امین رهبربا تائید حضور درکشور قطر و ادامه تمریناتش در این کشور از وضعیت تمرینات خود در بوشهر، رفتن مربی اش، ناکامی وی در همراهی تیم ملی در بازیهای آسیایی قطر، مسابقات قهرمانی آسیا در اردن و یونیورسیاد دانشجویان گفت.
پرنده ایران درگفتگو با خبرنگار مهر گفت : من و احسان حدادی اولین ورزشکارانی بودیم که ورودی بازیهای آسیایی دوحه را بدست آوردیم اما درنهایت تنها من نتوانستم به این سفر بروم .البته من امسال به هیچ مسابقه ای نرفتم. مسابقات آسیایی اردن و یونیورسیاد را هم به دلیل عدم دریافت پاسپورت از دست دادم تا به مرور همراهی تیم ملی برای من تبدیل به یک رویا شود.
وی با بیان اینکه از ابتدای لیگ امسال به دنبال دریافت پاسپورت خود بوده است، گفت: فدراسیون برای دریافت گذرنامه من تلاش زیادی کرد، ولی بازهم این خودم بودم که کارم را دنبال کردم. هیچ کس برای کار من ندوید. مرتب در سازمان خم و راست شدم تا بتوانم با تیم ملی همراه شوم.
وی با تایید اینکه هم اکنون در پیست تارتان شهر خور دراطراف دوحه درحال تمرین است، اظهار داشت : اینجا فقط تمرین می کنم. کاری جز تمرین ندارم . هرچند پیست اینجا از همه پیست های ایران بهتر است اما من اینجا امکانات نمی خواهم، تنها آرامش می خواهم. من شرمنده آقای کریمی شدم. ایشان به من خیلی کمک کردند. این وسط تنها رهبر یک سال و شش ماه از تیم ملی عقب افتاد. من در شرایطی که بوشهر شهر پولدارها بود با بدترین وضع زندگی می کردم یک زمین تارتان در بوشهر نداریم. یعنی اهمیتی به دوومیدانی نمی دهند، حتی در شهری که عسلویه و گاز و نفت دارد به دنبال فوتبال هستند.
وی با بیان اینکه مربی ام هم قرار است پنجشنبه به کشورش بازگردد، گفت: مربی ام هم از این شرایط خسته شده بود و قرار است فردا شب به کشورش بازگردد. من بدون مربی 2 متر و 17 سانتیمتر پریدم ولی در شرایطی که برای ماکائو تمرین می کردم اردو را رها کرده و به دنبال پاسپورت خود می رفتم. از اول قصد نداشتم چنین کاری را بکنم. از وقتی که یونیورسیاد را هم از دست دادم به این فکر افتادم. چون تمامی مسابقات را برای دو تا چهار سال دیگر از دست دادم یونیورسیاد رفت دو سال دیگر و دوحه قطر رفت چهار سال دیگر !
رهبرادامه داد: پپشیمان نیستم. اما باید بگویم که من تابعیت این کشور را نمی خواهم. من به عضویت هیچ تیم عربی در نمی آیم و فقط می خواهم با آرامش تمرین کنم. پدر و مادر من ایرانی هستند، خون ایرانی در رگ های من است. من قبل ازاین با غیرت ایرانی با وجود آسیب دیدگی درایران مسابقه هم دادم چه طور می توانم در اینجا بمانم.
وی افزود: هنوز نمی دانم می خواهم به ماکائو بروم یا نه! قرار است با آقای کریمی صحبت کنم. اگر بخواهند به ماکائو می روم هرچند در آنجا شانس مدال دارم اما چون تمرین نکرده ام این مدال برای من ارزشی ندارد. با این حال به این شرط می روم که بازهم در قطر تمرین کنم . خدا کند فدراسیون با من همکاری کند و در تامین هزینه های تمریناتم به من کمک کند. من بخشی از هزینه ها را خودم می دهم . اگر فدراسیون بخواهد من را برگرداند دیگر ورزش را کنار می گذارم و در همان بوشهر کار می کنم.
قهرمان پرش ارتفاع ایران با بیان اینکه می دانم برگشتنم به ایران برایم مشکل خواهد شد، تصریح کرد: امین رهبر چیزی برای باختن ندارد. یکی دوسال اذیت می شوم ولی دیگر ورزش نمی کنم. باورتان نمی شود من همین امروز هم کابوس پاسپورت را می دیدم. روی من فشار زیادی بود. من در شرایطی که 2 متر و17 پریدم و هیچ مشکلی برای اعزام هم نداشتم به مسابقات برون مرزی نرفتم . فکرم ورودی دوحه شد اما مرا به این مسابقات نبردند. برای همین دیگر فکر ورودی المپیک پکن را هم نکردم. برای من پریدن 2 متر و 27 سانتیمتری چیزی نیست فقط با کمی آرامش و تمرین می توانم به این رکورد برسم.