به‌گزارش خبرگزاری مهر به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، سلمان انجم‌روز باستان‌شناس در هفتمین نشست تخصصی بیستمین گردهمایی سالانه باستان‌شناسی ایران در تشریح فعالیت‌های انجام شده در پروژه بررسی و شناسایی استقرارهای پارینه‌سنگیِ شهرستان جیرفت، کرمان گفت: نواحی جنوبی ایران به‌عنوان یکی از کریدورهای اصلی در پراکنش‌های انسانی دوران پلیئستوسن در مدل‌های خروج از آفریقا در نظر گرفته شده است.
این باستان‌شناس تصریح کرد: موقعیت جغرافیایی و راهبردی نواحی جنوبی فلات ایران به همراه نتایج بررسی‌ها و کاوش‌های سابق در نواحی جنوبی و شمالی خلیج‌فارس، نشانگر اهمیت این ناحیه به‌عنوان مسیر پراکنش گروه‌های انسانی است.
انجم‌روز گفت: با وجود این، مطالعات پارینه‌سنگی در این نواحی از ایران بسیار ناچیز است و تاکنون بررسی‌های گسترده به شکلی تخصصی انجام نشده که در این راستا، یک بررسی و شناسایی پارینه‌سنگی در شهرستان جیرفت که در برگیرنده نواحی از حوضه هلیل‌رود در شمال خلیج‌فارس است، انجام شده است.
او با بیان‌اینکه بررسی پارینه‌سنگی شهرستان جیرفت در تابستان سال ۱۴۰۰ شمسی به مدت ۶۰ روز انجام شده است، تصریح کرد: در عمده بررسی‌های باستان‌شناسی که قبلاً در حوضه هلیل‌رود انجام شده بود به سبب متمرکز شدن فعالیت‌های میدانی به نواحی مرکزی، انجام نشدن بررسی‌های تخصصی پارینه‌سنگی و همچنین تأکید ویژه روی مدارک دوران پیش‌ازتاریخ به این‌سو، شواهدی مرتبط با دوران پارینه‌سنگی گزارش نشده با این وجود تا پیش از بررسی حاضر، بررسی‌های محدود انجام شده در نواحی هم‌جوار، نشانگر پتانسیل وجود محوطه‌های پارینه‌سنگی در این ناحیه است.
بررسی روشمند و فراگیر باستان‌شناختی و مستندنگاری محوطه آتشگاه، اصفهان
هادی الله‌یاری در ادامه این نشست با تشریح پروژه بررسی روشمند و فراگیر باستان‌شناختی و مستندنگاری محوطه آتشگاه، اصفهان گفت: کوه آتشگاه از دیرباز همواره مورد توجه بینندگان و سیاحان داخلی و خارجی بوده، اما علی‌رغم اهمیت آن تاکنون مورد بررسی باستان‌شناختی دقیق و همچنین مستندنگاری به روش‌های جدید واقع نشده است، به دلیل اهمیت این محوطه اخیراً بررسی باستان‌شناختی روشمندی در آن انجام شد.
او افزود: پژوهش پیش رو به‌منظور تاریخ‌گذاری محوطه بر اساس مطالعات مقایسه‌ای بر داده‌های سفالی و معماری بنای آتشگاه، همچنین برای دریافت اهمیت ایجاد محوطه آتشگاه در غرب شهر اصفهان امروز و در کنار رودخانه زاینده‌رود انجام شد.
ناصر امینی‌خواه دیگر باستان‌شناسی بود که در این نشست به ایراد سخن پرداخت، او با بیان گوشه‌ای از اقدامات انجام شده در پروژه بررسی باستان‌شناسی در محدوده سد هواسان شهرستان سرپل‌ذهاب، کرمانشاه گفت: خشکسالی تقریباً شدید و به طبع آن کمبود آب‌های سطحی و زیرزمینی سبب شده که تمهیداتی از سوی مسئولان برای جبران کمبود آب انجام شود.
او تصریح کرد: از جمله این تمهیدات احداث سدهای کوچک و بزرگ در اقصی نقاط کشور است که متأسفانه موجب شده که محوطه‌های باستانی به‌واسطه این امر در معرض تخریب و یا خطر جدی قرار بگیرند.
این باستان‌شناس با بیان‌اینکه اجرای پروژه‌های بررسی نجات‌بخشی باستان‌شناسی حداقل کاری است که قبل از آبگیری سدها می‌تواند انجام شود، گفت: بررسی حاضر از جمله اقدامات مشابه بوده که طی مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری انجام شده است.
او افزود: احداث سد هواسان بر رودخانه هواسان بهانه‌ای شد برای انجام بررسی باستان‌شناسی در این محدوده، شناسایی محوطه‌های موجود در محوطه و نیز مشخص کردن محوطه‌هایی که درون مخزن سد قرار خواهند گرفت و محوطه‌هایی که در معرض خطر جدی هستند از جمله اهداف انجام مطالعات حاضر بودند.