به گزارش خبرنگار مهر، اگر در سال‌های قبل مشکلات معلمان و دغدغه‌هایش بیشتر در اردیبهشت و به مناسبت روز معلم مطرح می‌شد؛ اما در سالی که گذشت روزی نبود که در مورد مدرسه، دانش آموز و مشکلات معلم حرفی به میان نیاید.
یک سال سخت برای معلمان حالا در شرایطی به هفته معلم سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ رسیده است که وزارت آموزش و پرورش با سرپرست اداره می‌شود و معلوم هم نیست عمر این سرپرستی تا چه مدت خواهد بود و از گزینه‌های وزارت خبری نیست.
معاونین این وزارت خانه از آینده فعالیت خود بی‌اطلاع هستند و نمایندگان و کمیسیون آموزش مجلس نیز دست کم در ظاهر از تصمیم دولت بی‌خبرند و تصمیم دارند در این زمینه پاسخگو نباشند.
در شرایطی به هفته معلم سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ رسیدیم که رتبه بندی معلمان به نتیجه نرسیده است؛ در حالی که سال گذشته در چنین روزهایی یوسف نوری وزیر پیشین آموزش و پرورش اجرای کامل رتبه بندی تا شهریور ۱۴۰۱ را وعده داد؛ رتبه بندی نهایتاً در ماه‌های آخر سال با نواقص بسیار زیاد اجرایی شد و همین امر شکایت و اعتراض شمار زیادی از معلمان را به همراه داشت. شکایاتی که در نهایت به استعفای نوری منجر شد.
هفته معلم را امسال در حالی آغاز کردیم که کمبود معلم در مدارس کشور نه تنها حل نشده که به علت موج جدید بازنشستگی معلمان پس از رتبه بندی، کمبود معلم در مدارس مناطق کمتر برخوردار شدیدتر هم شده است.
بیمه طلایی فرهنگیان تا چه حد دوای درد معلمان شد؟
طرح بیمه طلایی فرهنگیان، یکی از طرح‌های رفاهی برای معلمان سراسر کشور بود که از سال ۱۳۸۹ با هدف کمک به فرهنگیان، هنگام استفاده از خدمات درمانی، در مراکز طرف قرارداد با بیمه فرهنگیان، ارائه شد.
با این حال مشکلی که در سال‌های بعد فرهنگیان با آن مواجه شدند پوشش پایین خدمات بیمه‌ای در برخی از انواع خدمات نظیر دندانپزشکی، خرید عینک و اعمال مربوط به جراحی بود؛ به عنوان مثال در سال‌های پس از اجرای طرح بیمه طلایی فرهنگیان در بسیاری از مواقع فرهنگیان نسبت به عدم پوشش بیمه‌ای در خدمات جراحی انتقاد داشتند.
این وضع کم و بیش ادامه داشت تا اینکه بیمه طلایی فرهنگیان به طور کلی دیگر خدمتی به معلمان ارائه نکرد و بیمه طلایی عملاً به یک طرح شکست خورده برای فرهنگیان تبدیل شد تا اینکه صادق ستاری فرد سخنگوی وزارت آموزش و پرورش در آستانه هفته معلم ۱۴۰۱، در نشست خبری خود خبر بازگشت بیمه طلایی فرهنگیان را اعلام کرد. با این حال بیمه طلایی فرهنگیان هنوز پس از این سال‌ها برای فرهنگیان کارآمد نبوده است.
روز گذشته بود که در مرکز ارتباطات مردمی ریاست جمهوری و در قالب برنامه پاسخگویی بر خط تلفن ۶۱۳۳ که با حضور رضامراد صحرایی، سرپرست وزارت آموزش و پرورش برگزار شد، معلمان بسیاری نسبت به عدم تحقق خدمات بیمه‌ای توسط وزارت آموزش و پرورش گلایه داشتند.
صحرایی در پاسخ به این گلایه وعده داد که بیمه طلایی فرهنگیان بعد از ده سال مجدداً برقرار شده است. با این حال فرهنگیان در عمل اثری از بیمه طلایی فرهنگیان ندیدند.
وضع بیمه تکمیلی فرهنگیان بهبود یافته است
با وجود نقاط ضعف موجود در وضع بیمه تکمیلی فرهنگیان و کمبود مراکز طرف قرارداد با این حال بسیاری از فرهنگیان از روند بهبود خدمات بیمه‌ای در یک سال گذشته رضایت دارند.
حق بیمه فرهنگیان از حدود ۷۵ هزار تومان تا صد و ده هزار تومان بسته به سطح همکاری با آموزش و پرورش تعیین شده و از همه مهم‌تر تعرفه‌های بیمه‌ای هم برای فرهنگیان افزایش یافته است که این بدان معنی است که سهم بیمه نسبت به پرداختی فرهنگیان رشد داشته است.
با این وجود خدمات بیمه‌ای همچنان تا سطح مطلوب فاصله دارد و در برخی از خدمات بیمه‌ای، تعداد مراکز طرف قرار داد چندان زیاد نیست.
شرکت «آ. س. ح» و حق بیمه‌ای که پرداخت نمی‌کند
یکی از نقاط سیاه در خدمات بیمه‌ای فرهنگیان که هنوز هم حل نشده است؛ عدم پرداخت تعهدات بیمه‌ای شرکت «آ. س. ح» حدفاصل فروردین تا خرداد سال ۱۴۰۱ است.
این شرکت در آستانه فسخ قرارداد با وزارت آموزش و پرورش به بهانه اینکه از وزارت آموزش و پرورش مبالغی طلبکار است؛ تمامی مطالبات فرهنگیان را در سه ماه ابتدایی سال گذشته پرداخت نکرده است و معلوم نیست این شرکت تا چه زمان از پرداخت تعهدات خود سرباز زند.
این در حالی است که این شرکت به هیچ عنوان شرکت خوش‌نامی در میان فرهنگیان نبوده است و هیچ گاه نتوانسته جایگزین بیمه طلایی فرهنگیان یا بیمه معلم برای فرهنگیان باشد.
حال فرهنگیان این سوال را مطرح می‌کنند که چه کسی باید پاسخگوی این عدم پرداخت‌های حق بیمه پس از گذشت حدود دو سال باشد.
با توجه به تورم موجود در کشور و کاهش ارزش پولی، حتی در صورت پرداخت تعهدات شرکت «آ. س. ح» خسارت وارده به فرهنگیان را چه کسی قرار است جبران کند.
افزایش هزینه خدمات درمانی و نگرانی پیش روی فرهنگیان
گلایه بسیاری از فرهنگیان در تماس با خبرگزاری مهر، عدم برخورداری از خدمات رفاهی و یا خدمات بیمه‌ای کافی در هنگام بیماری است. مجموعه وزارت آموزش و پرورش که این روزها به دلیل عدم حضور وزیر سکوت را ترجیح می‌دهند تا لحظه ثبت این گزارش از پاسخگویی در خصوص آینده وضعیت همکاری آموزش و پرورش با شرکت‌های بیمه و یا ارائه توضیح در خصوص سیاست‌های رفاهی این وزارت خانه سرباز زدند.
به دلیل افزایش هزینه‌های جراحی، دارو و درمان در سال‌های قبل فرهنگیان به حق نگران هستند که وضعیت پوشش بیمه‌ای خدمات درمانی آنان به چه شکل خواهد شد.
با وجود فعالیت صندوق ذخیره فرهنگیان و بیمه معلم، آیا فرهنگیان همچنان از داشتن یک بیمه متعلق به وزارت آموزش و پرورش محروم خواهند بود؟
یا با وجود تعداد بالای فرهنگیان شاغل، امکان بهره مندی همه آنان از خدمات رفاهی این وزارت خانه محقق خواهد شد؟
وزیر جدید آموزش و پرورش قرار است چه سیاستی را در قبال ارائه خدمات درمانی و رفاهی برای فرهنگیان در نظر بگیرد؟
آیا حجم بالای هزینه‌ها در راه رتبه بندی معلمان، مجالی به وزیر جدید و دیگر سیاست‌گذاران اموزش و پرورش برای رسیدگی به امور رفاهی و درمانی فرهنگیان می‌دهد؟