به گزارش خبرنگار مهر، ۲۲ اسفند ۱۴۰۱ برابر است با پنجاه و چهارمین سالگرد درگذشت زنده‌یاد عبدالرئوف فکری سلجوقی، از بزرگان فرهنگ، هنر و ادب معاصر افغانستان. عبدالرئوف فرزند عبدالفتاح فرزند عبدالصمد فرزند ابوبکر فرزند عبدالعظیم فرزند محمدمیرزا تخلص‌اش فکری و شهرت خانواده‌اش سلجوقی است که به دودمان سلجوقی می‌رسد.
زنده یاد فکری سلجوقی به سال ۱۲۸۸ خورشیدی در محله پای حصار شهر قدیم هرات به دنیا آمد و ۲۲ حوت ۱۳۴۷ هجری شمسی درگذشت. او تاریخ نگار، هرات شناس، ادیب، شاعر، خوشنویس، نقاش، موسیقیدان ورزیده معاصر افغانستان بود.
انجمن ادبی هرات که از جمله انجمن‌های باسابقه شعر معاصر فارسی است، سال‌ها عضویت زنده‌یاد فکری سلجوقی را به خود دید و این نادره دوران مدتی ریاست این انجمن را نیز برعهده داشت. وی همچنین مدیر مسئول مجله هرات و عضو انجمن تاریخ نیز بود. زنده‌یاد فکری سلجوقی همچنین نسخه‌شناسی برجسته بود و کتابخانه نسخه‌های خطی را در کابل پایه‌گذاری کرد.
از جمله آثار او می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: «رساله گازرگاه هرات» منتشر شده به سال ۱۳۴۱، «رساله خیابان» چاپ ۱۳۴۳، «رساله مزارات هرات» چاپ شده در مطعبه دولتی کابل به سال ۱۳۴۵ و «مثنوی زهره و فریدون». زنده‌یاد فکری سلجوقی، دیوان شعری نیز دارد و چاپ و تصحیح دیوان آصفی هروی و بنایی هروی را انجام داده است.
فرزند او بهزاد سلجوقی نیز که به سال ۱۳۱۸ پا به عرصه گیتی نهاد، از مهم‌ترین و اثرگذارترین هنرمندان معاصر افغانستان است. او بسیاری از هنرها از جمله هنر مینیاتور، خطاطی و رسامی را از پدرش (زنده‌یاد فکری سلجوقی) آموخت و معلم ابتدایی در شهر هرات شد و بعدها در هنرستان سلطان غیاث الدین غوری به تدریس هنر پرداخت. او همچنین در دوره‌ای نیز در دارالمعلمین هرات به تدریس هنر و زبان انگلیسی اشتغال داشت. او در دوره جنگ‌های داخلی ناچار به ترک وطن شد و ابتدا به مأموریت در سفارت افغانستان در مسکو رفت و پس از آن به هلند مهاجرت کرد. او خطاطی و طراحی مینیاتور بسیاری از کتاب‌های افغانستان در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ را برعهده داشت و فهرست نگار هم بود. پس از مهاجرت به اروپا نمایشگاه‌های بسیاری از آثار او در هلند و آلمان برپا شد.