تبریز- مدیرکل بهزیستی آذربایجان‌شرقی گفت: خوشبختانه در استان کودک کارتن خواب خیابانی نداریم و همه کودکان کار صاحب سرپناه و خانواده هستند.

به گزارش خبرگزاری مهر، فرگل صحاف اظهار کرد: دو آئین نامه اقدام عمل برای ساماندهی کودکان کار وجود دارد که شامل فرد کمتر از ۱۸ سال تمام که به صورت محدود یا نامحدود در خیابان به سر می‌برد، اعم از کودکی که هنوز با خانواده خود تماس دارد و از سرپناه برخوردار است و یا کودکی که خیابان را خانه خود می‌داند و رابطه او با خانواده به حداقل رسیده و یا اساساً چنین ارتباطی وجود ندارد.

وی افزود: خوشبختانه در استان آذربایجان‌شرقی کودک کارتن خواب خیابانی نداریم و همه کودکان کار صاحب سرپناه و خانواده هستند که این خانواده‌ها اکثر تنگدست بوده و یا مشکلات دیگری دارند.

مدیرکل بهزیستی استان خاطرنشان کرد: قانون‌های زیادی برای ساماندهی کار و خیابانی وجود دارد که در آن چندین ماده قانون مستقیماً به برخی دستگاه‌های دولتی وظایفی تعیین شده است که در این ساماندهی کودکان به بهزیستی کمک کنند.

وی با بیان اینکه طبق این قانون شهرداری موظف است که در شناسایی و ساماندهی کودکان کار کمک کند، گفت: در این موضوع چالش‌های زیادی داشتیم و گاهاً برخی از دستگاه‌های مکلف کمک نمی‌کردند ولی الحمدالله الآن شرایط تغییر کرده و کمک زیادی به ما می‌کنند.

وی ادامه داد: تمام کودکان کار خیابانی بعد از ساماندهی پرونده قضائی برای آنها تشکیل می‌شود، تعریف کاربری می‌شود و اگر این کودکان دارای خانواده‌های بی‌بضاعت باشند، برای توانمندسازی آنها کمک می‌شود و ماهانه حقوق دریافت می‌کنند.

مدیرکل بهزیستی استان با تاکید بر اینکه در ایام کرونا تعداد کودکان کار و خیابانی به دلیل تعطیلی مدارس افزایش یافته بود، افزود: خانواده‌ها با توجیه اینکه بچه می‌رود و کار کردن در اجتماع کار یاد می‌گیرد، خودشان را فریب ندهند زیرا جای همه افراد زیر ۱۸ سال فقط مدرسه است.

وی گفت: مستمری خانواده کودکان در حال حاضر ۲۳۱ درصد افزایش یافته است و برای خانواده یک نفری (۶۵۵ هزار تومان)، برای خانواده دو نفری (۹۳۶ هزار تومان)، برای خانواده سه نفری (یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان)، برای خانواده ۴ نفری (یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان)، برای خانواده پنج نفری به بالا (دو میلیون و ۵۹ هزار تومان) است.

صحاف افزود: گاهاً میزان درآمد یک کودک خیابانی در روز بیش از دو میلیون تومان است از این‌رو خانواده‌ها علاقه‌ای به نگهداری کودکانشان در مراکز نگهداری ندارند.