به گزارش خبرگزاری مهر، ایرج خسرونیا، در دومین روز از کنگره سالیانه طب داخلی ایران در سالن همایش های رازی افزود: در سال های اخیر به طور مکرر از پزشکان متخصص داخلی و رزیدنت های این رشته گلایه و شکایت های مختلفی را می شنیدیم و اغلب از وضعیت خود ناراضی هستند.
وی گفت: بارها این موضوع را در مکاتبات با مسئولان دولت و مجلس مطرح کرده بودیم اما از سال گذشته به این فکر افتادیم که یک تحقیق ریشه ای درباره علل و عوامل نارضایتی پزشکان متخصص داخلی در ایران و علت شکایت ها و نگرانی های آنها انجام دهیم.
رئیس سی و سومین کنگره پزشکان داخلی ایران افزود: بر این اساس پروپوزال این تحقیق با همکاری وزارت بهداشت تهیه شد. این تحقیق به روش دلفی و از طریق پرسشنامه انجام شد و از حدود ۵ هزار پزشک متخصص داخلی، حدود هزار نفر در این تحقیق شرکت کردند و به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند.
وی گفت: هدف از انجام این تحقیق این بود که عوامل موثر بر آینده شغلی رشته داخلی از لحاظ جایگاه شغلی، میزان درآمد سالیانه، رضایت شغلی و از لحاظ مکان اشتغال به کار بررسی شود.
خسرونیا افزود: یافته های این تحقیق نشان می دهد که ۳۴.۱ درصد متخصصان داخلی در ایران از انتخاب این رشته ناراضی هستند و این انتخاب خود را نامطلوب می دانند البته ۳۲.۷۲ درصد آنها علاقه شخصی را علت این انتخاب خود اعلام کرده بودند.
رئیس جامعه پزشکان متخصص دخلی ایران ادامه داد: ۲۵.۴ درصد پزشکان و رزیدنتهای طب داخلی معتقدند که بین نیاز آموزشی ها و آموزش های موجود در کشور تناسبی وجود ندارد. ۱۷ درصد نیز اعلام کردند اساتید خوبی ندارند. ۳۲ درصد رزیدنت های طب داخلی نیز علت نارضایتی خود را کشیک زیاد و غیر استاندارد اعلام کردند.
وی گفت: در بین رزیدنتهای طب داخلی، مهمترین علل نارضایتی کشیک زیاد و غیر استاندارد، آموزش نامناسب، درآمد کم، استرس زیاد و کمبود خواب از جمله علل نارضایتی اعلام شد.
خسرونیا افزود: ۳۹.۹ درصد پزشکان متخصص داخلی در ایران علت نارضایتی شغلی و مهمترین چالش فعالیت خود را درآمد پایین اعلام کردند و نبود امنیت شغلی، اشباع بازار کار، سختی گرفتن مجوز مطب و نبود حمایت از سوی مسئولان از دیگر علل نارضایتی شغلی آنها اعلام شد.
وی گفت: ۵۵.۷ درصد پزشکان متخصص افزایش درآمد و اصلاح تعرفه های پزشکی را مهمترین عامل موثر بر ارتقای رضایتمندی شغلی اعلام کردند.
خسرونیا افزود: بسیاری از پزشکان متخصص در کشور به علت درآمد ناکافی و نامناسبی که دارند، به دنبال رها کردن این حرفه هستند یا برای تامین معاش خود به شغل دوم و سوم رو آورده اند. نتایج این تحقیق نشان داد که ۲۰ درصد پزشکان برآورده نشدن انتظاراتشان از این رشته را مهم ترین علت مهاجرت پزشکان می دانند. ۱۸.۳ درصد درآمد ناکافی و ۱۷ درصد نداشتن آینده روشن در این رشته را عامل مهاجرت دانستند.
رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران ادامه داد: درباره راهکار اعزام متخصصان داخلی به مناطق محروم شرکت کنندگان این تحقیق، نبود امکانات رفاهی برای پزشکان، درآمد کم و نبود امکانات و تجهیزات پزشکی و تشخیصی لازم در مناطق کمتر توسعه یافته را علت عدم تمایل پزشکان برای اعزام به این مناطق اعلام کردند.
وی گفت: پزشکان متخصص داخلی برای فعالیت در شهرهای کوچک نیازمند وجود مراکز کافی تشخیصی، آزمایشگاهی و رادیولوژی هستند و در صورت نبود این امکانات حضور خود را در شهرستانها چندان موثر نمی دانند.
خسرونیا ادامه داد: مطالعه مقالات بین المللی و تحقیقات اولیه برای انجام این پژوهش نشان داد که چالش های طب داخلی فقط مخصوص ایران نیست و در بسیاری از کشورها از جمله آمریکا نیز این رشته رو به افول است.
وی گفت: از زمان جنگ جهانی اول طب داخلی به عنوان یک رشته مادر در پزشکی مطرح بود و پزشکان متخصص داخلی می توانستند برای درمان اکثر بیماری ها اقدام کنند اما در سالهای اخیر توجه به رشته های فوق تخصصی موجب بی توجهی به این رشته شد.
رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران افزود: وضعیت و جایگاه پزشکان متخصص داخلی در ایران مشخص نیست و حتی در برنامه پزشک خانواده نیز پزشک عمومی بیمار خود را مستقیم به فوق تخصص و بیمارستان ارجاع می دهد و جایگاه پزشک متخصص داخلی در این برنامه تعریف نشده است.