ابوالفضل ظهره‌وند کارشناس مسائل بین الملل در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن اشاره به فلسفه برگزاری کنفرانس امنیتی مونیخ گفت: اولین چیزی که باید به آن توجه کنیم این است که فلسفه وجودی کنفرانس امنیتی مونیخ و اینکه چه هدف محوری دنبال می‌کند و قصد آن در دعوت کشورها به آن نشست چیست و چه خروجی و دستاوردی طی سال‌های بعد از تشکیل برای چه طرف‌هایی داشته است.
وی افزود: در گذشته ایران در کنفرانس امنیتی مونیخ شرکت نمی‌کرد زیرا این کنفرانس در واقع کنفرانسی بر پایه منافع امنیتی غرب برگزار می‌شود و آنجا طرف‌های غربی عمدتاً با یکدیگر رایزنی دارند و ارزیابی‌های خودرو یکدیگر تبادل می‌کنند.
این دیپلمات پیشین وزارت امور خارجه کشورمان تصریح کرد: لذا قرار نیست مفهوم امنیت در یک چارچوب متوازن و منصفانه و معطوف به امنیت جهانی در آنجا بحث شود، بلکه امنیت از منظر ملاحظات و منافع امنیتی غرب در آنجا تعریف می‌شود و در واقع کنفرانس مسیر خودش را دنبال می‌کند.
وی افزود: در سال‌های گذشته نیز که ایرانی‌ها در آن شرکت کردند، نکته خاصی به دست نیامد.
ظهره‌وند همچنین در خصوص دعوت از شخصیت‌های منفوری همچون فرزند دیکتاتور سابق ایران به این نشست گفت: دعوت از رضا پهلوی و یا مسیح علینژاد به این نشست بیانگر اوج افول ظرفیت غرب برای بازیگری در حوزه پیرامون ایران است.
وی افزود: غرب که مسیر اغتشاشات که با پرچمداری همین عناصر اسقاط مانند منافقین و پهلوی دنبال می‌کرد به بن بست خورد و ایران مسیر بایسته خود را قوی‌تر از گذشته در دستور کار گذاشت که نشانه‌های آن سفر رئیس جمهور به چین بود.
این کارشناس مسائل سیاسی در پایان تاکید کرد: ماهیت کنفرانس مونیخ روشن است و عدم از دعوت ایران نشان دهنده موقعیت خوب ایران و ناامیدی از طرح‌هایی است که در قبال ایران داشتند.