاشت؛ اما برای وی محبوبیت به همراه آورد.
پس از بروز بحران در کابینه «بوریس جانسون»، او از دولت جانسون جدا شد و اعلام کرد که این دولت دیگر کارائی لازم برای ادامه فعالیت را ندارد؛ به دنبال این اقدام وی موجی از استعفاها در دفتر شماره ۱۰ در خیابان «داو نینگ» به راه افتاد تا در نهایت سقوط دولت جانسون رقم خورد.
پس از سقوط دولت «بوریس جانسون»، وی در تمامی ۵ دُور رأی گیری که در پارلمان این کشور به انجام رسید، توانست به موفقیت دست یافته و رقیب سرسخت «لیز تراس» برای کسب مقام نخست وزیر شود؛ اما در نهایت از وی شکست خورد؛ اما اکنون توانست رؤیای دست یابی به نخست وزیری انگلیس را حتی با وجود اینکه تنها نامزد این سِمت است، محقق کند.
با توجه به انبوه مشکلات مالی، اقتصادی و بی ثباتی گسترده سیاسی که انگلیس با آن مواجه است، باید دید آیا وی می تواند با تشکیل دولتی قدرتمند اوضاع نابسامان کنونی را سامان دهد و یا اینکه رکورد دوران حدودا ۴۰ روزه نخست وزیری انگلیس را خواهد شکست.