اسفندیار خزایی به مناسبت روز جهانی بیابان زدایی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: در عرصههای منابع طبیعی در معرض خطر بیابانی شدن سطح استان تاکنون حدود ۵۰۰ هکتار عملیات اجرایی به منظور بیابان زدایی در عرصههای شهرستان کبودراهنگ، بخشی از فامنین و قهاوند انجام گرفته است.
وی با بیان اینکه به منظور بیابان زدایی عرصههای منابع طبیعی اقدامات خوبی انجام شده که از جمله این اقدامات میتوان به اجرای عملیات احیایی در کبودراهنگ اشاره کرد، افزود: در این عملیات احیا، کاشت نهال آتریپلکس و قرهداغ در شاوه و گنده جین کبودراهنگ تحول بی نظیری ایجاد کرده و حالت مرتعی این عرصهها در حال بازگشت هستند.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان ادامه داد: در این عرصهها، گونههای طبیعی پوشش گیاهی خود را استقرار دادهاند؛ به نحوی که با قبل قابل مقایسه نیست.
خزایی افزود: در حوزه شهرستان همدان و قهاوند و در بعضی از مکانها اجرای عملیاتی شده است.
وی خاطرنشان کرد: در راستای اجرای قانون هوای پاک نیز به دنبال تولید بخش نهالهای بیابان و کاشت آنها در سطح استان هستیم.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان با بیان اینکه متأسفانه فشار دام در سطح اراضی ملی و عرصههای منابع طبیعی بالاست و دامداران این صبر را ندارند که برای رویش علوفههای مرتعی یک تا دوسال صبر کنند، تصریح کرد: به همین منظور در عرصههای منابع طبیعی و بیابان زدایی سعی داریم تا گونههایی چون قره داغ، آتریپلکس کشت شود که اگر این گونههای گیاهی تحت چرای دام قرار گرفتند، مورد حفاظت قرار گیرند.
این مسئول در ادامه صحبتهای خود از اجرای ۲۲۵ هکتار عملیات اجرایی بیابان زدایی در سطح عرصههای اراضی ملی و منابع طبیعی خبر داد و گفت: در بحث بیابان و بیابان زدایی تعریفهای زیادی است؛ از لحاظ بحثهای آب و هوایی و عرصههای بیابان که بارش زیر ۱۰۰ میلیمتر داشته باشد، اما در استان همدان این داستان فرق دارد و ما بارش زیر ۱۰۰ میلیمتر نداریم؛ این موضوع به دلیل تشکیلات خاکی و حرکت شوری به سمت بالا و به دلیل آبیاری در بخش استان همدان است.
وی تشریح کرد: سطح شروع در همدان برابر ۶۵ هزار هکتار و در محدودههای ۴ شهرستان همدان در منطقههای همدان، قهاوند، ملایر در دشت شوشاب و بخشهای کوچکی از فامنین و کبودراهنگ عرصههای بیابانی را داریم که در سطح اراضی ملی این محدودهها حدود ۲۶ هزار هکتار است.
خزایی یادآور شد: از این میزان بالغ بر ۱۵ هزار هکتار تحت مطالعه است و در سطح کلان، در سطحی بالغ بر ۲۲۵ هکتار نیز عملیات اجرایی با کاشت گونههای آتریپلکس را داریم.