به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، تاد فیلد کارگردان آمریکایی «۲۰۱۱: یک اودیسه فضایی» را به عنوان برترین فیلمی که انتخاب می‌کند معرفی کرد.
وی درباره فیلم گفته است: این فیلم گرچه اکنون به عنوان یکی از آثار مهم قرن بیستم شناخته می‌شود اما سال ۱۹۶۸ وقتی اکران شد انفجاری ایجاد کرد.
در اولین نمایش فیلم در نیویورک حدود ۲۵۰ نفر از سالن سینما بیرون آمدند و بسیاری از منتقدان نتوانستند با آن ارتباط برقرار کنند. کوبریک می‌دانست نیاز دارد تا فیلمش باز هم دیده شود و با اراده‌ای محض توانست متروگلدوین مایر را راضی کند که آن را در سینماها نگه دارد. پس از چند ماه، این فیلم در ضدفرهنگ آمریکا ریشه کرد و مردم بارها و بارها برای تماشای آن رفتند. حالا نوبت آن شده بود تا همه درباره این فیلم حرف بزنند. منتقدان فیلم را دوباره ارزیابی کردند و سرانجام در گیشه نیز موفقیت بزرگی حاصل شد.
«۲۰۰۱» کوبریک در نهایت به مخاطبان و فیلمسازان این امکان را داد تا دیدگاه ایکاروس وار وی از دنیای سینما؛ چیزی که هرگز تجربه نکرده بودند، را تجربه کنند.
مانند «اولیس» جویس که انقلابی در ادبیات پدید آورد، ابداعات سبکی و تکنیکی کوبریک هم برای همیشه شکل سینما را تغییر دارد. سطح تخیل ، اجرا و هنر کاملا اوریجینال وی، استفاده از وسایلی که قبلا به کار نیامده بودند- که تاجایی پیش رفت که حتی دانشمندان ناسا را دزدید- یک سفر واقعی است که سینما و بشریت را با جهشی بزرگ به جلو برد.
در سطح فرهنگی سرنخ‌ها وکلیدهای «۲۰۰۱» بر آینده تاثیر گذاشت و از «سرگرد تام» ترانه‌های دیوید بووی تا زیباشناسی طراحی‌های استیو جابز ادامه یافت و هنوز هم ادامه دارد؛ از جمله بر نحوه بت سازی و ترسی که از هوش مصنوعی ماشین‌های تک چشمی که بر زندگی ما حکومت می‌کنند وجود دارد- واقعیتی که باعث می‌شود همه نگاهی پیامبرگونه در فیلمسازی به کوبریک داشته باشند.
کوبریک در طول زندگی به مدد هوشش و کنجکاوی‌اش و نیز قدرت بی‌باکانه‌اش برای خودآموزی، پیش رفت. وی به تمام آموزشی‌های رسمی بدگمان بود که شامل دانش احتمالی افرادی که در این صنعت کار می‌کنند هم می‌شد. او یک آماتور ناب بود و می‌توانست با این اشتیاق هنر خلق کند. چقدر همه ما خوش‌شانسیم که هرگز نخواست حرفه‌ای شود.
تاد فیلد امسال با «تار» با بازی کیت بلانشت با اقبال زیادی روبه‌رو شده است.
«اودیسه فضایی» سال ۲۰۰۲ از سوی مجله فیلم سایت اند ساوند، از سوی منتقدان در جایگاه ششم قرار گرفت و سال ۲۰۱۲ نیز این جایگاه را حفظ کرد و از نظر کارگردان‌های به عنوان دومین فیلم برتر تاریخ سینما انتخاب شد. در نظرسنجی سال ۲۰۲۲ نشریه سایت‌اندساوند، این فیلم از نظر منتقدان در جایگاه ششم و از نظر کارگردان‌ها در جایگاه نخست قرار گرفت.