به گزارش خبرگزاری مهر، ابوالفضل خطیبی نویسنده، شاهنامه‌شناس و پژوهشگر زبان و ادب فارسی امروز چهارشنبه ۲۱ دی ماه در سن ۶۲ سالگی بر اثر عدم موفقیت در عمل پیوند کبد درگذشت.
وی متولد ۲۵ اردیبهشت ۱۳۳۹ در گرمسار بود و آثاری در حوزه‌های تاریخ ایران، زبان و ادبیات فارسی و ایران‌شناسی ۹ کتاب، ۶۰ مقاله در مجله‌ها و مجموعه‌ها و ۱۵۶ مقاله در دانشنامه‌ها و ۲۳ نقد کتاب داشته است همچنین در حوزه تخصصی خود (شاهنامه فردوسی و ادبیات حماسی) تاکنون در همایش‌های گوناگونی شرکت داشته و در آنها به ایراد سخنرانی پرداخته‌است.
خطیبی از سال ۱۳۶۸ پس از اتمام دوره سربازی در چند مرکز پژوهشی از جمله: مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز نشر دانشگاهی و فرهنگستان زبان و ادب فارسی فعالیت داشته است همچنین عضو هیئت علمی و معاون گروه فرهنگ نویسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و معاون سردبیر مجله «نامه ایران باستان»، نگارنده بیش از صد مقاله علمی به ویژه درباره شاهنامه در دانشنامه‌ها و مجلات تخصصی ادبی، همکاری در تصحیح شاهنامه با جلال خالقی مطلق در جلد هفتم را در کارنامه کاری خود داشته است.
او جایزه حامیان نسخ خطی در آئین بزرگداشت حامیان نسخه‌های خطی در سوم آذر ماه ۱۳۸۴ برای مقاله «اصالت کهن‌ترین نسخه: فلورانس ۶۱۴ ه. ق» دریافت کرده است.
«شاهنامه، ابوالقاسم فردوسی: طبع انتقادی، به کوشش جلال خالقی مطلق و ابوالفضل خطیبی»، ترجمه «تقدیرباوری در منظومه حماسی فارسی» (شاهنامه و ویس و رامین) اثر هلمر رینگرن، بخش سوم «یادداشت های شاهنامه» با همکاری جلال خالقی مطلق و محمود امیدسالار، «روان تندرست: مقاله‌ها و نقدهای ننامه فرهنگستان درباره شاهنامه» به کوش، احمد سمیعی گیلانی و ابوالفضل خطیبی، «جشن نامه دکتر فتح الله مجتبائی»، به کوشش علی اشرف صادقی و ابوالفضل خطیبی، «فرامرز نامه بزرگ، از سراینده‌ای ناشناس در اواخر قرن پنجم هجری» به کوشش ماریولین فان زوتفن و ابوالفضل خطیبی، «شبرنگ نامه: داستان شبرنگ پسر دیو سپید با رستم»، از سراینده‌ای ناشناس احتمالاً در قرن ششم هجری، به کوشش ابوالفضل خطیبی، «آیا فردوسی محمود غزنوی را هجو گفت؟ هجونامه منسوب به فردوسی: بررسی تحلیلیف تصحیح انتقادی و شرح بیت ها» از جمله آثار ابوالفضل خطیبی است.