به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اینترنتی انتشارات دانشگاه کیمبریج، فیلسوفان مدرن عموماً اینگونه فرض گرفته‌اند که موسیقی مسئله‌ای است که فیلسوفان باید بدان پاسخ گویند. مؤلف در این کتاب اما معتقد است که موسیقی باید روشهایی برای پاسخ به پرسشهای محوری در فلسفه مدرن پیشنهاد کند.
او در این راستا رویکردهای افرادی چون: کانت، ویتگنشتاین، هایدگر وآدورنو را بررسی می‌کند. او موسیقی را بهانه‌ای می‌گیرد تا ایده‌های معاصر در زمینه‌های زبان، ذهنیت، مابعدالطبیعه ، صدق و اخلاق را بررسی کند. او معتقد است موسیقی می‌تواند نشان دهد چگونه تصاویر غالب از زبان، ارتباط و معنا در فلسفه معاصر از جهاتی بنیادین کمبود دارد.
عناوین پاره‌ای از فصول کتاب بدین قرارند: "صورت، احساس، مابعدالطبیعه و موسیقی"، "موسیقی، زبان و مبدأی مدرنیته"، ریتم و رومانتیسیسم"، "هگل‌گرایی و موسیقی" و "موسیقی، آزادی و نقد مابعدالطبیعه".