مهاجم اسپانیایی تیم فوتبال فولاد خوزستان می‌گوید جواد نکونام در تابستان هم به او پیشنهاد پیوستن به فولاد را داده بود.

به گزار ش خبرنگار مهر، «روبرتو تورس» مهاجم اسپانیایی پس از ۱۸ سال حضور در باشگاه اوساسونا، سرانجام در نقل و انتقالات زمستانی این فصل باشگاه اسپانیایی را ترک کرد و به فولاد خوزستان در ایران پیوست؛ تیمی که هدایت آن بر عهده جواد نکونام است.

نکونام که زمانی در تیم اسپانیا همبازی تورس بود و شناخت کاملی از این بازیکن دارد، سرانجام موفق شد او را برای حضور در لیگ برتر ایران قانع کند. اگرچه فولاد این فصل تنها نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا هم هست و تورس فرصت بازی در این رقابتها را هم خواهد داشت.

این مهاجم اسپانیایی در تازه‌ترین مصاحبه خود تاکید کرد که نکونام پیش از این هم به دنبال جذب او بوده و از شرایطی که در ایران در چند روز اخیر تجربه کرده، غافلگیر شده است.

تورس در گفتگو با رادیو مارکا گفت: من به اینجا آمده‌ام تا لذت ببرم، یاد بگیرم و چیزهایی که در اسپانیا انجام داده‌ام را به دیگران یاد بدهم.

تورس در ورزشگاه فولادآره‌نا خوزستان

مهاجم اسپانیایی تاکید کرد: شاید درک آن عجیب یا دشوار به نظر برسد، اما از تابستان نکونام خیلی به من اصرار کرد و شاید در ابتدا آن را واضح نمی‌دیدم چون من تمام عمرم را در پامپلونا گذرانده‌ام و هیچ وقت به ترک اوساسونا فکر نکردم، اما اتفاقاتی مثل این می‌افتد و شما باید آن را بپذیرید.

تورس ادامه داد: فکر می‌کردم زمان مناسبی است، می‌خواستم تجربه جدیدی کسب کنم و و مجذوب این لیگ شدم، هرچند مشخص است که اگر نکونام مربی نبود، به فولاد نمی‌آمدم.

این بازیکن در آخرین دیدار اوساسونا در ۳۱ دسامبر در حالی با این تیم خداحافظی کرد که مربی تیم حتی به او یک دقیقه هم فرصت بازی نداد. تورس در این ارتباط گفت: وز آخر می‌خواستم بازی کنم. سناریوی عالی این بود که بتوانم در ال سادار خداحافظی کنم و اگر نتوانستم در آنوئتا خداحافظی کنم. با آراساته سرمربی تیم در مورد آن صحبت کردم. متقاعد شدم که می‌توانم بازی کنم حتی اگه فقط چند ثانیه باشد ولی در نهایت او مربی است. جوری تموم شد که من دوست نداشتم، اما همین است و هیچ راه حلی وجود ندارد.

به گزارش مارکا، تورس از شرایطی که در ایران تجربه می‌کند، شگفت زده و غافلگیر شده است. او گفت: آنچه شما می‌بینید کاملاً با آنچه آنها به شما می‌گویند متفاوت است. من به دوستان و خانواده ام گفته‌ام که بیایند زیرا ارزش دیدن و شناختن مردم و شهر را دارد. آنها از شما در خیابان هم عکس یادگاری می‌خواهند. خوشحالم و بسیار به خودم افتخار می‌کنم که این گام را برداشته‌ام.