حسینعلی نریمانی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه اعتبارات ستاد ملی گردوغبار برای مقابله با کانون‌های بحرانی فرسایش بادی محدود است، اظهار داشت: نمایندگان مجلس شورای اسلامی می‌توانند با تشکیل کمیته‌ای در مجلس با توجه به حساسیت موضوع گردوغبار ردیف اعتباری مستقل برای آن بگذارند که برای مثال در اولویت بندی‌های استانی هزینه نشود بلکه مختص کنترل کانون‌های بحرانی بین استانها باشد.
وی ادامه داد: رقم اعتباری که برای مثال برای طرح‌های مقابله با بیابان زایی به استان اصفهان داده می‌شود در سطح ۳۵۰ هکتار در سال است که مساحتی حدود ۳.۵ در یک کیلومتر می‌شود در حالی که تنها یکی از کانون‌های ما حد فاصل نائین تا انارک ۷۰ کیلومتر است؛ از این رو نمی‌توانیم بودجه‌های استانی را در کانون‌های بین مرزی هزینه کنیم.
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اصفهان با اشاره به اینکه اصفهان تحت تأثیر کانون‌های گردوغبار استان‌های سمنان، قم و خراسان جنوبی و یزد است، خاطرنشان کرد: اگر کمیته‌ای در مجلس تشکیل و ردیف اعتباری مستقل برای گردوغبار مثل دریاچه ارومیه تعریف شود و اعتباری به غیر از اعتبارات سازمان منابع طبیعی برای مقابله با این پدیده در نظر بگیرند برای مثال می‌توان با استان سمنان در حوضه اردستان - معلمان روان‌آب‌ها را کنترل و حفاظت کرد به طوری که رطوبت خاک بیشتر شود و مسیر آبراهه‌ها به سمت دق‌ها هدایت شود که رسوبات آن‌ها بسیار ریز است و همان ریزگردها اکنون به سمت اصفهان می‌خیزد. این پروژه بزرگ است و اینکه یک استان انجام دهد از اختیار اصفهان خارج است.
وجود ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار هکتار منطقه مستعد غبارخیزی در اصفهان
نریمانی با بیان اینکه از مساحت سه میلیون و ۲۰۰ هزار هکتاری بیابان‌های استان اصفهان، یک میلیون و پانصد هزار هکتار کانون‌های بحرانی فرسایش بادی است، افزود: سال ۱۳۸۱ وسعت کانون‌های بحران فرسایش بادی استان اصفهان ۷۳۶ هزار هکتار بود اما اکنون به بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار هکتار رسیده است و مناطق تحت تأثیر این کانون‌های بحرانی گردوغبار نیز ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار هکتار مساحت دارد.
ریزگردهای داخلی ۴۰۰ میلیارد تومان به اصفهان خسارت زد
وی ابراز داشت: میزان خسارت این کانون‌ها به منابع زیستی و اقتصادی اصفهان اکنون حدود ۴۰۰ میلیارد تومان است که ۹۰ درصد از این مبلغ در کانون‌های محور انارک به نائین و محور دشت سجزی به استان تحمیل می‌شود.
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اصفهان با اشاره به اینکه حدود نیم قرن و در دولت‌های مختلف در استان اصفهان فقط ۳۱۰ هزار هکتار طرح‌های بیابان‌زدایی شامل بذرپاشی، قلمه‌کاری، احداث بادشکن و تل رسوب‌گیر و مالچ‌پاشی انجام دادیم، گفت: همه دستگاه‌های اجرایی استان برای مقابله با بیابان زایی و ریزگردها باید ملزم به همکاری شوند و برخی قوانین را اصلاح کنند.
منابع طبیعی به تنهایی نمی‌تواند همه بیابان‌ها را کنترل کند
نریمانی با بیان اینکه عوامل بیابان زایی اقلیمی و انسانی است و با یک دستگاه اجرایی مانند سازمان منابع طبیعی نمی‌توان همه بیابان‌ها را کنترل کرد، تصریح کرد: طی ۲۰ سال اخیر، سالانه حدود ۴۵ هزار هکتار به مساحت کانون‌های بحران فرسایش بادی اصفهان افزوده شده که بطور عمده ناشی از تغییر اقلیم و کاهش بارندگی است.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به شیب تند بیابان‌زایی لازم است با کمک مدیریت استان و سایر دستگاه‌ها مانند آب منطقه‌ای زیر مجموعه وزارت نیرو برداشت بی رویه از سفره‌های آب زیرزمینی کنترل شود و سازمان صنعت، معدن و تجارت استان معادنی را که مجوز می‌دهد به احیا سطح تخریب شده، موظف کند.