به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، هنگامیکه سخن از دستگاه های آکوستیک بهتر مانند سمعک به میان می آید، محققان فراوری سیگنال های مربوطه نیازمند ابزارهایی هستند که به آنها کمک کند تا سر و گوش ها را بهتر کنترل و صدا را فراوری کند.
هرچند دستگاه هایی به نام شبیه سازهای سر آکوستیک ابداع شده که در این فرایند کمک حال هستند، اما گرانقیمت به حساب می آیند بنابراین به ندرت در آزمایشگاه بیش از یک نمونه از آن وجود داشته باشد.
این روند در جمع آوری برخی اطلاعات مفید است اما در درک فراوری صوت در محیط هایی که افراد متعدد همزمان صحبت می کنند (مانند مهمانی) چندان کارآمد نیست. البته آزمایش هایی با کمک انسان ها در اتاق های پر سروصدا انجام شده اما این روش نیز چالش های مخصوص خود را دارد.
آستین لو یکی از اعضای تیم تحقیقات از آزمایشگاه شنیداری تقویت شده(Augmented Listening Laboratory) در دانشگاه ایلینوی می گوید: شبیه سازی سناریوهای واقعی برای ارتقای محاورات بیشتر اوقات نیازمند ساعت ها ضبط صدای انسان ها است. کل این فرایند ممکن است برای شرکت کنندگان خسته کننده باشد و آنها به سختی بتوانند طی بازه های ثبت صوت در وضعیت ثابت و ایده آل باقی بمانند که همین امر اندازه گیری فشار آکوستیک را تحت تاثیر قرار می دهد.
محققان برای حل این چالش ها روشی برای ساخت مجموعه ای از شبیه سازهای سر آکوستیک از طریق چاپ سه بعدی ابداع کردند. در مرحله بعد این سرها را روی مفصل گردانی قرار دادند که حرکات گردن انسان را تقلید می کرد. در قسمت دهان این سرها بلندگوهایی وجود دارد که سخنان را تقلید می کند. علاوه بر آن سر گوش هایی با جزئیات کامل دارد که مجهز به میکروفون هستند.
هنگامیکه سرهای متحرک حرف می زنند و گوش می کنند و سر تکان می دهند، نتایج این فعالیت ها در مجموعه ای از الگوریتم ها به کار می رود. محققان امیدوارند با کمک این روش بتوانند مقدار زیادی داده آکوستیک را به سرعت و ارزان قیمت جمع آوری کنند. این داده ها به توسعه الگوریتم های بهتر منجر می شوند که به نوبه خود به ساخت دستگاه های آکوستیک بهتری می انجامند.