به گزارش خبرگزاری مهر، حمیدرضا دهقان منشادی، با اشاره به برگزاری دهمین کنگره بین‌المللی سرطان‌های زنان ایران در روزهای سوم الی پنجم اسفند ماه در مرکز همایش‌های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، اظهار داشت: در این کنگره بررسی مهم‌ترین بیماری‌های آنکولوژی زنان از کانسرهای رحم شامل سرویکس یا دهانه رحم، آندومتر، واژن، تخمدان، در کنار سرطان پستان را خواهیم داشت و همچنین تازه‌های تشخیص و درمان و روش‌های مختلف جراحی و آنکولوژی و بررسی پیشرفت‌های دارویی و درمان‌های جدید برای بیماران را به بحث و بررسی خواهیم گذاشت.
این متخصص رادیوتراپی انکولوژی با اشاره به آمار بالای ابتلای زنان به سرطان در ایران نسبت به آمار جهانی، گفت: متأسفانه در کشور نسبت به آمار جهانی افزایش بالاتری از میزان مبتلایان به کانسرهای زنان را شاهد هستیم و حتی درصد ابتلاء به سرطان نیز افزایشی است و همین امر در سال‌های آینده باعث افزایش بیشتر این اختلاف نسبت به آمار جهانی خواهد بود.
دهقان منشادی افزود: طبیعتاً با بهبود روش‌های درمانی میزان بهبودی و امید به زندگی در بیماران سرطانی افزایش پیدا کرده و این نکته بسیار مثبت و دستاورد بزرگی است که در جامعه جهانی اتفاق افتاده ولی همچنان ما در این زمینه، هم از نظر دارویی و هم از نظر استفاده از تکنولوژی‌های روز فاصله داریم و عقب هستیم که امیدواریم به زودی با تلاش مسئولین و همکاران جامعه پزشکی این فاصله به کمترین حد برسد.
وی بیان داشت: یکی از دلایلی که ما میزان خیلی بالاتری مبتلا به کانسر دهانه رحم داریم نبود واکسن‌های hpv در کشور است، در حقیقت این واکسن که در کشورهای غربی به صورت واکسن اجباری برای دختران استفاده می‌شود از بیماری‌هایی که باعث ایجاد کانسر دهانه رحم می‌شود جلوگیری می‌کند.
این متخصص رادیوتراپی انکولوژی افزود: واکسن hpv تنها واکسنی است که برای جلوگیری از سرطان استفاده می‌شود و هیچ یک از سرطان‌های دیگر دارای واکسن نبوده و امیدواریم که به زودی با برنامه‌ریزی‌های وزارت بهداشت و مسئولین، طرح واکسیناسیون خانم‌ها در سراسر کشور با واکسن فوق تحقق یابد و اجرایی شود.
دبیر اجرایی دهمین کنگره سرطان‌های زنان گفت: متأسفانه امکانات و گستره توزیع خدمات در سطح کشور عادلانه و منصفانه نیست و بیشتر مراکز درمان سرطان در شهرهای بزرگ واقع شده که همین امر دسترسی به متخصصین آنکولوژی به خصوص متخصصین آنکولوژی زنان در شهرهای کوچک‌تر را بسیار سخت و حتی غیر ممکن کرده و باعث مراجعه دیر هنگام بیماران به مراکز درمانی مرجع و پیشرفت بیماری در زمان درمان است، که بالطبع باعث کاهش اثربخشی و افزایش هزینه درمان در کشور خواهد بود.