با وجود فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و مرگ کاسترو، تحریم کوبا به دلیل پویایی های سیاسی معاصر آمریکا ادامه دارد، با این حال، زمان پایان دادن به سیاست شکست خورده فرا رسیده است.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نشنال این ترست، «اسکات مک کان» عضو جوان سیاست خارجی در مرکز منافع ملی آمریکا اخیراً به بررسی ادامه تحریم‌های ایالات متحده آمریکا علیه کوبا پرداخته و می‌نویسد: با وجود فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و مرگ کاسترو، تحریم کوبا به دلیل پویایی‌های سیاسی معاصر آمریکا ادامه دارد.

ترجمه متن مقاله در ادامه می‌آید.

در ۳ فوریه ۱۹۶۲، رئیس جمهور «جان اف کندی» فرمان اجرایی ۳۴۴۷ را امضا کرد که بر اساس آن تحریم تجاری کوبا آغاز شد. شصت سال از آن زمان می‌گذرد، اما تحریم دهه‌ها ادامه دارد. با این حال، زمان پایان دادن به سیاست شکست خورده فرا رسیده است.

مشکل تحریم‌ها علیه کوبا این است که این تحریم‌ها از همان ابتدا ایراد داشت. مانند بسیاری از سیاست‌هایی که از دوران جنگ سرد سرچشمه گرفته‌اند، تحریم بوی لنز سرمایه‌داری در برابر کمونیست می‌دهد. این لنز به طور بی وقفه برای مشاهده مسائل ژئوپلیتیک در طول جنگ سرد مورد استفاده قرار گرفت و مکرراً مسائل ژئوپلیتیک را تحریف و تهدیدات را تشدید کرد.

لنزِ کمونیست در برابر سرمایه داری درواقع سیاست بی‌رحمانه ایالات متحده آمریکا را ایجاد کرد که عمداً غیرنظامیان را هدف قرار می‌داد. زمینه برای تحریم نهایی ابتدا محصول تلاش دولت آیزنهاور برای تضعیف و تنزل رژیم کمونیستی فیدل کاسترو از طریق تضعیف اقتصاد کوبا بود. منطق بر این مفهوم استوار بود که تنها مشکلات اقتصادی می‌تواند کاسترو بی نهایت محبوب را تضعیف کند تا سرنگونی دولت او ممکن شود. کندی پس از خجالت حمله شکست خورده به خلیج خوک‌ها در سال ۱۹۶۱ و اعلام رسمی کاسترو از کوبا به عنوان یک کشور سوسیالیستی در اردوگاه شوروی، به این سیاست متعهد شد.

با وجود فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و مرگ کاسترو، تحریم کوبا به دلیل پویایی‌های سیاسی معاصر آمریکا ادامه دارد. اهمیت حوزه انتخاباتی فلوریدا، این موضوع را زنده نگه داشته است زیرا هم دموکرات‌ها و هم جمهوری خواهان نمی‌خواهند بخش قابل توجهی از آرای اسپانیایی‌ها را از دست بدهند. بر اساس گزارش مرکز تحقیقات پیو در سال ۲۰۱۸، آمریکایی‌های کوبایی‌تبار مخالف دولت کوبا، ۲۹ درصد از آرای لاتین تبارهای ثبت‌شده در فلوریدا را تشکیل می‌دهند، در حالی که رای‌دهندگان لاتین تبار ۱۷ درصد از کل جمعیت رای‌دهنده این ایالت را تشکیل می‌دهند. بر اساس نظرسنجی دانشگاه بین‌المللی فلوریدا، ۶۳ درصد از آمریکایی‌های کوبایی‌تبار جنوب فلوریدا همچنان موافق تحریم تجاری کوبا هستند. علاوه بر این، ۵۵ درصد از کوبایی‌های فلوریدا معتقدند که کوبا تهدیدی برای ایالات متحده است در حالی که ۷۴ درصد از سیاست‌های ایالات متحده برای حداکثر کردن فشار بر دولت کوبا حمایت می‌کنند.

چرا تحریم باید پایان یابد؟

اولین دلیل برای پایان دادن به تحریم این است که تحریم کوبا در واقع یک سیاست شکست خورده است. پس از شصت سال، در حالی که این سیاست به رسیدن به گرسنگی و ناامیدی در کوبا کمک کرد، رژیم در کوبا تغییر نکرده است. فیدل کاسترو درگذشت و رژیم از طریق برادرش رائول که سپس بازنشسته شد به حیات خود ادامه داد. رئیس جمهور فعلی میگل دیاز کانل، دبیر اول حزب کمونیست کوبا است. مانند بسیاری از اقدامات تحریمی که توسط ایالات متحده اجرا می‌شود، این اقدام نیز به آسیب‌پذیرترین افراد آسیب می‌رساند. سازمان ملل تخمین می‌زند که این تحریم در طول شصت سال ۱۳۰ میلیارد دلار به اقتصاد کوبا خسارت وارد کرده است.

آمریکایی‌ها هم هزینه می‌پردازند. اتاق بازرگانی ایالات متحده تخمین می‌زند که تحریم‌ها در طول شصت سال گذشته ۷۵ میلیارد دلار به اقتصاد آمریکا خسارت وارد کرده است.

دومین دلیل برای پایان دادن به تحریم عدم حمایت جهانی آن است. برای سی‌امین سال متوالی مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اکثریت قاطع به ایالات متحده برای پایان دادن به تحریم رأی داد.

دلیل نهایی برای پایان دادن به تحریم کوبا، توافق اخیر هاوانا با پکن برای بازسازی ساختار کوبا و ارتقای فرصت‌های سرمایه گذاری برای چینی‌ها است. چین همچنین ۱۰۰ میلیون دلار به کوبا کمک کرد تا بحران اقتصادی این کشور را کاهش دهد. چین دومین شریک تجاری بزرگ کوبا پس از ونزوئلا است و در سال ۲۰۲۱ کوبا رسماً به ابتکار یک کمربند یک جاده پیوست.

واقعیت این است که آمریکا در حال از دست دادن نفوذ خود در سطح جهانی است. نشست اخیر سران قاره آمریکا در لس‌آنجلس نشان می‌دهد که چقدر این نفوذ در آمریکای لاتین کاهش یافته است و مسئله کوبا در مرکز این تنزل قرار دارد. در حالی که ایالات متحده قرن گذشته را صرف مداخله در سیاست‌های آمریکای لاتین کرد، چین اکنون از طریق پیشرفت‌های قدرت نرم در سراسر منطقه گام‌های بلندی برداشته است.