خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: سجاد اسلامیان سردبیر روزنامه الوفاق یادداشتی را با عنوان «ضرورت روایت لطیف و زنانه از بحران سوریه» برای انتشار در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده است که در آن نگاهی به کتاب «اینجا سوریه است» داشته است.
مشروح این یادداشت را در ادامه می‌خوانید؛
«از ابتدای جنگ در سوریه، جمهوری اسلامی با یک مشکل اساسی با عنوان «روایت جنگ در سوریه» مواجه بود. رسانه‌ها نمی‌دانستند چه عنوانی را برای این شهدا به کار ببرند و از آن طرف، دشمن، از رسانه به بهترین نحو ممکن برای شعله‌ورتر کردن جنگ استفاده می‌کرد. حال امروز که این‌جنگ چند سالی‌ست به پایان رسیده، روایت آنچه که اتفاق افتاده مسئله بسیار مهمی است.
ما در این جنگ روایت‌ها به کتاب‌هایی مثل «اینجا سوریه است» چه برای مخاطب داخلی و چه برای مخاطب بین‌المللی به شدت نیاز داریم. اما در این بین جنس جنگ در سوریه، با دیگر جنگ‌هایی که می‌شناسیم متفاوت است. ممکن است بگوییم جنگ در سوریه یک جنگ با دخالت خارجی بوده اما واقعیت آن است که در بالاترین آمار ۱۰ درصد از کسانی که می‌جنگیدند، چه در طرف نظام و چه در طرف معارضین، خارجی بوده‌اند و ۹۰ درصد خود مردم سوریه بوده‌اند.
روایت این جنس جنگ که به نوعی برادرکشی بوده به شدت سخت است؛ لذا باید به طور جدی فکر کنیم که چگونه این برادرکشی را روایت کنیم. یکی از راه حل‌ها برای چگونگی روایت جنگ سوریه ارائه توصیف و روایتی زنانه و کودکانه است.
کتاب «اینجا سوریه است» نوشته سرکار خانم یزدان‌پناه به خوبی توانسته است این خلأ را پر کند. باید توجه داشت که این جنس روایت به دلیل لطافت زنانه و کودکانه بیشتر دیده می‌شود تا روایت‌های سخت جنگ اما در این زمینه هم دشمن از ما جلوتر است. کتاب‌هایی از جنس کتاب «اینجا سوریه است» که روایت و خاطرات زنانه یا کودکانه از جنگ سوریه بیان می‌کند، توسط بسیاری از جریان‌های غربی و حتی عربی، فرانسوی یا قطری منتشر شده و کتاب‌هایشان در بازار دنیا موجود است.
البته روایت آنها روایتی است همراه با نوعی تحریف؛ زیرا از یک طرف کتاب، علت جنگ و آوارگی مردم سوریه را بیان نکرده و از طرف دیگر در پس‌زمینه مخاطب کتاب، به خاطر آن فضای رسانه‌ای که از قبل برای او ایجاد شده، علت تمام مشکلات، نظام سوریه و حامیان آن است.
در هرحال برجسته‌کردن و تکثیر کتاب‌هایی از جنس کتاب «اینجا سوریه است» ضروری است چراکه برای عبور از روایت ابعاد خشن جنگ باید به سراغ سوژه‌های لطیف‌تر از این جنگ و برادرکشی رفت؛ سوژه‌هایی که هم محبت این ملت به یکدیگر را برجسته می‌کند و هم وحدت آنها را حفظ می‌کند و هم می‌تواند روایتی از حقیقت را برای ما و نسل آینده ارائه دهد و این سوژه‌های زنانه، کودکانه و سوژه‌های اجتماعی است که می‌تواند این مسیر را باز کند.