حجتالاسلام قاسم جعفرزاده در گفتوگو با خبرنگار مهر، با تبریک میلاد با سعادت علی بن موسی الرضا (ع) در سخنانی اظهار کرد: امام رضا (ع)، هشتمین امام شیعیان از سلاله پاک رسول خدا و هشتمین جانشین پیامبر مکرم اسلام میباشند که در سن ۳۵ سالگی عهدهدار مسئولیت امامت و رهبری شیعیان شد و حیات مبارکش مقارن بود با خلافت خلفای عباسی که سختیها و رنج بسیاری را بر امام روا داشتند.
وی افزود: امامت و وصایت حضرت رضا (ع) بارها توسط پدر بزرگوار و رسول اکرم (ص) اعلام شده بود بهویژه امام کاظم (ع) در حضور مردم ایشان را به عنوان وصی و امام بعد از خویش معرفی کرده بودند.
مدیرکل تبلیغات اسلامی استان اردبیل تصریح کرد: اخلاق سلیم، زهد و تقوای امام رضا (ع) حتی مخالفان اسلام را شیفته و مجذوب خود کرده بود و این جز خصوصیات بارز ایشان بود که باعث شگفتی حاکمان آن زمان شده بود.
مواسات و همدلی در سیره امام رضا (ع) اولویت اصلی در سبک زندگی اسلامی
مدیرکل تبلیغات اسلامی اردبیل به سیره تربیتی امام رضا (ع) اشاره و اظهار کرد: امام رضا (ع) بسیار به مستمندان رسیدگی میکرد به دادن صدقه به صورت پنهانی بسیار مبادرت میکرد و با خدمتگزاران کنار یک سفره مینشست و غذا میخورد و هیچ فرقی میان غلامان و اشراف و اقوام و بیگانگان مگر بر اساس تقوا نمیگذاشت.
حجتالاسلام جعفرزاده تاکید کرد: سبک زندگی و آموزههای اخلاقی، اجتماعی و اقتصادی حضرت رضا (ع) میتواند سرلوحه زندگی شخصی و اجتماعی همه مسلمانان و شیعیان شود به گونهای که با استفاده از سیره و سخن آن حضرت و الگوگیری از روش زندگی حضرت رضا (ع)، میتوانیم به راهکارهای مؤثری در سبک زندگی اقتصادی خویش دست یابیم.
امام رضا (ع) برترین الگوی عطوفت و فروتنی در برخورد با همنوعان است
وی شیوه زندگی امام رضا (ع) را الگویی برای همگان عنوان کرد و گفت: شیوه زندگی امام علی بن موسی الرضا (ع) سرشار از مهربانی و تواضع بوده است، چه در برخورد با کینه و چه جاهلان و آن امام همام برای خود جایگاهی فراتر از کارگران و غلامان تصور نمیکرد و همواره با مهربانی و احترام با آنان سخن میگفت که این رفتارهای امام رئوف الگو برای تمام کسانی است که خود را پیرو آن حضرت میشمارند.
حجتالاسلام جعفرزاده، در پایان، تبعیت از سیره زندگانی ائمه معصومین (ع) را عامل سعادت دنیوی و اخروی عنوان کرد و افزود: امروز ما باید بدانیم که بهعنوان یک مسلمان و یک دوستدار اهل بیت (ع) لازم و واجب است که به جنبههای مختلف زندگی خود توجه کنیم. روحیات همسر و فرزندانمان را بدانیم؛ به غم و شادی آنان اهمیت دهیم و زمینه استراحت و آسایش و سرور شادی شأن را فراهم آوریم، اینگونه است که آسیبهای خانوادگی و اجتماعی کم و جلوه متعادلی از خانواده و جامعه ایجاد خواهد شد.