به گزارش خبرنگار مهر، اسکی رشته‌ای است که اگرچه به علت کمبود امکانات و برف و شرایط خاص موجود توفیق چندانی در عرصه بین المللی نداشته اما همواره با حاشیه‌های ریز و درشت زیادی درگیر بوده است. حواشی که در چند سال اخیر به مراتب بیش از قبل هم شده و ظاهراً مسئولیتی هم در خصوص آن متوجه فرد یا افرادی نیست.
موضوع پناهنده شدن ورزشکارانی که سال‌ها برای رشد و موفقیت آنها از بیت المال هزینه شده است همواره از موارد ناگوار و زننده در ورزش است. ماجرا وقتی وارد مرحله تازه ای می‌شود که این وضعیت تاسف بار در اسکی چندین بار تکرار می‌شود.
آنچه مسلم است رئیس فدراسیون نه تنها در این زمینه پاسخگو نیست بلکه ظاهراً مشکلی هم با این موضوع ندارد چون خود را از مقام پاسخگوی این داستان مبرا می‌داند و با عنوان کردن جمله‌های کلیشه‌ای که «ما از این موضوع بی خبر بودیم»، یا «این ورزشکار در حال حاضر ملی پوش نیست» یا این بار «باز کردن پرونده اخلاقی» سعی در گمراه کردن افکار عمومی دارد در حالی که فدراسیون اسکی می‌بایست پاسخگوی تمام اتفاقات رخ داده در این رشته باشد و این جزوی از وظایف ریاست فدراسیون است.
فدراسیونی که به نظر می‌رسد مسئولانش تنها در زمان کسب نتیجه خود را متولی این رشته می‌دانند و هر زمان مشکل یا حاشیه‌ای پیش می‌آید خود را پشت بهانه‌ها و سنگر «بی خبری» پنهان می‌کنند.
هنوز المپیک زمستانی ۲۰۲۲ چین را فراموش نکرده‌ایم که فاجعه مدیریتی برای اسکی ایران بود؛ رقابتی که از قبل از اعزام تا پس از آن حاشیه‌ای نبود که برای اسکی ایران رخ ندهد، اتفاقات تلخ و عجیبی که هیچکس در خصوص آنها حتی یک عذرخواهی ساده هم نکرد.
درگیری‌های مکرر در تیم‌های ملی، گروکشی و فشارها برای برکناری یا واگذاری مربیگری و سرمربیگری در تیم‌های ملی به برخی سرمربیان، جدایی برخی ملی پوشان از تیم ملی همچون فروغ عباسی المپین دو دوره اسکی ایران که هم اکنون در اماراتا مربیگری می‌کند، پناهندگی عجیب عاطفه احمدی در تیم ملی اسکی آلپاین بانوان و حالا هم پناهندگی سید ستار صید المپین اسکی صحرانوردی!
زمستان سال گذشته بود که عاطفه احمدی ورزشکار اسکی آلپاین که حواشی زیادی برای حضور در المپیک زمستانی، رقابتهای انتخابی و دیگر مسابقات داشت بدون اطلاع قبلی و در میانه مسابقات پیش از رقابتهای جهانی فرانسه در کمال تعجب از کشور رفت و پناهنده شد. شاید اگر آن روز رئیس و یا دیگر مسئولان فدراسیون پاسخگو بودند امروز کار به اینجا نمی‌رسید که سید ستار صید ورزشکار اسکی صحرانوردی نیز با سابقه سال‌ها حضور در المپیک و هزینه کرد فراوان بیت المال به کشوری دیگر پناهنده شود.
برگزاری رقابتهای نه چندان با کیفیت، حضور در مسابقاتی که اساساً از نظر فنی چیزی به اسکی ایران اضافه نمی‌کند و لشگر کشی افراد با کادر فنی و همراه و سرپرست گاهاً هم اندازه با تعداد ورزشکاران اعزامی و عدم پاسخگویی و شانه خالی کردن مسئولان فدراسیون به ویژه در شرایطی این چنینی از نکاتی است که به نظر می‌رسد وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی ورزش کشور می‌بایست در این خصوص در نقش «پرسشگر» بر آید.
عباس نظریان که بدون هیچ سابقه و تجربه‌ای از اسکی با حمایت برخی در انتخابات فدراسیون اسکی و ورزش‌های زمستانی رای آورد این روزها بر روی لبه تیغ انتقادات قرار گرفته است چرا که حواشی بزرگ بسیاری در فدراسیون به ظاهر کوچک اسکی وجود دارد، علاوه بر اسکی رشته‌های دیگری هم به این فدراسیون سپرده شده است که اساساً از توان فدراسیون و کادر مدیریتی آن خارج است و به نظر می‌رسد تا خیلی دیر نشده است باید فکری برای سر و سامان دادن به وضعیت آشفته این فدراسیون کرد.
اگر نگاهی به تعداد سفرهای بی مورد و بی حاصل رئیس فدراسیون و دیگر مسئولان در سال گذشته کرد می‌توان به این نتیجه دست یافت که اولویتی برای برون رفت از شرایط فعلی و حداقل حفظ جایگاه قبلی اسکی هم وجود ندارد، کما اینکه اندک ورزشکاران المپیکی نیز در شرایطی که از مدتها قبل زمزمه پناهنده شدنشان در میان خانواده اسکی به گوش می‌خورد حتی در میانه مسابقات رسمی فدراسیون، کشور را ترک می‌کنند و هیچ مقامی در فدراسیون حتی یک عذرخواهی هم در این زمینه نمی‌کند. آنچه مسلم است جامعه اسکی کشور امروز در نقش مطالبه گر خواهان پاسخگویی و بررسی عملکرد مدیریتی مسئولان این فدراسیون و بررسی علل این حواشی عجیب و پر تکرار در اسکی است.