به گزارش خبرنگار مهر، علی نیکزاد، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی و عضو هیئت امنای سازمان دارالقرآن الکریم در سی و پنجمین نشست رؤسای ادارات امور قرآنی ادارت کل تبلیغات اسلامی سراسر کشور با تأکید بر جایگاه دانشمندان و مجاهدان علمی کشور و ضرورت قدردانی از آن‌ها اظهار کرد: مجاهدت دانشمندان در تمامی عرصه‌ها باعث شده است تا امروز ما در دفاع از کشور حرفی برای گفتن داشته باشیم؛ ما باید تجدید نظر در تجلیل از مجاهدت‌های علمی که برای ما علم، دانایی، دانش، توانایی، خلق ثروت و خلق قدرت به بار آورده‌اند، داشته باشیم.
وی در ادامه با اشاره به دیدار رئیس و جمعی از مدیران سازمان تبلیغات اسلامی با رهبر معظم انقلاب اظهار داشت: ابراز رضایت مقام معظم رهبری از یک نهاد، بزرگترین خلعتی است که می‌توان به انسان داد و این رضایت را خدمت همه دوستان سازمان تبلیغات اسلامی تبریک عرض می‌کنم. اینکه رهبری از کارهای سازمان تبلیغات اسلامی احساس رضایت داشتند، یک سند بزرگ و بسیار افتخارآمیز است. هر ولی و دلسوزی در کنار رضایت، مطالبی را برای رشد و تعالی بیشتر اعلام می‌کند و تأکیدات ایشان از این منظر بوده است.
عضو هیئت امنای سازمان دارالقرآن الکریم تصریح کرد: با توجه به این حدیث و نگاه امام (ره) ما باید ببینیم با آنچه که امام در مورد قرآن به ما وصیت فرموده است چگونه برخورد کرده‌ایم. تشکیلاتی را به عنوان سازمان دارالقرآن الکریم درست کردیم و وظایف اداری و حاکمیتی از برگزاری مسابقات تا ارائه مدرک تخصصی قرآن کریم و مجوز چاپ و نشر قرآن کریم را به آن واگذار کرده ایم اما در کشوری که کسی حافظ قرآن باشد اما معاف از خدمت سربازی نباشد کار عبث و بیهوده‌ای است.
وی ادامه داد: وظایف سازمان دارالقرآن الکریم و تبلیغات اسلامی و سایر دارالقرآن‌ها مشخص است، اما خواهش بنده این است که از این کارها بیرون بیاییم. اگر توانستیم انس با قرآن را در جامعه و ادارات تبلیغ و ترویج کنیم و همه در قرائت قرآن از هم سبقت بگیرند، آن موقع توانسته‌ایم قدمی در این مسیر برداریم.
نایب رئیس مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: امروز قرآن کریم در کشور مهجوریت پیدا کرده است. زمانی از قرآن استفاده می‌کنیم که کسی فوت کرده باشد و قطعاً قرآن از دست ما شکایت می‌کند. کارهای اداری که دارالقرآن‌ها امروز انجام می‌دهند، کار بسیار خوبی است، اما با ترس این را می‌گویم که کارهای اداری جوابگوی مهجوریت‌زدایی از قرآن نیست. حتی کارهای فرهنگی با بودجه عریض و طویلش تا امروز جواب نداده است و این خیلی بد است که ما بعد از ۴۳ سال از انقلاب بیاییم و بخواهیم از حجاب در مقابل افرادی دفاع کنیم که چیزی در مورد رفتاری که می‌کنند نمی‌دانند.
عضو هیئت امنای سازمان دارالقرآن الکریم تصریح کرد: رهبری زمانی که در خصوص تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن در کشور تأکیداتی داشته‌اند، قطعاً با حکمت و آینده‌نگری بوده است؛ با این تفسیر که ما بتوانیم حافظان قرآن کریم را جامعه تربیت کنیم. کشورهای دیگری که اسمشان اسلامی است، ولی به اندازه ما ادعای اسلامی بودن ندارند، این کار را انجام داده‌اند؛ لذا اگر این تعداد حافظ در جمهوری اسلامی ایران تربیت شود، حتماً بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.
وی بیان کرد: باید با تشویق‌های بسیار و برکت خود قرآن تلاش کنیم تا اگر کسی قرآن را حفظ کرد، همانطور که کسی به فرزندان امام حسین (ع)، قرآن آموخت و حضرت هرچه می‌خواست به او داد، ما نیز اینگونه باشیم. البته نه اینکه با مادیات اینکار را بسنجیم بلکه نشان دهیم برای وقت، کار و فکر و فعل شما ارزش ویژه‌ای قائل هستیم. باید مقداری از بروکراسی و اداری بودن و اداری فکر کردن بیرون بیاییم.
رویکردی که سازمان دارالقرآن الکریم در این زمان دارد، رویکردهای تبیینی است. تلاوت و حفظ قرآن بسیار مهم و مورد توصیه است و باید برای فرمایش مقام معظم رهبری مبنی بر تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن که عدد قابل توجهی است هم برنامه‌ای انجام شود، اما همه اینها مقدمه و به نوعی وضو گرفتن برای نماز است؛ اگر کسی وضو بگیرد، اما نماز نخواند چه حکمی دارد؟ پس اگر مفاهیم قرآن در جامعه تبیین و به گفتمان تبدیل نشود اثر نخواهد داشت. این معارفی است که امروز ۹۵ درصد از جامعه ما از فهم آن محروم هستند. این معارفی است که حلقه‌های میانی باید این معارف را تبیین کند. خدای متعال زمانی که در آیات سوره آل عمران از «رِبِّیُّونَ» سخن می‌گوید اینها کسانی هستند که مبتنی بر قرآن هستند، یعنی اینها هستند که قرآن و پروژه آن را می‌فهمند و لذا باید به واسطه درس و کتاب ربانی و ربی باشید. این یعنی حلقه میانی که در معیت انبیا و ولی پیکار می‌کند به واسطه همین هم اسوه و الگو می‌شود، یعنی اگر، ولی و نبی حلقه‌های میانی نداشته باشند، موفق نمی‌شوند.
وی با بیان اینکه این حلقه‌های میانی چه کسانی هستند و بر چه مبنایی باید بیایند و قواعد را بگویند؟ گفت: پاسخ بر مبنای قرآن کریم است. باید بر مبنای قرآن حرف بزنند، چراکه مبانی ما اینها هستند و اگر ما بخواهیم بر مبنای دیگری عمل کنیم، مسیر را گم می‌کنیم.امروزه وقتی معارف قرآن کریم را در جامعه بیان می‌کنیم، می‌گویند اینها معارف غیر واقعی است و حرف‌های آرمانی است و بعد می‌پرسند که آیا اینها قابل اجرا است؟ بعد مشاهده می‌کنیم که بعضاً خود روحانیت هم این موارد را باور نمی‌کنند. پس خدای متعال قواعدش را چگونه باید بیان کند که اگر روی این قواعد و سنن حرکت کنید، نتیجه می‌گیرد.
نیکزاد ادامه داد: سوال می‌کنند آیا با عقلانیت جور در می‌آید؟ پاسخ این است که با کدام عقلانیت؟ آیا با عقلانیت قرآنی یا با عقلانیتی که فرد بیش از چیزی که می‌بینید، باور نمی‌کند؟ لذا اینها دقیقاً همان رویکردی است که باید به خانه‌های مردم برود و به جایی برسیم که این مبانی را بفهمیم و بازگو کنیم. این رویکردی است که سازمان دارالقرآن الکریم بایستی به خودش بگیرد و تبیان را تبیین کند. یعنی قرآن را «تبیین» کند و آنقدر این کار را انجام دهد که به «تبیّن» تبدیل شود؛ لذا ما باید تا مرز تبیّن برویم تا به آزادی فکری برسیم. باید برای مردم تبیین کنیم که خاصیت شرک، رعب است. «سَنُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ کَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَکُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَی الظَّالِمِینَ» یعنی به زودی در دل‌های کسانی که کفر ورزیده‌اند بیم خواهیم افکند، زیرا چیزی را با خدا شریک گردانیدهاند که بر [حقانیت] آن [خدا] دلیلی نازل نکرده است و جایگاهشان آتش است و جایگاه ستمگران چه بد است.
اینها همان وظایفی است که در قرآن به آن‌ها اشاره شده و از سیاست خارجی گرفته تا داخلی در آن آمده است. تبیان یعنی اینکه درست تبیین کنید و جبهه را اشتباهی نگیرید و درست بفهمید. قرآن تبیان است، اما متأسفانه ما به دنبال آن نرفته‌ایم. نه استخراج کرده‌ایم و نه می‌گوئیم. منبر می‌رویم در حالی که در آن یک آیه قرآن نیست؛ از شما مدیران و رؤسای ادارات امور قرآنی سراسر کشور این توقع وجود دارد که وقتی زبان باز می‌کنید مترنم به آیات قرآن باشد. اگر شما منبرهای قرآنی می‌روید با قرآن کلامتان را زیبا کنید و اینگونه است که دیگران را به قرآنی شدن تشویق می‌کنید. بارها دیده‌ام که وقتی آیه قرآن را در منبر می‌خوانم افراد متحیر می‌شوند و به حرف اطمینان پیدا می‌کنند آن موقع در امتداد و ادامه سخن روایت می‌گویم و آن را توضیح می‌دهم. اگر ما برنامه، انسان ربی و حزب‌اللهی می‌خواهیم، همه‌اش در تبیین قرآن است. سایر موارد هم مقدمه است و اگر اینها تبیین شود، اصلاح می‌شویم.