به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، گلیوبلاستوما (GBM) شایع ترین و تهاجمی‌ترین نوع سرطان مغز است. با وجود گزینه‌های مختلف درمانی که وجود دارد، از جمله عمل جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی، زمان بقای متوسط برای بیماران فقط حدود ۱۵ ماه است.
شیمی درمانی استاندارد گلیوبلاستوما با استفاده از دارویی به نام تموزولومید (TMZ) انجام می‌شود که امید به زندگی فرد را تقریباً دو ماه در مقایسه با بیمارانی که به تنهایی رادیوتراپی دریافت می‌کنند افزایش می‌دهد. با این حال، سلول‌های گلیوبلاستوما می‌توانند با گذشت زمان مقاومت در برابر TMZ ایجاد کنند و اثربخشی آن را کاهش داده و احتمال عود تومور را افزایش دهند.
در یک مطالعه منتشر شده در Science Advances، زی هوانگ و همکارانش یک رویکرد جدید برای درمان گلیوبلاستوما با استفاده از کنترل مغناطیسی دقیق نانوذرات ارائه می‌دهند.
هوانگ می‌گوید: «با استفاده از فناوری نانو در اعماق سلول‌های سرطانی، نانوجراحی مکانیکی یک رویکرد از نوع اسب تروجان است که می‌تواند به ما اجازه دهد سلول‌های تومور را از درون از بین ببریم. ما یک روش جدید بالقوه برای درمان سرطان تهاجمی مغز ایجاد کرده‌ایم.»
نانولوله‌های کربنی مغناطیسی (MCNTS) نوعی ساختار میکروسکوپی به شکل استوانه‌ای از کربن بوده که پر از آهن است و هنگام فعال شدن توسط یک میدان مغناطیسی خارجی مغناطیسی می‌شود. در این مطالعه، این تیم تحقیقاتی نانولوله‌های کربنی مغناطیسی را با یک آنتی‌بادی که پروتئین خاصی را در ارتباط با سلول‌های تومور GBM تشخیص می دهد، پوشانده است. پس از تزریق به تومور، آنتی‌بادی‌های موجود در نانولوله‌های کربنی مغناطیسی باعث می‌شود که آن‌ها به دنبال سلول‌های تومور باشند و توسط آن‌ها جذب می‌شوند.
سان می‌گوید: «هنگامی که نانولوله‌ها در داخل سلول تومور قرار بگیرند، ما از یک میدان مغناطیسی چرخان برای بسیج مکانیکی نانولوله‌ها برای ایجاد تحریک مکانیکی استفاده می‌کنیم. نیرویی که توسط نانولوله‌ها اعمال می‌شود به ساختارهای سلولی آسیب می‌رساند و باعث مرگ سلول تومور می‌شود.»
هوانگ می‌گوید: «از نظر تئوریک، با تغییر پوشش آنتی‌بادی و تغییر مسیر نانولوله‌ها به محل تومور مورد نظر، ما به طور بالقوه می‌توانیم وسیله‌ای برای از بین بردن دقیق سلول‌های تومور در سایر سرطان‌ها داشته باشیم.»