هدی حقیقی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، در تشریح موضوع همسر آزاری و انواع آن اظهار کرد: همسر آزاری عبارت است از رفتاری در رابطه زناشویی که موجب صدمه فیزیکی، جنسی یا روانشناختی عاطفی شود.
وی افزود: این رفتارها می‌تواند شامل پرخاشگری فیزیکی، اجبار یا تعرض جنسی، سو استفاده روانشناختی و رفتارهای کنترلی باشد.
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان قزوین بیان کرد: همانطور که در تعریف همسرآزاری بیان می‌شود ایجاد آسیب‌های روانشناختی و عاطفی نیز جزو انواع رفتارهای آزارگرانه در مقابل همسر است.
وی افزود: این گروه رفتارها که به آن همسرآزاری عاطفی گفته می‌شود شامل رفتارهای است که هرچند به صورت فیزیکی و بر بدن طرف مقابل آسیب نمی‌رساند اما به صورت کلامی یا غیر کلامی، تهدیدها و آسیب‌های هیجانی را به همسر وارد می‌کند.
این مسئول با بیان اینکه انواع آسیب‌های عاطفی شامل ارعاب و تهدید، تخریب شخصیتی، محدودسازی، اقتصادی و کنارگیری است، تاکید کرد: ارعاب و تهدید به معنای صدمه یا کشتن، تهدید به خودکشی، آسیب رساندن به اشیا، ژست‌های تهدید کننده، رانندگی خطر ناک، اجبار به تماشا یا دانستن آزار کودک، اجبار به تماشای آزار و تخریب اشیا محبوب و تعقیب کردن است.
حقیقی تصریح کرد: تخریب شخصیتی به معنای تحقیر، انتقاد، توهین، صدمه به ارزش خود مانند برچسب گذاری، تحقیر جلوی دیگران و تمسخر است.
وی تشریح کرد: محدود سازی به معنای تعقیب و رد زدن، محدود کردن اجتماعی و انزوا، محدود کردن فعالیت‌های خودارتقایی، دور کردن از دوستان و اعضای خانواده است.
این مسئول عنوان کرد: آسیب اقتصادی به معنای ایجاد وابستگی اقتصادی، مانع کار کردن، بی پول گذاشتن، به اجبار پول گرفتن است.
وی با اشاره به اینکه کناره‌گیری به معنای کناره‌گیری خصمانه، تنبیه با گرفتن عاطفه و توجه، ایجاد اضطراب و ناامنی نسبت به رابطه در دیگری است گفت: هرچند تصور رایج و عمومی، همسر آزاری را پدیده‌ای از سوی مردان و قربانیان آن را خانم‌ها می‌دانند اما اعمال خشونت نسبت به همسر در هر دو جنسیت وجود دارد و مردان نیز می‌توانند قربانی همسر آزاری باشند.
این مسئول شیوع قربانی بودن در مردان نسبت به زنان را کمتر دانست و عنوان کرد: معمولاً در آمارهای جهانی، شیوع قربانی بودن در زنان را یک نفر از چهار نفر و این مساله را در مردان یک نفر در ازای هر نه نفر برآورد می‌کنند.
حقیقی اضافه کرد: مسئله قابل توجه این است که مردان مبتلا، به دلیل باورها و فشارهای فرهنگی، کمتر مشکل خود را بازگو می‌کنند و لذا احتمال کمتری دارد که کمک حرفه‌ای دریافت کنند.
وی در ادامه با اشاره به شیوه‌های کاهش همسرآزاری مطرح کرد: روش‌های که به پیشگیری و مداخلات سطح اول مربوط می‌شوند معمولاً شامل برنامه‌های راهبردی بلند مدتی است که باید به صورت آموزشی و حمایتی در سطح کلان جامعه اجرا شوند و نسل‌های پیاپی را هدف و مخاطب خود قرار دهند.
این مسئول یادآور شد: روش‌های درمانی نیز وجود دارد که در سطح دوم و سوم در راستای کاهش آسیب، حمایت و درمان آسیب‌های عاطفی افراد قربانی همسر آزاری و درمان اختلالات روانشناختی افراد آزار رسان طراحی شده‌اند.
وی با اشاره به رئوس مداخلاتی تصریح کرد: آموزش مهارت‌های ارتباط سالم و شناخت روابط سالم به نوجوانان، جوانان و زوجین، درگیر سازی افراد مؤثر نظیر والدین و معلمان در فرایندهای آموزشی به افراد، حمایت از خانواده‌ها و سلامت سازی مسیر رشدی افراد والدین، خانواده‌های در خطر، ایجاد محیط حامی برای افراد در معرض خطر، حمایت اقتصادی از خانواده‌ها و به ویژه زنان، امینت و کاهش آسیب قربانیان، درمان پیامدهای عاطفی در فرد قربانی و درمان اختلالات روانشناختی در فرد آزار رسان از جمله اقدامات درمانی این پدیده است.
حقیقی تشریح کرد: برقراری ارتباط حرفه‌ای و مصاحبه و تشخیص اولیه ویژگی‌های روانی – شخصیتی فرد آزاردیده جهت شناخت علت خشونت و ارجاع به مراکز تخصصی برای تشخیص دقیق و درمان از وظایف کارشناسان تیم سیار اورژانس اجتماعی است.
وی در پایان گفت: سال گذشته همسر آزاری ۲% از مداخلات تیم سیار اورژانس اجتماعی را تشکیل می‌داد که در ۹۹% آن زنان قربانی همسرآزاری بوده‌اند.