احمد قویدل، در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: برنامه هفتم توسعه کشور فرصت مناسبی است که نمایندگان مجلس شورای اسلامی به یکی از مطالبات مهم بیماران خاص از جمله بیماران هموفیلی در رابطه با بازنشستگی پیش از موعد توجه کنند و این مطالبه را در فصل چهارم برنامه بگنجانند.
وی افزود این انتظار نیز از معاونت پارلمانی وزارت بهداشت وجود دارد که در تعامل با کنشگران این حوزه و تشکل‌های حمایتی راه را برای ورود این حق بیماران خاص در برنامه توسعه هموار نماید. چنانچه سازمان بهداشت جهانی بارها تاکید نموده اگر به موازات حمایت‌های بهداشتی و درمانی از اقشار آسیب پذیر، حمایت‌های رفاهی و اجتماعی از آنها تحقق نیابد عملاً تأثیر حمایت‌های بهداشتی و درمانی نیز به شدت کاهش پیدا می‌کند.
قویدل گفت: اگر دولت میلیون‌ها دلار خرج سلامت یک بیمار هموفیل یا بیمار خاص دیگری بنماید و این بیمار شغل نداشته باشد، نتواند ازدواج کند و به عبارتی نتواند یک زندگی حداقلی داشته باشد، عملاً آن هزینه سنگین درمانی و دارویی به نتیجه مطلوب نمی‌رسد.
وی ادامه داد: در نقد این نوع حمایت نامتوازن می‌توان صفت حمایت نباتی از بیماران را به چنین حمایتی از سوی دولت اطلاق کرد که عملاً با حقوق اولیه انسانی این شهروندان تطابقی ندارد.
قویدل گفت: نزدیک ترین مخاطره برای بیمارانی که نمی‌توانند از ابتدایی‌ترین حقوق اجتماعی و اقتصادی بهره مند شوند، از دست دادن امید به زندگی و ابتلاء به افسردگی است.
مدیرعامل سابق کانون هموفیلی ایران تصریح داشت: دولت باید باور کند که یک بیمار هموفیلی شدید بیش از ۲۰ سال نمی‌تواند کار مفید داشته باشد. اصرار به اینکه این بیماران و بیماران خاص دیگر مانند افراد سالم ۳۰ سال خدمت کنند اساساً نه تنها یک رویکرد عادلانه نیست و با یک نگاه دقیق چندین برابر به ضرر دولت است. دولت باید بتواند با درک ظرفیت‌های شهروندان از معلولین گرفته تا بیماران خاص و…، حمایت‌های قانونی ویژه ای برای بازنشستگی پیش از موعد آنان پیش بینی نماید.
وی افزود: متأسفانه در قانون تأمین اجتماعی اساساً حتی حقوق مبتلایان به بیماری‌های ارثی نادیده گرفته شده و نیازمند اصلاح است. در این ماده قانونی تصریح شده است که هیچ تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی نمی‌تواند به دلیل بیماری که قبل از اشتغال به آن مبتلا بوده از حق از کار افتادگی استفاده نماید. این ماده قانونی نقض یکی از حقوق بدیهی شهروندان ایرانی مبتلا به انواع بیماری‌های ارثی است که مادرزادی به یک بیماری مبتلا شده‌اند. بدیهی است که ابتلاء به این بیماری‌ها در سایه کمبودهای دارویی (که شوربختانه همین الان جاری است)، عدم دسترسی عادلانه به مراکز درمانی مجهز و همچنین تحریم‌های غیر انسانی و یکجانبه آمریکا می‌تواند منجر به از کار افتادگی شاغل گردد. حال که بستر درک بازنشستگی پیش از موعد در قانون برنامه توسعه هفتم موجود است بهترین موقعیت برای بهرمند کردن بیماران خاص از این حق است.
قویدل در پاسخ به سوال خبرنگار مهر در رابطه اینکه با چه استدلالی می‌گوئید بستر درک این موضوع در برنامه هفتم وجود دارد، گفت: منطق پذیرش این پیشنهاد برای قانونگذاران در بطن مواد قانونی این برنامه وجود دارد، وقتی که قانون گذار متقاعد است که بازنشستگی پیش از موعد حق کسانی است که به مشاغل سخت و زیان آور اشتغال دارند، بدان معنی است که قانونگذار پذیرفته و درک نموده است که این شهروندان به علت مشکلات جسمی و روحی ظرفیت ادامه خدمت بیشتر را ندارند و قانونگذار با هدف صیانت از سلامت شهروندان خود با بازنشستگی پیش از موعد آنان موافقت می‌نماید.
بیماران خاص و از جمله هموفیلی‌ها از جمله شهروندانی هستند که به علت شرایط بیماری و تأیید مراجع پزشکی نمی‌توانند مانند دیگر شهروندان که از سلامت برخوردارند کار کنند و به عنوان شهروندان یک کشور به موازات برخورداری از حق اشتغال تاکید می‌نمایم با برخورداری از حق اشتعال باید بتوانند از حق با بازنشستگی پیش از موعد برخوردار باشند.
وی در پایان افزود: هیچکدام از نمایندگان مجلس که وعده تشکیل فراکسیون حمایت از بیماران خاص را داده بودند به وعده خود عمل نکردند، امیدوارم با استفاده از فرصت برنامه هفتم توسعه برای تحقق این مطالبه مهم بیماران خاص تلاش لازم را نمایند. در مصوبات مجلس شورای اسلامی جای خالی حمایت‌های رفاهی و اجتماعی از بیماران خاص به شدت مشهود است.