گلستان جعفریان نویسنده کتاب‌هایی همچون «از چنده‌لا تاجنگ»، «روزهای بی آئینه» و «پاییز آمد» در گفتگو با خبرنگار مهر در بازدید از نمایشگاه کتاب تهران و غرفه انتشارات سوره مهر گفت: بعد از اثر آخرم یعنی «پاییز آمد» برخی گمان کردند که من دیگر در حوزه ادبیات پایداری ننویسم و به سمت رمان بروم. باید بگویم من خود را متعلق به حوزه هنری و سوره مهر و البته ادبیات پایداری می‌دانم و هنوز دغدغه من این است.
وی افزود: من در کتاب‌های «روزهای بی آئینه» و «پاییز آمد» این دغدغه را داشتم که نشان دهم نگاه ما به زنان نگاه ایده‌آلیستی است و تلاش کردم من نگاه واقع‌گرایانه‌تری نسبت زنان ارائه دهم. نسبت به چند دهه اخیر امروزه زنان بیشتر میل به گفتن واقعیت‌ها دارند و دوست دارند خوبی‌ها و بدی‌ها را در کنار هم بگویند. راویان کتاب‌های من به من اعتماد داشتند که نمی‌خواهم ارزش‌های آنان را زیر سوال ببرم. تنها خواسته من این است که بدون کلیشه نشان دهم که انتخاب‌هایشان چه عواقبی داشته است. زندگی‌های ارزشی تاوان زیادی دارند و گاهی ممکن است کسانی که این نوع زندگی دارند در جایی منتقد زندگی خود شوند. مخاطب هم دوست دارند که زندگی ان‌ها را بدون سانسور ببیند.
جعفریان گفت: همچنین شخصیت راوی کتاب «پاییز آمد»» را با جوانان دهه هفتادی و هشتادی مقایسه کرد و عنوان کرد: هردوی این‌ها سرکشی‌هایی دارند اما تفاوت‌شان در این است که فخرالسادات «پاییز آمد» می‌خواست که به سمت رشد و ارزش برود اما نسل جدید برخلاف این است و به دنبال چیزی است که در ظاهر خوشحالش می‌کند. فخرالسادات برای چیزی مبارزه کرد که اسمش را بلوغ فکری گذاشته است.
جعفریان در پایان در پاسخ به این سوال که آیا خواب شخصیت‌های کتاب‌هایش را می‌بیند، عنوان کرد: من نگاهم به شخصیت‌های کتاب‌هایم احساسی نیست بنابراین خواب آن‌ها را نمی‌بینم.