به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «دار» و ندار حسنک (بر دار کردن حسنک وزیر) تألیف حسن دلبری به‌تازگی توسط انتشارات معین به تازگی منتشر شده است.
حسن بن محمد میکالی شناخته شده به حسنک وزیر، آخرین وزیر سلطان محمود غزنوی بود که به دستور مسعود غزنوی و به فتوای خلیفه بغداد، تحت عنوان قرمطی یا اسماعیلی در روز ۲۴ بهمن سال ۴۱۰ خورشیدی به دار آویخته شد.
امیر حسنک از آل میکال از خاندان دیواشتیج شاهزاده سغدی بود. سلطان محمود او را به خاطر دانش و تجربه اش به وزارت حکومت خویش منصوب کرد. حسنک در زمان حیات محمود به حج رفت و در هنگام بازگشت به دلیل ناامینی راه‌ها از مسیر مصر به غزنی برگشت در مصر خلعت خلیفه فاطمی مصر را که شیعه اسماعیلی بود قبول کرده و در غزنی تسلیم سلطان محمود کرد. خلیفه عباسی حسنک را در واقع به خاطر قبول خلعت فاطمیان و به خدمت نرسیدن وی ولیل در ظاهر و با بهانه کردن قرمطی گری ساختگی او از محمود خواست وی را تسلیم کند سلطان محمود که به وزیرش اعتماد داشت و مطمئن بود که وی قرمطی نیست به خواست خلیفه جواب رد داد.
ابوالفضل بیهقی می‌گوید که سلطان محمود نسبت به پافشاری خلیفه بر اعدام حسنک وزیر به خشم آمد و گفت: «به این خلقه خرف شده بباید نبشت که من از بهر عباسیان انگشت در کرده‌ام در همه جهان و قرمطی می جویم و آنچه یافته‌اید و درست گردد بردار می کشند، و اگر مرا درست شدی که حسنک قرمطی است خبر به امیرالمومنین رسیدی که در باب وی چه رفتی وی را من پرورده‌ام و با فرزندان و برادران من برابر است. اگر وی قرمطی است من هم قرمطی باشم!»
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
«به حسنک دستور دادند لباست را دربیاور.
دست در زیر لباس برد، بند شلوارش را محکم بست و پایچه هایش را.
آنگاه بالاپوشش را بیرون آورد و به گوشه‌ای انداخت.
برهنه درحالی که جز شلواری بر تن نداشت.
دست‌ها را در هم زده و راست و ایستاده بود با بدنی مثل نقره سپید و چهره‌ای به زیبایی معشوقگان غزل‌های عاشقانه.
انگار نه انگار که قرار است کشته شود.
انگار باتمام روح و تن خود به استقبال مرگ می‌رود.
واقعاً به قول مادرش: بزرگ مردا که این حسنک است.
او که نه؛ اما مردم همه به درد می‌گریستند.»
این‌کتاب در ۱۰۴ صفحه قطع رقعی و قیمت ۳۷ هزار تومان عرضه شده است.