به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، محققان دریافتند که از بین ۷۵۰۰ کودکی که از ۳ تا ۹ سالگی تحت نظر بودند، حدود ۱۰ درصد در گروه "پرخطر" قرار گرفتند که در آنها علائم سلامت روان نظیر غم و اندوه مداوم، در طول سال‌ها بدتر شد.
و کودکانی که والدین آنها اغلب از رفتاری خشن، از جمله فریاد زدن یا تنبیه بدنی استفاده می‌کردند، حدود ۵۰ درصد بیشتر از همسالان خود در آن گروه قرار می‌گرفتند.
کارشناسان می‌گویند این یافته‌ها بر یک واقعیت مهم تأکید می‌کند: برخی از والدین باید راهکارهای بهتری برای مدیریت رفتار کودکان خردسال بیاموزند.
در این مطالعه به نظر می‌رسد سبک‌های فرزندپروری «سازگارانه» برای سلامت روانی کودکان فوایدی داشته باشد.
«یوآنیس کاتسانتونیس»، سرپرست این مطالعه از دانشگاه کمبریج در بریتانیا، می‌گوید: «این سبک می‌تواند به این دلیل باشد که فرزندپروری مداوم حس قابل پیش‌بینی و امنیت را برای کودکان فراهم می‌کند، که می‌تواند به عنوان محافظی در برابر بدتر شدن سلامت روان عمل کند.»
به گفته او، «وقتی والدین سازگار باشند، نشان می‌دهد که آنها رابطه مثبت و مطمئنی با فرزند خود دارند، به موجب آن نسبت به فرزند خود پاسخگو و گرم هستند و در عین حال مرزها و انتظارات روشنی را تعیین می‌کنند.»
این یافته‌ها بر روی بیش از ۷۵۰۰ کودک در ایرلند است که بخشی از یک مطالعه بهداشت ملی بودند. هنگامی که کودکان ۳، ۵ و ۹ ساله بودند، والدین آنها پرسشنامه‌های استانداردی را تکمیل کردند که رفتارهای «درونی‌سازی» و «برونی‌سازی» کودکان را اندازه‌گیری می‌کرد.
علائم درونی سازی با احساسات مرتبط است؛ برای مثال در این حالت بچه‌ها دائماً غمگین، مضطرب یا گوشه گیر هستند. علائم بیرونی به سمت بیرون هدایت می‌شود و شامل مشکلاتی مانند پرخاشگری، تکانشگری و سرکشی می‌شود.
به طور کلی، این مطالعه نشان داد که تقریباً ۱۰٪ از کودکان الگویی از بدتر شدن علائم درونی یا بیرونی را در طول سال‌ها نشان دادند.
معلوم شد روشی که والدین رفتار کودک ۳ ساله خود را مدیریت می‌کنند در مسیر سلامت روان فرزندشان بسیار مهم است. وقتی والدین امتیاز بالایی (براساس گزارش‌های خودشان) در مقیاس «والدین سخت گیر» کسب کردند، احتمال اینکه فرزندشان در گروه پرخطر قرار بگیرد ۵۰ درصد بیشتر بود.
والدین سخت گیر می‌تواند به معنای فریاد زدن مکرر، تنبیه کردن غیرقابل پیش بینی، یا تنبیه بدنی کودک باشد.