به گزارش خبرنگار مهر، دیگرعادی شده است که پس از هر بازی فوتبال خیابانها و بزرگراه های اطراف استادیوم آزادی را پوشیده از شیشه های خرد شده اتوبوسها ببینیم و فردای آنروز هم شرکت واحد میزان خسارت وارد شده را از طریق رسانه ها اعلام کند و روز از نو و روزی از نو.
خسارت زدن به اتوبوسهای شرکت واحد در حالی صورت می گیرد که شهر تهران با کمبود حداقل 3500 دستگاه اتوبوس مواجه است و از 7000 اتوبوس فعال پایتخت هم بیش از 2000 دستگاه آن فرسوده بوده و فقط با انجام تعمیرات و صرف هزینه های گزاف، قابلیت تردد در شهر را پیدا کرده اند.
به نظر می رسد تماشاگرنماها بر خلاف محیط ورزشگاه ها که تحت کنترل نیروی انتظامی است، اعمال خلاف قانون خود را با احساس امنیت ناشی از نبود برخورد لازم و قاطع واحتمالا مجازات احتمالی صورت می دهند وبدین صورت است که با گذشت زمان بر ابعاد این ناهنجاری های خلاف قانون افزوده می شود.
دکتر صالح نیکبخت، وکیل دادگستری در گفتگو با خبرنگار مهر یادآور شد: مجازات تخریب اموال عمومی می تواند بر اساس ماده 618 قانون مجازات اسلامی به تشخیص قاضی از شش ماه تا سه سال حبس برای متخلف مجازات در بر داشته باشد، ضمن آنکه قاضی می تواند ضمن تعیین خسارت مالی مجازات او را بر حسب مورد و بر اساس قوانین امنیت عمومی افزایش دهد.
در این بین هیچ نهادی هم از قبیل فرمانداری، سازمان تربیت بدنی ، فدارسیون فوتبال و حتی باشگاه ها، مسئولیتی را در رابطه با خسارت های وارد شده به شرکت واحد نپذیرفته اند و در این زمینه پاسخگو نیستند.
مهندس حسین اردشیر بیژنی ، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران نیز در گفتگو با خبرنگار مهر خطرنشان کرد: در سه سال گذشته بیش از 200 میلیون تومان به اتوبوسهای شرکت واحد که به تماشاگران فوتبال خدمت رسانی کرده است، آسیب وارد شده و این در حالی است که تاکنون حداکثر 20 میلیون تومان به شرکت واحد در این خصوص پرداخت شده است.
وی تأکید کرد:شرکت واحد اتوبوسرانی موظف به ارائه خدمات است ولی نباید اموال بیت المال را که متعلق به همه مردم هستند در اختیار تماشاگرنماها و اراذل و اوباش قرار داد.
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران افزود: نیروی انتظامی که مسئول حفظ امنیت عمومی است باید در این زمینه امنیت اتوبوس ها را نیز تأمین کند وفرمانداری، سازمان تربیت بدنی،فدراسیون فوتبال و باشگاه نیز پاسخگوی خسارات وارده به اتوبوسرانی باشند که متأسافنه تابحال هیچگونه مسئولیتی را نپذیرفته اند.
به هر تقدیر با توجه به هزینه های گزاف تعمیر، نگهداری و بازسازی اتوبوسها و نیاز مبرم حمل و نقل عمومی تهران به آنها، می طلبد که نهادهای ذیربط با مسئولیت پذیری در این خصوص برنامه هایی را جهت جلوگیری از بروز این ناهنجاریها به عمل آورند تا بیش از این شاهد آسیب رساندن گروهی تماشاگرنما به اموال عمومی نباشیم.
تماشاگران فوتبال نیز باید توجه داشته باشند که هر ریال از هزینه خرید و نگهداری این اتوبوسها ازبیت المال و سرمایه خودشان پرداخت می شود و فارغ از نتیجه حاصل شده در پایان بازیها، بهتر آن است که جهت استمرار بخشیدن به خدمات رسانی شرکت واحد و همچنین نگهداری اموال عمومی همکاری لازم را در این خصوص از خود بروز دهند تا شرکت واحد اتوبوسرانی را در مسیر فعالیت خود دچار مشکل نکنند.