نوید اسماعیلی کارگردانی فیلم سینمایی «طبقه یک و نیم» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره شرایط اکران عمومی این فیلم سینمایی گفت: در شرایطی که دسترسی به فضای مجازی برای تبلیغ فیلم وجود ندارد، ما برای تبلیغ فیلم خود با شهرداری تهران وارد مذاکره شدیم و قراردادی را بابت ۲۰ عدد بیلبورد منعقد کردیم که این تعداد بیلبورد برای ما ۲۲۰ میلیون تومان هزینه دربرداشت! چک‌های مربوط به این مبلغ را پرداخت کردیم و بیلبوردها هم نصب شد اما به فاصله ۲۴ الی ۴۸ ساعت، تمام بیلبوردهای ما جمع‌آوری شد و فضای آن به بیلبوردهای فرهنگی خود شهرداری اختصاص پیدا کرد!
وی افزود: وقتی پیگیر شدیم، هیچ‌کس پاسخگوی ما نبود و تنها متوجه شدیم با دستور رئیس سازمان زیباسازی شهرداری این اتفاق رخ داده، این رفتار در حالی است که من ماشین شخصی‌ام را فروختم تا بتوانم لااقل این تعداد بیلبورد برای تبلیغ فیلم خودم داشته باشم. یک نفر هم نبود که در این شرایط حواسش به من به‌عنوان یک فیلمساز مستقل باشد. همه مستندات و قراردادهای ما برای اجاره یک ماهه بیلبوردهای شهرداری موجود است. هر چند اصل پول ما برای اجرای این بیلبوردها را به ما برگرداندند اما چه فایده؟ حتی یک هزار تومانی هم به‌عنوان ضرر و زیان به ما پرداخت نکردند و حتی بیلبوردهای جایگزین هم به ما ندادند. هدف ما تبلیغ فیلم‌مان بود.
گفتند الحمدلله که اصل پول‌تان را عودت دادیم!
این کارگردان گفت: من کارگردانی هستم که با بودجه شخصی خودم فیلم می‌سازم و به همین دلیل هم دنبال آن می‌دوم تا بتوانم به بهترین شکل آن را اکران کنم. اینکه شخصاً توانسته‌ام با یک ارگان دولتی به توافق رسیده‌ام و بابت آن قرارداد هم منعقد شده است اما به آن پایبند نبودند، غیرقابل دفاع است. در پاسخ به پیگیری و اعتراض هم می‌گفتند، الحمدالله که اصل پول شما عودت داده شده است. این از هر توهینی برایم بدتر بود!
اسماعیلی افزود: اگر قرار بر عدم تبلیغ فیلم‌های سینمایی است، چرا از ابتدا قرارداد امضا می‌کنید و مهمتر از آن چرا فیلم‌های دیگر به راحتی دارند در همین روزها تبلیغ می‌شوند؟ مگر فیلم‌های «انفرادی» و «دوزیست» همین الان در سطح شهر بیلبوردهای تبلیغاتی ندارند؟
بازیگرانی که در فضای مجازی جوگیر می‌شوند!
کارگردان «طبقه یک و نیم» در ادامه با انتقاد از بازیگران فیلم خود بیان کرد: بازیگری که همان ابتدای کار برای من شرط گذاشته بود تا پول من را کامل تسویه نکنید، مقابل دوربین نمی‌روم و به نظر حق هم داشته که دستمزدش را مطالبه کند، امروز وقتی می‌گویم لااقل برای تبلیغ فیلم یک استوری بگذار، می‌گوید در این شرایط حاضر به تبلیغ فیلم نیستم! بالاخره من به‌عنوان کارگردان این فیلم هم جزوی از همین مردم هستم، مگر می‌شود به اسم حمایت از مردم، به کار من آسیب بزنید؟ برخی از این دوستان احساس می‌کنند اگر برای فیلمی که در حال اکران در سینما دارند تبلیغ کنند، از چشم مردم می‌افتند!
وی تأکید کرد: ما یک فیلم فرهنگی ساخته‌ایم و می‌خواستیم حال مردم با این فیلم خوب شود. فیلم ما در همین شرایط نامناسب، طی ۸ روز حدود ۶۰۰ میلیون تومان فروش داشته است و این یعنی به اندازه خودش مردم از آن استقبال هم کرده‌اند و حال‌شان خوب شده، مهم این است که هر کدام از ما در جایگاهی که هستیم، بتوانیم به مردم خدمت کنیم نه اینکه جوگیر شویم و از خانه بخواهیم با یک استوری، برای دیگران مشکل ایجاد کنیم! هنرمندی که در همین شرایط هم دستمزد میلیاردی‌اش را می‌گیرد چرا باید برای گوجه کیلویی ۲۰ هزار تومان استوری اعتراضی بگذارد؟ این انصاف نیست! این دروغ است. وقتی همه تفریحات و دورهمی‌های‌تان سر جای خودش هست، چرا در فضای مجازی می‌خواهید تصویر دیگری از خودتان ارائه دهید؟ چرا باید دورو باشیم؟
تعهدنامه تلویزیون برای جریمه ۵ میلیارد تومانی!
اسماعیلی درباره مذاکره با مسئولان تلویزیون برای تبلیغ فیلم «طبقه یک و نیم» هم گفت: براساس مذاکراتی که پیش از این داشتیم، برای تبلیغ فیلم با قیمت به‌ازای هر ثانیه ۲۴۰ میلیون تومان، با ما صحبت کردند. بر همین اساس ۵ میلیارد تومان اعتبار رایگان به‌عنوان هدیه به ما دادند که حاصلش می‌شد یک بار پخش تیزر فیلم ما از شبکه چهار، آن هم ساعت ۸ صبح! بابت همین اندازه هم تعهدنامه‌ای را جلوی ما گذاشتند که اگر به هر عنوانی تیزر فیلم شما از شبکه‌های ماهواره‌ای و یا فضای مجازی پخش شود، باید تمام ۵ میلیارد تومان را به‌عنوان جریمه به سازمان صداوسیما بازگردانید! مدیر تولید فیلم ما هم گفت زیربار چنین تعهدی نمی‌رویم و منصرف شدیم.
وی ادامه داد: در همین شرایط آقای سهرابی مدیرکل عرضه و نمایش فیلم‌های سینمایی سازمان سینمایی نامه‌ای را خطاب به آقای جبلی رئیس سازمان صداوسیما زدند که بسیار به ما کمک کرد. با دستور ایشان و بدون تعهدنامه، چند بازپخش تیزر برای فیلم ما در نظر گرفته شد و قرار است ما آنونس مدنظر خود را به سازمان برسانیم.
این کارگردان در پایان تأکید کرد: واقعیت این است که شرایط فروش فیلم نیست، همین که یک نفر از دقیقه اول تا آخر فیلم من را ببیند و برای یک لحظه لبخندی روی لبش بنشیند، برای من به اندازه یک دنیا ارزش دارد. حتی اگر همین مخاطب بعد از تماشای فیلم بگوید چقدر فیلمت مزخرف بود، واقعاً ناراحت نمی‌شوم. بالاخره در صنعت فیلمسازی همواره اینگونه بوده که حتی اگر ۹۰ نفر از فیلم تو تعریف کنند، بازهم ۱۰ نفر پیدا می‌شوند که آن را می‌زنند. حتی اگر این نسبت عکس باشد و ۹۰ نفر با فیلم تو حال‌شان بد شود و فقط حال ۱۰ نفر را خوب کند، باز هم به نظرم کاملاً منطقی است.