به گزارش خبرگزاری مهر، جواد وند نوروز، رئیس بنیاد استاد شهریار، با صدور پیامی درگذشت میرحسین کریمی مراغه‌ای را تسلیت گفت.
مشروح متن این پیام را در ادامه می‌خوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
همه از خداییم و به سوی او باز می‌گردیم. خبر درگذشت شاعر نامدار ایران زمین و چهره بین المللی شعر و ادب ترکی، شادروان استاد میرحسین کریمی مراغه‌ای-شاعر خوش قریحه و پیشکسوت- موجب اندوه اهالی فرهنگ و ادب کشور گردید. استاد کریمی مراغه‌ای که عمری با برکت و فضیلت زیست و برای فرهنگ و ادبیات ایران و اذربایجان، عزت و سرافرازی به ارمغان اورد و با سرافرازی و عزت دار فانی را وداع گفت. مشیت الهی بر این تعلق گرفته که بهار زندگی را خزانی ماتم زده به انتظار بنشیند و این بارزترین تفسیر فلسفه افرینش، در فراخنای بی کران هستی و یگانه راز جاودانگی اوست.
درگذشت استاد کریمی مراغه‌ای را که چهره‌ای بین المللی داشت و ادامه دهنده سبک سنتی و کلاسیک شعر بود باید علاوه بر مردم شریف و ادب پرور اذربایجان و خانواده محترم او، به میراث داران شعر امروز ترکی و فارسی، تسلیت گفت.
این شاعر جهانی و بین المللی که متأسفانه در داخل کشور، آن چنان که می‌بایست، شناخته شده نبود، عمر گرانمایه خود را در راه نشر فرهنگ و خدمت به اهالی شعر و ادبیات ایران و اذربایجان گراند و توانست در طول یک قرن عمر با برکت خویش قریب به سیصد و پنجاه هزار بیت شعر بسراید و با اشعار طنز و انتقادی خود، با مشکلات مردم همراهی و همدلی نماید.
اینجانب، ضایعه درگذشت این شاعر نامی و جهانی و متعهد و مردمی را به جامعه فرهنگ و ادبیات کشور و عموم مردم ترک زبان در داخل خارج کشور و مردم ادب دوست ایران اسلامی و به ویژه خانواده محترم ایشان و مردم محترم شهرستان مراغه و اهالی فرهنگ و ادب اذربایجان و دوستداران شعر و طنز و ادبیات، تسلیت گفته و از درگاه ایزد منان می‌خواهم که روح ایشان را هم نشین نیکان و برگزیدگان درگاهش قرار دهد.
استاد کریمی مراغه‌ای در سال ۱۳۵۹ نشان درجه یک هنری را به پاس سرودن ۳۵۰ هزار بیت شعر اجتماعی، طنز، مداحی و مرثیه از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت نموده بود. اشعار اجتماعی و طنز استاد کریمی مراغه‌ای در قالب ۲۵ جلد کتاب رنگارنگ و اشعار مرثیه و مداحی ایشان در ۳ جلد، چاپ و منتشر شده است.
آن مرحوم، بیشتر در اشعار طنز خود به مشکلات و گرفتاری‌های مردم توجه می‌کرد و رسم و رسوم زمان خود را به باد انتقاد گرفته بود. آن شاعر بزرگ، طنزپردازی اجتماعی و مردمی بود که در مقام یک مردم شناس چیره دست، واقعیات اجتماعی و تلخی‌ها و شیرینی‌های زندگی را تصویر می‌کرد و بدی‌ها و نیکی‌ها، زشتی‌ها و زیبایی‌ها را در شعر خود با زبان طنز، بازتاب می‌داد. از این روز شعر طنز او، مرزهای بین المللی را در نوردیده است.»