به گزارش خبرنگار مهر، علیرضا جهانبخش وینگر ایرانی که در حال حاضر در باشگاه فاینورد هلند حضور دارد، در گفتگو با مجله فاینورد به مرور دوران فوتبالی خود پرداخت.
او گفت: وقتی ۱۷ ساله بودم برای اولین بار برای یکی از تیم‌های ملی جوانان بازی کردم. مردم از همان روز شروع به دنبال کردن من کردند و می‌خواهند بدانند من چه کار می‌کنم، کجا و با چه کسی هستم. از زمانی که لژیونر شدم، این مسئله شدیدتر شده است. گاهی اوقات توقعات زیادی وجود دارد. فوتبال یک ورزش جهانی است و در ایران ورزش شماره یک است. هواداران فوتبال بسیار متعصب هستند.
جهانبخش در خصوص اولین انتقال اروپایی خود به باشگاه نایمخن گفت: آن یک انتقال بزرگ بود. خوشبختانه در آن سال، حدود ۱۵ ملیت مختلف در تیم داشتیم. آنها هم مثل من باید نه تنها به زبان بلکه به تاکتیک‌ها و سرعت بازی هم عادت می‌کردند.
وینگر ایرانی تیم فاینورد تاکید کرد: زندگی در اروپا چشمانم را باز کرده است. من با فرهنگ‌ها و دیدگاه‌های دیگر ارتباط برقرار کردم و از آن چیزهای زیادی آموختم.
وی همچنین به استقبال مردم ایران از او هنگام بازگشت به کشور اشاره کرد و افزود: وقتی در طول تعطیلات برمی گردم، خبر آن به سرعت پخش می‌شود. سپس مردم زنگ خانه والدینم را به صدا در می‌آورند تا بپرسند که آیا می‌خواهم با آنها عکس بگیرم. انکار نمی‌کنم که این گاهی مشکل است.
بازیکن تیم ملی ایران تصریح کرد: رونالدو برزیلی و مهدی مهدوی کیا قهرمانان و اسطوره‌های من بودند. مهدی در کشور ما یک سلبریتی بود. نه تنها به عنوان یک فوتبالیست، بلکه به عنوان یک انسان خوب. او همیشه برای هواداران وقت می‌گذاشت. من هم می‌خواستم این طوری باشم. به همین دلیل است که وقتی کسی چیزی از من می‌خواهد همیشه از جنبه مثبت به آن نگاه می‌کنم. من این را وظیفه‌ای می دانم که فروتن باشم.
جهانبخش همچنین تاکید کرد که فوتبالیست بودن جنبه‌های سخت و طاقت فرسای دیگری هم دارد که بیشتر مردم آن را نمی‌بینند. او گفت: بیشتر مردم نمی‌دانند که چقدر باید در مسیر موفقیت مجبور می‌شوید که تسلیم شوید. ساعات حضور در میدان، کار سخت در تمرین، نحوه برخورد با مشکلاتی مانند آسیب دیدگی، تبعیض به دلیل اینکه از کشور دیگری آمده‌اید و واکنش‌های آزاردهنده در شبکه‌های اجتماعی پس از یک نتیجه ناامیدکننده. من اغلب زیر دوش گریه می‌کردم.
وی حالا با تجربه اش سعی دارد به بازیکنان جوان و جدید کمک کند. جهانبخش گفت: وقتی صحبت از استقرار در یک محیط جدید می‌شود، می‌توانم از روی تجربه صحبت کنم. وضعیت ایگور پایشائو (بازیکن برزیلی و ۲۲ ساله فاینورد) با وضعیت ۱۰ سال پیش من قابل مقایسه است. او هنوز نمی‌تواند انگلیسی صحبت کند، اما هنوز هم همیشه لبخند بر لب دارد و سعی می‌کند با زبان بدن ارتباط برقرار کند.
وینگر تیم ملی ایران در پایان درباره فاینورد هم گفت: از حضور در فاینورد خوشحالم. ما قادر به انجام کارهای بزرگ هستیم. فکر می کنم هنوز می توانم پیشرفت کنم. هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که می‌خواهم به آن برسم.