به گزارش خبرنگار مهر، سد چمشیر در شهرستان گچساران استان کهگیلویه و بویر احمد قرار است به زودی آب گیری شود در نتیجه این آب گیری بسیاری از محوطه‌هایی که باستان شناسان آنها را بررسی کرده‌اند نیز برای صد سال زیر آب می‌رود. باستان شناسانی که این محدوده‌ها را بررسی و مطالعه کرده‌اند می‌گویند؛ آنچه باید از کاوش در این محوطه‌ها به دست می‌آوردیم را مطالعه کرده و آثار کشف شده را به امین اموال استان ارائه داده‌ایم. بقیه مواد فرهنگی موجود در محوطه‌ها ارزش تاریخی چندانی ندارند.
یکی از این افراد میثم نیکزاد دکترای باستان شناسی و مسئول کاوش در محوطه‌ای به نام ۰۶۳ در محدوده سد چمشیر است. او در بازدیدی که خبرنگاران میراث فرهنگی انجام دادند درباره مطالعات تکمیلی پس از گمانه زنی‌های عطایی از باستان شناسان دیگر که در سال ۹۵ انجام داده توضیح داد: در آن سال آقای عطایی آثاری از ساختارهایی در سطح زمین و سنگ چین دیده بود که در ارتباط با زندگی کوچ نشینی بوده است. ما کاوش را انجام داده و ترانشه هایی برای مطالعات تکمیلی زدیم.
وی گفت: در نتیجه فضاهای معماری به دست آمد که با توجه به نوع معماری و نهشته هایی که انباشته شده متوجه وجود یک ساختار کوچ نشینی شدیم. در این بخش مواد فرهنگی شبه پیش از تاریخ و دو سفال شاخص نیز به دست آمد. تکه‌هایی از ظروف شیشه‌ای نیز پیدا شده که باید بررسی شوند معمولاً این شیشه‌ها برای عطردان، عفیفه دان، یا روغن دان مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
وی با بیان اینکه این محوطه طبق بررسی‌های متعلق به قرن ۵ و ۷ هجری یا قرون میانه اسلامی است گفت: ما در اطراف این محوطه تکه سفالهای زیادی را می‌بینیم. که معمولاً دور ریز بوده‌اند هر دوره فرهنگی سفال خود را دارد. سفال‌ها باید گاهنگاری شوند تا سن آنها مشخص شود. آن دسته سفال‌هایی که ممکن است به ما اطلاعاتی بدهد را برای مطالعات بعدی جمع آوری کرده‌ایم.
نیکزاد با بیان اینکه این محوطه قبلاً با لودر تسطیح شده بود گفت: سفال‌هایی در سطح و کف محوطه نیز مشاهده می‌شد یکی از این سفالهای منقوش خشن دست ساز هستند که ما به آن سفال شبه تاریخ می‌گوئیم. چون سفال مربوط به دوره اسلامی است اما با تکنیک پیش از تاریخ ساخته شده است. چرایی آن برای ما مشخص نیست. ما در بین مجموعه سفال‌هایی که حدود ۱۵۰ قطعه بوده سفالهای شاخص قرن ۵ تا ۷ هم به دست آوردیم. با این حال باید این قطعات سفال تاریخ گذاری شوند.
این باستان شناس گفت: با توجه به نوع معماری به کار رفته و رسوباتی که در اینجا کاوش شده طبیعی است که در یک دوره زمانی اینجا را پر کرده‌اند. همه این اطلاعات ما را به این نتیجه می‌رساند که اینجا یک اشکفت فصلی بوده است.
نیکزاد بیان کرد: افرادی که در این محدوده زندگی می کرده‌اند دامدار بوده و آنها سیاه چادرهای خود را در این محدوده برپا می‌کردند و از سطح زمین بالاتر می گذاشتندتا هم رطوبت به آن نفوذ نکند و هم حشرات وارد نشود. ما معماری اینجا را در محدوه ۴۵۰ متری مطالعه کردیم بیشتر از این اطلاعاتی به دست نمی‌آید.