خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: سال ۲۰۲۲ برای صهیونیست‌ها تلخ بود، از کشته شدن حدود ۳۰ صهیونیست که در ۱۰ سال اخیر بی سابقه بود تا بمب گذاری در قدس همانند دهه ۱۹۹۰ میلادی و رسوا شدن دروغ عادی سازی روابطشان با برخی کشورهای عربی در جام جهانی. در ادامه به برخی تحولات سیاسی و امنیتی سرزمین‌های اشغالی در سال ۲۰۲۲ خواهیم پرداخت:
۱. چهار عملیات در ۱۸ روز و سالی خونین
شروع ۲۰۲۲ برای صهیونیست‌ها طوفانی بود، ماه مارس برای صهیونیست‌ها به یک ماه خونینی تبدیل شد که نشان دهنده یک سال متفاوت را نوید می‌داد. در ۱۸ روز ۴ عملیات از سوی فلسطینی‌ها از جنوب (بئرالسبع نقب) تا شمال (تل آویو) رخ داد که در سال‌های اخیر این حجم از عملیات در کنار تعداد تلفات جانی صهیونیست‌ها (۱۴ نفر) یک امر کاملاً بی‌سابقه‌ای بود. عملیات اول در بئرالسبع ۴ نفر، عملیات دوم در الخضیره ۲ نظامی، عملیات سوم در بنی براک تل آویو ۵ نفر و در عملیات چهارم و آخر در خیابان دیزنکوف ۳ نفر به هلاکت رسیدند.
یکی از ویژگی‌های این عملیات‌ها، تنوع مرجعیت بود. به طور مثال عملیات بئرالسبع، از سوی فردی اجرایی شد که هیچ وابستگی جریانی یا تشکیلاتی میان او با جریان‌های فلسطینی پیدا نشد. نه نهادهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی ادعایی را مطرح کردند و نه گروه‌های مقاومتی مسئولیت حمله را بر عهده گرفتند.
یکی از موضوعات مهمی که باید در خصوص این ۴ عملیات به آن توجه کرد، پراکندگی جغرافیایی آن از بئرالسبع (در صحرای نقب و جنوب فلسطین اشغالی) و الخصیره در شمال تل آویو تا قلب تل آویو در شمال سرزمین اشغالی بود.
در پایان سال ۲۰۲۲ بنا به آمار نهادهای صهیونیستی ۳۱ نفر از صهیونیست‌ها در عملیات‌های فلسطینی کشته شدند. چیزی که در یک دهه گذشته بی سابقه بود و سالی فراموش نشدنی برای ساکنان سرزمین‌های اشغالی بود.
۲. انتخابات ۲۰۲۲
۱ نوامبر ۲۰۲۲، صهیونیست‌ها برای پنجمین بار در ۴ سال گذشته پای صندوق‌های رای رفتند. انتخاب‌های پیشین ۴ سال گذشته آنها نتوانسته بود دولتی ماندگار و با ثبات برای آنها به ارمغان بیاورد. ۳ بار احزاب موفق به تشکیل کابینه نشدند و یک بار هم که لاپید و بنت با ائتلافی عجیب از راست‌ها تا حزب عربی توانستند کابینه تشکیل دهند، خیلی زود و کمتر از یک سال و یک ماه این کابینه منحل شد تا انتخاباتی جدید برگزار شود.
نزاع داخلی برآمده از تکثر و شکاف هویتی، نزاع سیاسی بین سران، بی اعتمادی به سلامت انتخابات در کنار عدم موفقیت احزاب کنست در تشکیل کابینه با ثبات در ۴ انتخابات پیشین، موجب شده است این روزها چشم انداز چندان روشنی از سوی تحلیل گران و حتی ساکنین سرزمین‌های اشغالی برای عبور از این بن بست سیاسی در سال‌های پیش رو دیده نشود.
اما نتایج انتخابات نشان داد که نتانیاهو فرصتی استثنایی و غافلگیر کننده برای تشکیل دولت پیدا کرده است. دلیل افزایش آمار نتانیاهو و بلوک او نخست به حد نصاب نرسیدن حزب چپ گرای مرتص و دیگری حزب عربی بلد بوده است. اما اصلی ترین دلیل و شاید بتوان گفت مهم‌ترین اتفاق این انتخابات، قدرت یابی بیش از پیش راست گرایان و تندروهای مذهبی در انتخابات بود.
۳. رشد جریان‌های راست گرا
نتایج انتخابات سال ۲۰۲۰، نشان داد راست گراها در سرزمین‌های اشغالی در حال کسب اکثریت در صحنه سیاسی و حتی اجتماعی جامعه صهیونیستی اند. یکی از مصداق‌های راست گرا شدن صهیونیست‌ها را در نظرسنجی موسسه دموکراسی اسرائیل می‌توان یافت. براساس آن ۶۸ درصد حریدی ها وضعیت رژیم را خوب یا عالی می‌دانند، در حالی که این احساس در میان سکولارها تنها ۲۷ درصد و سنتی‌های غیرمذهبی تنها ۳۳ درصد است. اختلاف فاحش برداشت از وضعیت کنونی محل زندگی شان می‌تواند نشان دهنده وجود شکاف اجتماعی در اجتماع‌های گوناگون رژیم صهیونیستی باشد.
احزاب راست گرای مذهبی، واقعیت کنونی سرزمین‌های اشغالی اند. البته ناگفته نماند که انشقاق احزاب عربی از یک به ۳ حزب و نرسیدن برخی از آنان به حد نصاب در سوختن آرای آنان و اضافه شدن به سبد احزاب برتر هم بی تاثیر نیست. نویسنده روزنامه اورشلیم پست می‌نویسد: بسیاری در ایالات متحده و اروپا در آستانه انتخابات زنگ خطر را به صدا درآوردند و تهدیدهای پنهانی مبنی بر عدم تمایل به همکاری با دولت احتمالی جناح راست را صادر کردند. هم چنین احتمال یک دولت دست راستی با احزاب مذهبی و صهیونیسم مذهبی را به عنوان یک تهدید وجودی برای دموکراسی اسرائیل و جایگاه آن در صحنه جهانی می‌دانستند. من معتقدم که بسیاری از این ادعاها، چه درست باشند و چه نباشند، یک اتفاق اجتناب ناپذیر را نادیده گرفته اند: جمعیت صهیونیست‌ها و مذهبی‌ها در حال افزایش است.
اکنون نرخ شد حریدی ها و مذهبی‌های صهیونیسم نزدیک به ۶ فرزند است چیزی که باعث شده، آنان به جمعیتی حدود ۲۰ درصد جمعیت رژیم صهیونیستی نزدیک شوند. با توجه به شیب رشد جمعیتی که گفته شد، افزایش راست‌گرایی در رژیم دور از انتظار نخواهد بود.
ترکیب جمعیتی کنونی رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد که حامیان گرایش‌های چپ که بنیانگذاران رژیم جعلی اسرائیل بودند، امروز در اقلیت اند. احزابی که تا دهه ۷۰ قدرت را در دست داشتند، اکنون کارشان به جایی رسیده است که یا مانند حزب کارگر و مرتص به سختی به آستانه انتخاباتی می‌رسند یا آن را به کلی از دست می‌دهند. براساس آمار اکنون بیش از ۶۰ درصد از افسران ارتش رژیم، صهیونیست و دارای هویت مذهبی هستند. این افسران پس از ترک خدمت به ایفای نقش در دولت، فناوری‌های پیشرفته، دانشگاه و مراکز پزشکی می‌پردازند.
اسرائیل تایمز در مطلبی در خصوص نتایج انتخابات نوشت: پیروزی بن گویر و نتانیاهو یعنی پیروزی " اسرائیل یهودی" بر " اسرائیل دموکراتیک" بود.
۴. حمله به غزه
در آگوست ۲۰۲۲ رژیم صهیونیستی حمله‌ای را به نوارغزه آغاز کرد. در حمله نخست سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرد که تمامی اهداف مدنظر در غزه در عرض ۱۷۰ ثانیه و به طور همزمان مورد حمله قرار گرفته است. اما خیلی زود مشخص شد هدف اصلی، شخصیت مهمی از گردان‌های نظامی جهاد اسلامی بود، یعنی شهید تیسیر جعبری. رژیم صهیونیستی غروب جمعه با حمله به برج مسکونی «فلسطین» در خیابان الشهداء در غرب غزه، این فرمانده ارشد را به شهادت رساند و اعلام کرد، الجعبری برای چندین عملیات برنامه‌ریزی کرده بوده و در پشت پرده بسیاری از عملیات‌ها بوده است. حتی برخی منابع صهیونیستی مدعی شدند که ارتش طی ۴ روز به حالت آماده‌باش درآمده بود و منتظر رسیدن اطلاعاتی از محل حضور تیسیر الجعبری بوده تا بتواند او را ترور کند. چیزی که نشان می‌دهد، تل آویو از آماده باش جهاد اسلامی به منظور ایجاد یک موازنه جدید برای بازدارندگی در مقابل دستگیری رهبرانش در کرانه باختری سناریوی دیگر را برنامه‌ریزی کرده بود.
جنگی که خیلی زود و تنها ۳ روز بعد پایان یافت. در این جنگ رژیم صهیونیستی علاوه بر ضربه زدن به جهاد اسلامی به دنبال ایجاد تنش جدی میان جهاد اسلامی و حماس بود. دو جنبشی در غزه که قطعاً با هم اختلافاتی در سران و به صورت گسترده‌تر در بدنه اجتماعی‌شان دارند و انکار آن، انکار یک امر واضح است. رونین بار، رئیس دستگاه امنیت عمومی اسرائیل (شاباک) در جلسه کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی که در روز دوم جنگ که به ریاست «یائیر لاپید» برگزار شد توصیه کردن پیش از آنکه با بروز یک اشتباه، گسترش دایره عملیات لازم شود، عملیات در غزه متوقف شود. او تأکید کرد که این عملیات «اهدافی بیش از آنکه تعیین کرده بودیم» را تحقق بخشیده و یک هدف راهبردی را هم عملی ساخته» که به ادعای وی «جدا کردن جنبش مقاومت اسلامی حماس از جهاد اسلامی است. سیاستی که نتایج آن احتمالاً پس از جنگ بیشتر مشخص شد که موفق آمیز نبود. حداقل تاکنون می‌توان گفت تل آویو موفق نشده است. زیرا در ادبیات مسئولین دو جنبش و حتی بدنه اجتماعی و رسانه‌ای این مسأله برون داد نداشته است. حتی در مراسم تشییع پیکرهای شهدای جبالیا در غزه پرچم همه جنبش‌ها بر روی پیکرها نمایان بود. کاری نمادین که نشان دهنده فضای نوارغزه است.
گفتنی است پس از جنگ روزنامه معاریو اعتراف کرد براساس ارزیابی کمیته مالی کنست، مشخص شد جبهه داخلی رژیم صهیونیستی حدود ۳۰۰ میلیون شیکل (بیش از ۹۲ میلیون دلار) در جنگ ۳ روزه زیان دیده است.
۵.پ ایان تصویر عادی سازی
جام جهانی ۲۰۲۲ قطر از آنچه صهیونیست‌ها گمان می‌کردند برایشان شوکه کننده تر بود. «دور هافمن» خبرنگار یک شبکه تلویزیونی رژیم صهیونیستی که به منظور پوشش رقابت‌های جام جهانی فوتبال به قطر سفر کرده است از برخورد بسیار منفی شهروندان قطری با خود گلایه کرد.
او در گزارش خود از نحوه برخورد شهروندان قطری و غیر قطری با وی پس از اطلاع از تابعیت صهیونیستی وی گفت: من را از رستوران بیرون انداختند، صاحب رستوران تلفن من را به زور گرفت و تمامی تصاویری که از رقابت‌های جام جهانی در گوشی تلفن همراهم داشتم را پاک کرد، راننده خودرو پس از فهمیدن اینکه من اسرائیلی هستم حاضر نشد مرا به مقصد برساند. ما اینجا در شرایط سختی هستیم، چون تقریباً همه پس از اطلاع از هویتمان، ما را طرد می‌کنند.
پرچم‌های فلسطین در مسابقات و حاشیه‌های بازی هم حسابی صهیونیست‌ها را شاکی کرده است طوری که شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی در گزارشی تاکید می‌کند که برای تونسی‌ها، فلسطین از هر چیزی در جام جهانی اهمیت بیشتری دارد.
کلیپ‌های فراوانی منتشر شده که نشان می‌دهد تا اینکه تماشاگران عرب و غیر عرب جام جهانی قطر متوجه می‌شوند خبرنگار صهیونیستی است، فوراً تغییر رفتار می‌دهند. کلیپ زیر از سوی یک خبرنگار صهیونیستی منتشر شده که در بازی‌های مختلف بازتاب رفتار دیگران را در لحظه‌ای که متوجه می‌شوند "اسرائیلی" است، را بازنشر کرده است.
"ما اینجا در شرایط سختی هستیم، چون تقریباً همه پس از اطلاع از هویتمان، ما را طرد می‌کنند" این دقیق‌ترین اعتراف خبرنگار رژیم صهیونیستی از نگرش مردم عربی به صهیونیست هاست. صهیونیست‌ها در دهه گذشته با دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای بسیار تلاش کرده اند برای خود در جامعه عربی و منطقه پرستیژ کسب کنند، اما خارج از توافقات دیپلماتیک، واقعیتی متفاوتی را می‌بینند و تعجب می‌کنند.
۶. شکست در کاریش
اکتبر ۲۰۲۲ هم برای صهیونیست‌ها فراموش نشدنی خواهد بود. ترسیم مرزهای دریایی میان لبنان و سرزمین‌های اشغالی، موضوعی است که در ۴ سال گذشته بارها مطرح بوده و حتی مذاکراتی هم شده بود. اما ۲۰۲۲ برای نخستین بار مذاکرات بسیار جدی و مستمر دنبال شد. با جدی شدن مذاکرات، سید حسن نصرالله برای نخستین بار به طور جدی ورود کرد و طی چندین مرحله تهدیداتی را مبنی بر لبنانی بودن برخی سکوهای گازی از جمله کاریش که صهیونیست‌ها در آستانه مرحله بهره برداری اقتصادی آن هستند، بیان و حتی با ارسال پهپاد به فراز آنها، عملیاتی کرد.
وزیر امور داخلی رژیم صهیونیستی اذعان کرد که تهدیدات سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله، موجب شد تا امضای توافق مرزهای دریایی انجام شود. ایلیت شاکید ضمن انتقاد از این توافق، تاکید کرد که مایه شرم است این توافق به سبب تهدیدات سید حسن نصرالله در خصوص منفجر کردن میدان گازی کاریش در دریای مدیترانه به امضا رسید. در نهایت توافق با تعهد صهیونیست‌ها مبنی بر لبنانی بودن بخش زیادی از میدان‌های گازی با میانجیگری آمریکا امضا شد.
سید حسن نصرالله در خصوص توافق می‌گوید: آنچه حاصل شده، معاهده بین‌المللی نیست. یک توافق با مضمون مشخص است. نسخه‌ای که لبنان امضا کرده هم، امضای اسرائیل را ندارد. اسرائیل هم یک نسخه برای خودش دارد. پس از این موضوع، چیزی به نام «عادی سازی» روابط در نمی‌آید که برخی ادعا می‌کنند.
مسیر تواقق مرزی لبنان با رژیم صهیونیستی، یک پیروزی ماندگار برای حزب الله و سید حسن نصرالله است. یک مسیر دقیق تهدید رسانه‌ای، عملیات میدانی و ترسیم خطوط علنی موجب شد آمریکا به عنوان میانجیگر و کابینه لاپید که در آستانه انتخابات است، از ادعاهای پیشین و سال‌های قبلی عبور کند و طرحی جدید جلوی لبنانی‌ها در خصوص مرزهای آبی بگذارد.
یکی از نکات اصلی و مهم عملکرد حزب الله در شرایط بی ثباتی اقتصادی و اجتماعی داخلی لبنان بود؛ عملکردی که توانست علی رغم اختلافات و چالش‌ها، در یک موضوع ملی بیشترین همبستگی را با خود برای تحقق منافع ملی همراه کند.
جمع بندی
سال ۲۰۲۳ با شکل گیری کابینه جدید راست گرای نتانیاهو با واگذاری برخی سمت‌های ویژه مثل وزارت امنیت به احزاب تندروی حریدی و مذهبی آغاز خواهد شد، سالی که پیش بینی می‌شود روند تنش و عملیات‌های مقاومتی و در مقابل تشدید سرکوب از سوی صهیونیست‌ها در کرانه باختری و شهرک‌های صهیونیستی در آن نسبت به ۲۰۲۲ افزایشی شود.