به گزارش خبرگزاری مهر، شماره ۱۵۱ ماهنامه «مدیریت ارتباطات» با پروندههایی درباره موسیقی اعتراضی در تاریخ معاصر ایران و بررسی دلایل فلسفی و راهبردی خشونتپرهیزی منتشر شد و روی پیشخان آمده است.
امیرعباس تقیپور، مدیرمسئول این شماره از ماهنامه در سرمقاله خود از ضرورت بهرهگرفتن از ظرفیت گروههای مرجع و نخبگان مذهبی، سیاسی، فرهنگی و هنری، به طور وسیع و نه با گزینشگریهای سلیقهای، به عنوان مهمترین پیشنهادی که برای برونرفت از وضعیت فعلی باید عملی شود گفت.
علی ورامینی هم در بخش سخن سردبیر از این نوشت که موسیقی در ایران پیش و بیش از اینکه به مثابه یک هنر نسبتی با اعتراض داشته باشد، خود سوژەای مورد مناقشه در طول تاریخ بوده است.
بخشهای مختلف مجله پیشرو از اینقرارند:
نغمههای اعتراض
از زمان پیدایش تاریخ موسیقی در ایران، این هنر همواره در تحولات اجتماعی و سیاسی حضور داشته و تأثیرگذار بوده است؛ از نوای باربد در ایران باستان که خبر مرگ شبدیز را به خسرو پرویز میدهد تا ساختن سی قطعه «نوبت مرتب» توسط عبدالقادر مراغی در دربار سلطان حسین جالیر، از ساختن سمفونی «نفت» توسط علینقی وزیری در دوران پهلوی تا موسیقیهای خانگی در رخدادهای اخیر کشور، راهی کوتاه به لحاظ تاریخی اما پرفرازونشیب طی شده که در پروندەای با عنوان «نغمههای اعتراض» به آن پرداختهایم.
پروندهای که با نگاهی به موسیقی اعتراضی در زمان مشروطه در گفتوگو با محسن شهرنازدار، تورقی بر سیر موسیقی اعتراضی در زمان پهلوی اول و دوم و همچنین گفتوگو با هنگامه اخوان در خصوص نقش قمرالملوک وزیری در موسیقی ایران شکل گرفته است. اینکه موسیقی اعتراضی از زمان انقلاب تاکنون چه نقشی ایفا کرده و گفتوگو با مجید درخشانی درباره حضورش در گروه چاووش دیگر بخشهای این پرونده است.
درباره خشونتپرهیزی
دلایل فلسفی و راهبردی خشونتپرهیزی، مسئلهایست که در پروندهای دیگر بررسی شده است. اینکه آیا نظام اخلاقی و فلسفی ما موجه میکند که تحت شرایطی، ولو خاص، تعداد زیادی از خشونتدیدگان فدا شوند تا چرخه خشونت پایان یابد نیز یکی از سوالاتی است که حسین شیخرضایی، پژوهشگر فلسفه در مطلبی با عنوان «خشونتپرهیزی: آری یا نه؟» به آن پرداخته است.
او در این نوشته تلاش کرده است ابتدا تعریفی از خشونتپرهیزی، سپس مبانی و دلایل موافقان آن و در پایان برخی دلایل مخالفانش را ارائه دهد و تا اندازهای آنها را بررسی کند. چرا که به عقیده شیخرضایی بحث دربارە این موضوع نیاز کنونی شرایط جاری ماست و بعید است به زودی از گفتوگو درموردش بینیاز شویم.
از افکار عمومی تا دنیای رسانههای اجتماعی
پرداختن به نشست نقد و بررسی کتاب «اقناع، رسانهها و پروپاگاندا» نوشته مارشال سولس با ترجمه احسان شاهقاسمی از آن رو اهمیت داشت که ما در کشورمان نه فقط در کمیت و کیفیت متون مربوط به افکار عمومی دچار کمبود شدید هستیم، بلکه تصمیمگیرانمان نیز به جایگاه افکار عمومی وقوف و دولتمردان نیز به آن اتصالی ندارند. مشروح صحبتهای شاهقاسمی و محمد آقاسی، پژوهشگر ارتباطات به همین سبب در این شماره از ماهنامه آمد.
اینکه رسانههای اجتماعی چهطور ابزاری برای نخبهستیزی تصمیمگیران میشوند هم مسئلهای بود که اشکان قشقایی، پژوهشگر معماری و معمار آن را در مقالهای با عنوان «شهر و پوپولیسم» بررسی کرد.
جعبهابزار روابط عمومی
اما بخش جدیدی هم از دو شماره پیش به ماهنامه «مدیریت ارتباطات» اضافه شد که در آن متون مهم و جدید حوزه روابط عمومی ترجمه میشود. این بخش با حمایت دپارتمان ارتباطات دیجیکالا شکل گرفته است. در این شماره در بخشی که از کتاب «مقدمهای بر روابط عمومی: ارتباطات مسئولانه استراتژیک، دیجیتالی و اجتماعی» نوشته جنیس تروگی پیج و لارنس جی. پارنل با ترجمه محسن محمودی انتخاب شده است شاهد بررسی تحولات مهم در تاریخ مدرن روابط عمومی و تبیین رشد مدل کسبوکار آژانسهای روابط عمومی هستیم و فهرستی مختصر از چالشهایی را که روابط عمومی در سالهای آینده با آن مواجه خواهد شد مشاهده میکنیم.
اعضای تحریریه این شماره را حسن نمکدوست تهرانی، محسن محمودی، نرگس کیانی، سما بابایی، آرمین هاشمی، امیر جدیدی و امین شکاری تشکیل میدهند و رئیس شورای سیاستگذاری این ماهنامه سیدغلامرضا کاظمیدینان، مدیر اجرایی و هماهنگی: بهنام تقیپور، طراحی جلد: جلیل نوربخش، گرافیک: نگار آشتیانی و روابطعمومی: یگانه قاسمی هستند.