به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از الجزیره، دانگ فنگ که در زبان چینی به معنای «هوای شرقی» است، موشک بالستیک میان بردی با سوخت جامد است و پکن در سال ۲۰۱۵ برای اولین بار در جریان یک رژه نظامی از آن رونمایی کرد.
این موشک ۴ هزار کیلومتر برد دارد و اولین موشک بالستیک مسلح چینی است که می‌تواند در حملات با کلاهک‌های معمولی و هسته‌ای علیه اهداف زمینی و دریایی استفاده شود و همچنین قادر است حملات دقیق به این اهداف را انجام دهد و می‌تواند به جزیره گوام آمریکا در اقیانوس آرام برسد.
مشخصات و ویژگی‌های دانگ فنگ ۲۶
- کلاس: موشک بالستیک میان برد
- طول: ۱۴ متر
قطر: ۱.۴ متر
وزن: ۲۰ هزار کیلوگرم
- بار: بین ۱۲۰۰ تا ۱۸۰۰ کیلوگرم
- نوع کلاهک: هسته‌ای و متعارف
- انرژی مورد نیاز: سوخت جامد
- برد: ۴ هزار کیلومتر
ویژگی‌های خاص
موشک دانگ فنگ -۲۶ توانایی حمل کلاهک‌های هسته‌ای و متعارف به طور همزمان و توانایی «تغییر این کلاهک‌ها را دارد و این یک تحول مهم در موشک‌های متعارف و هسته‌ای محسوب می‌شود. کلاهک‌های هسته‌ای این موشک می‌توانند از هم جدا شوند تا چندین هدف را مورد اصابت قرار دهند.»
با توجه به اینکه چین تعداد محدودی تسلیحات هسته‌ای دارد، دانگ فنگ -۲۶ می‌تواند یک بازدارنده هسته‌ای باشد و به پکن این توانایی را بدهد که در بلندمدت یا کوتاه‌مدت حملات ضد هسته‌ای انجام دهد.
این بدان معناست که چین می‌تواند در صورت بروز جنگ با آمریکا، حملاتی را به خاک این کشور در جزیره گوام انجام دهد و همچنین می‌تواند ناو هواپیمابر غول پیکر «نیمیتز» مدل فورد را که از انرژی هسته‌ای نیرو می‌گیرد، هدف قرار دهد.
سلاح چندکاربردی
موشک دانگ فنگ -۲۶ یکی از سلاح‌های پیشرفته‌ای است که ارتش چین در اختیار دارد، زیرا نه تنها قادر است حملات ضد هسته‌ای سریع را انجام دهد، بلکه می‌تواند به اهداف میان برد و بلند در خشکی و دریا نیز حمله کند.
دانگ فنگ -۲۶ اولین موشک بالستیک چینی است که قادر است به قلمرو جزیره گوام آمریکا در اقیانوس آرام برسد. تحلیلگران آمریکایی با اشاره به جزیره گوام که شامل پایگاه نظامی «Anderson AFB» است، این موشک را «قاتل گوام» نامیدند. این موشک همچنین می‌تواند در درگیری منطقه‌ای بین پکن و واشنگتن، به ویژه در مورد موضوع تایوان، تعیین کننده باشد.
تاریخ ساخت
در آوریل ۲۰۱۸، ارتش آزادی بخش خلق چین از ۲۲ موشک بالستیک میان برد دانگ فنگ -۲۶ در یک رژه نظامی رونمایی کرد، اما ۳ سال قبل از آن، این موشک‌های ۱۴ متری برای اولین بار در رژه نظامی «روز پیروزی» رسانه‌ای شدند.
با توجه به اینکه همه موشک‌های بالستیک چینی به نام دانگ فنگ (باد شرقی) معروف هستند، و نام این موشک نیز دانگ فنگ- ۲۶ است، اطلاعات کمی در مورد توانایی‌های آن وجود دارد.
ارتش چین همواره بر این باور بوده است که پایگاه‌های نظامی آمریکا واقع در جزیره «اوکیناوا» ژاپن و فیلیپین در «نخستین زنجیره جزیره» واقع هستند و ارتش آمریکا می‌تواند به راحتی از آنها برای حمله به چین با استفاده از هواپیماهای جنگی با برد نسبتاً کوتاه استفاده کند.
از اینرو، در طول دهه ۱۹۸۰، ارتش چین شروع به ساخت یک نیروی نظامی عظیم کرد که بیش از ۱۲۰۰ موشک بالستیک کوتاه برد و میان برد را شامل می‌شود و این موشک‌ها می‌تواند پایگاه‌های آمریکایی و تایوان را تهدید و نابود کنند.
علاوه بر این، ارتش چین معتقد است که ایالات متحده خط دوم دفاعی در شرق ژاپن دارد و آن جزیره گوام است که در زنجیره جزایر «ماریانا» قرار دارد و شامل پایگاه نظامی «اندرسون» مهم‌ترین پایگاه نظامی ایالات متحده در اقیانوس آرام است، که به طور منظم میزبان بمب افکن‌های استراتژیک مدل بی -۱، بی -۲، بی -۳ و بی -۵۲ است.
این جزیره همچنین دارای انبارهای تسلیحاتی عظیم و انبارهای سوخت برای تسلیح هواپیماهای جنگی و تجهیز کشتی‌های نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده است و توسط موشک‌های «پاتریوت» و موشک‌های دفاع هوایی «تاد» محافظت می‌شود.
از سوی دیگر، ارتش چین برای حمله به گوام، به استثنای موشک‌های بالستیک قاره‌پیما با سلاح هسته‌ای که می‌توانست شهرهای بزرگ ایالات متحده را نیز هدف قرار دهد، فاقد موشک‌های دوربرد برای عبور از ۱۹۰۰ مایل بود. با این حال، چین در مقایسه با هزاران کلاهک هسته‌ای روسیه و ایالات متحده، تنها چند صد کلاهک هسته‌ای دارد، بنابراین ارتش چین همیشه روش بازدارندگی را به روش جنگ هسته‌ای تهاجمی ترجیح داده است.
سرانجام، ارتش چین راه حل خوبی در موشک دانگ فنگ -۲۶ یافت که برد آن بین ۱۹۰۰ تا ۲۵۰۰ مایل دریایی (بین ۳ تا ۴ هزار کیلومتر) برآورد شده است.
بازدارندگی ناوهای هواپیمابر آمریکایی
زمانی که چین در سال ۲۰۱۵ برای اولین بار از موشک دانگ فنگ -۲۶ رونمایی کرد، رسانه‌های محلی گفتند که این موشک حامل کلاهک‌های متعارف و هسته‌ای است و نسخه ضد کشتی دیگری نیز خواهد داشت و این موضوع بعداً توسط پنتاگون تأیید شد.
پنتاگون در ارزیابی خود از قدرت نظامی چین در سال ۲۰۱۶ گفت: پکن ساخت موشک بالستیک میان برد دانگ فنگ -۲۶ را آغاز کرده است که قادر به انجام حملات متعارف و هسته‌ای دقیق علیه اهداف زمینی و دریایی در غرب اقیانوس آرام است.
گزارشی که در جولای ۲۰۱۷ توسط مرکز امنیت جدید آمریکا منتشر شد، حمله پیشگیرانه چین به پایگاه‌های ایالات متحده در ژاپن را شبیه سازی کرد و مشاهده شد که نتایج ویرانگر خواهد بود، به طوری که «همه مقرهای ثابت و تأسیسات لجستیکی» و «تقریبا تمام کشتی‌های آمریکایی در بندر ژاپن را می‌توان بمباران کرد». علاوه بر این، شبیه‌سازی‌های «شوگارت» و «گونزالس» به این نتیجه رسیدند که بیشتر باندهای نظامی آمریکا در صورت حمله فرو می‌ریزند و عملاً نیروی هوایی ایالات متحده در ژاپن را فلج می‌کند.
موشک‌های دانگ فنگ -۲۶ همچنین می‌تواند توانایی چین را برای انجام حمله مشابه در جزیره گوام، جایی که نزدیک به ۴ هزار سرباز آمریکایی در آن مستقر هستند، را افزایش دهد. در رابطه با موشک نوع «دی اف ۲۱» یا همان نسخه ضد کشتی دانگ فنگ -۲۶ در مطبوعات غربی در مورد توانایی آن در غرق کردن ناوهای هواپیمابر آمریکایی توجه زیادی شده است.
بنابراین از لحاظ تئوری، برد طولانی دانگ فنگ -۲۶ ممکن است نیروهای ایالات متحده را مجبور کند که دور از زنجیره جزیره دوم چین عمل کنند، در حالی که دی اف ۲۱ ممکن است به زنجیره جزیره اول محدود شود.
نگرانی آمریکا
یکی از اولویت‌های ایالات متحده - در «بحران» نظامی خود با چین - جستجو برای یک سیستم تسلیحاتی جدید است که آن را قادر سازد که تهدیدات موشکی مورد انتظار چین را مهار کرده و با آن مقابله کند، زیرا پیشرفت فناوری فوق العاده‌ای که پکن در این زمینه به دست آورده است، کار را برای واشنگتن پیچیده‌تر کرد.
رئیس سابق فرماندهی ارتش آمریکا در اقیانوس‌های هند و آرام در ابتدای سال ۲۰۲۱ از کنگره خواسته بود که یک پایگاه دفاع موشکی جدید در اقیانوس آرام به عنوان بخشی از استراتژی بزرگ‌تر برای مقابله با تهدید نظامی چین برای منطقه بسازد.
در دسامبر ۲۰۲۱، ایالات متحده بودجه ۷۶۸ میلیارد دلاری را برای وزارت دفاع تصویب کرد که شامل ۷.۱ میلیارد دلار برای تقویت بازدارندگی اقیانوس آرام (PDI) با هدف مقابله با تهدید نظامی چین بود که ۲.۱ میلیارد دلار بیشتر از بودجه پیشنهادی پنتاگون بود. دو سال پیش از آن، ارتش چین آزمایش‌هایی را با پرتاب موشک‌های بالستیک ضد کشتی به دریای چین جنوبی در اوایل ژوئیه ۲۰۱۹ انجام داده بود. این آزمایش‌ها نظامی‌سازی فزاینده پکن در آب‌های سرزمینی در این منطقه غنی از منابع را برجسته کرده است.