به گزارش خبرنگار مهر، عبدالله بامری عصر امروز شنبه در نشست خبری با اصحاب رسانه که به مناسبت روز جهانی مقابله با بیابان زایی در محل سالن اجتماعات اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان برگزار شد، با اشاره به این که شعار امروز روز جهانی مقابله با بیابان زایی «نقش و حقوق زنان در مدیریت پایدار سرزمین» است، از توسعه طرح‌های بیابان‌زدایی در استان خبر داد و افزود: سرانه بیابان‌زایی در سیستان و بلوچستان، ۱.۸ هکتار است، در کشور ۳۴ میلیون هکتار بیابان داریم که ۱۶ درصد کل کشور را دربرگرفته است، این میزان در سیستان و بلوچستان ۴.۶ میلیون هکتار و شامل ۲۵ درصد مساحت کل استان است.
وی تصریح کرد: درحال حاضر سرانه بیابان در کشور ۰.۵ هکتار هست که این سرانه در استان ۱.۸ هکتار است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان ادامه داد: سطح کل مناطق تحت فرسایش بادی در استان چهار میلیون و ۵۷۱ هزار و ۵۸۶ هکتار است.
وی گفت: تعداد کانون‌های بحرانی در استان ۳۴ کانون و تعداد شهرستان‌های بیابانی ۱۹ شهرستان است.
وی اضافه کرد: این ۳۴ کانون بحرانی فرسایش بادی، در سطحی معادل دو و ۴۵ میلیون هکتار در استان و شامل ۹۳۷ هزار و۷۱۷ هکتار با شدن زیاد، یک میلیون و ۲۵۱ هزار و۱۴ هکتار با شدت متوسط و میزان ۲۶۹ هزار و۴۹۶ هکتار با شدت کم است.
مدیر کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان گفت: مساحت دشت سیستان یک‌میلیون و ۶۸۵ هزار و ۹۲۹ هکتار است و از این میزان، سطح بیایان های این منطقه ۸۷۷ هزار و ۵۹۹ هکتار که شامل ۳۰ درصد مساحت‌های بیابان‌های استان هست، است.
وی افزود: سطح کانون‌های بحرانی فرسایش بادی در سیستان ،۵۷۹ هزار و۳۹۳ هکتار که شامل ۳۵ درصد از کل استان است هست.
وی خاطر نشان کرد: منطقه سیستان دارای سه کانون بحرانی فرسایش بادی به نامهای شن‌زار میانکنگی (نیاتک)، جزینک و شیله هست که تولید شن و ماسه روان از این مناطق است.
بامری اظهار کرد: سطح مناطق تحت تأثیر فرسایش بادی در سیستان ۸۴۴ هزار و ۶۶۵ هکتار شامل سی درصد درصد کل استان است.
وی اضافه کرد: منشأ گرد و غبار در حوزه سیستان شامل کف دریاچه هامون در حوزه افغانستان و ایران، اراضی بیابانی غرب افغانستان، اراضی زراعی رها شده دشت سیستان، رودخانه‌ها و کانالهای متعدد خشکیده هست و راهکارهای رفع این معضل وجود آب در دریاچه و پیگیری حق آبه اکولوژیک تالاب و مدیریت درست آن، مرطوب سازی مناطق بحرانی و حساس، احداث بادشکم غیر زنده در اراضی تخریب یافته و بادکنده ها، حفاظت و قرق و ساماندهی دام در منطقه است.
بامری با بیان اینکه بیابان‌زایی یا بیابانی شدن پدیده‌ای است که در اثر عملکرد نادرست انسان در طبیعت پدید می‌آید، اظهار کرد: بیابان‌زایی یکی از شیوه‌های تخریب خاک در مناطق خشک، نیمه‌خشک و کم رطوبت است که بر اثر عوامل مختلف از جمله تغییر آب‌وهوا و فعالیت‌های انسانی ایجاد می‌شود.
وی ادامه داد: بیابان‌های استان شامل کویر به میزان سه هزار و ۸۳۰ هکتار، تپه‌های ماسه‌ای به میزان ۳۷۰ هزار و ۲۸۶ هکتار، پهنه‌های ماسه‌ای به میزان ۶۸ هزار و ۵۰۲ هکتار، دق های رسی به میزان نه هزار و ۲۱۳ هکتار، اراضی شور ونمک زار به میزان ۱۶۳ هزار و۸۷۹ هکتار و اراضی بدون پوشش بیرون زدگی سنگی به میزان سه میلیون و ۹۸۵ هزار و۵۰۳ هکتار هست.
به گفته این مقام مسئول؛ عوامل کوثر در بیابان‌زایی شامل شخم اراضی در جهت شیب، بهره برداری نادرست از زمینهای کشاورزی، استفاده افراطی از کود و سموم شیمیایی، چرایی مفرط و بیش از ظرفیت از مراتع، بهره یرداریهای بی رویه از جنگل‌ها و جنگل تراشی، بهره برداری بی رویه از سفره‌های آب زیر زمینی که منجر به شوری آب‌ودر نهایت شوری خاک می‌شود، تبدیل نابخردانه اراضی منابع ملی به کشاورزی، ویلاسازی و غیره است.
این مقام مسئول تصریح کرد: راههای مقابله با بیابان زایی نیز شامل کاشت درختان و گیاهان مقاوم و متناسب با مناطق خشک همچون گیاهان شوره‌زی، پخش سیلاب و پخش آب، طرح تعادل دام و مرتع برای حفاظت از پوشش گیاهی موجود، بهره گیری از روش‌های کارا در انباشتن آب باران، احیا شوره زارها، سوختهای جایگزین و غیره است.
بامری با بیان این مطلب که سیستان و بلوچستان دارای هفت پهنه اقلیمی است، خاطرنشان کرد: از سال ۱۳۴۸ تا ۱۴۰۱ اقداماتی شامل نهالکاری ۷۵ هزار و ۳۲۳ هکتار، بذرپاشی و بذرکاری به میزان ۲۰۸ هزار و ۲۷ هکتار، حفاظت و قرق به میزان ۶۳۵ هرار و ۹۲۴ هکتار، مالچ پاشی به میزان ۳۸ هزار و ۶۵۴ هکتار، مراقبت و آبیاری ۸۹ هزار و ۲۶۰ هکتارر تولید نهال گلدانی به میزان ۱۳ هزار و ۱۴۲ اصله، تولید نهال ریشه‌ای به میزان ۸۹ هزار و ۸۸ اصله، خرید و جمع آوری بذر به میزان ۲۱۵ هزار و ۷۰۲ تن و احداث بادشکم غیر زنده به میزان هزار و ۴۱۱ کیلومتر توسط این اداره کل، اجرا شده است.
وی ادامه داد: در این مدت، احداث بادشکم سبز حاشیه مزارع به میزان سه هزار و ۹۶۴ کیلومتر، مدیریت هرز آب (احداث بند و بند سار) به میزان سه میلیون و ۶۵۳ هزار و ۶۴۹ متر مکعب، مدیریت هرزآب (احداث هلالی‌های آبگیر) به میزان ۶۰ هزار و ۵۶۶ هکتار، پخش آب به میزان ۳۸ هزار و ۵۲۵ هکتار، تهیه طرح اجرایی بیابان زدایی به میزان ۷۰۶ هزار و ۸۳۰ هکتار، مطالعه و تهیه طرح جامع بیابان زدایی به میزان ۸۱۵ هزار همتار، طرح پرورشی جنگل‌های دست کاشت در سطح ۲۰ هزار و ۳۹ هکتار و مطالعه و تهیه طرح شناسایی کانون‌های بحرانی به میزان پنج میلیون و پنج هزار هکتار نیز انجام شده است.