خبرگزاری مهر، گروه استانها: پس از سپردن نظارت بر سریال‌های نمایش خانگی به صدا و سیما عده‌ای به نهادهای حاکمیتی هجمه وارد کرده‌اند که در این رابطه با محسن معصومی، مسئول سازمان سراج استان البرز به گفت‌وگو نشستیم که شرح آن را در زیر می‌خوانید:
به نظر شما سلبریتی‌ها و بازیگران مطرح چقدر می‌توانند در جامعه اثرگذار باشد؟
بعد از انقلاب جریان شهرت در کشور دچار دگرگونی‌های مختلفی شد از جمله این دگرگونی‌ها در دهه اخیر و به واسطه سلبریتی‌ها رخ داد اما بعد از کرونا و اتفاقات خاص اجتماعی این دوره سبب شد تا مردم در این فضا بیش از بیش به چهره‌ها و سلبریتی‌ها توجه داشته باشند.
اثرگذاری سلبریتی‌ها صرفاً مربوط به دهه هشتادی و نودی می‌شود که برایشان الگوسازی و الگودهی مناسب صورت نگرفته است و سطح نفوذ این سلبریتی‌ها صرفاً در این قشر به صورت ویژه‌تر و بیشتر خواهد بود.
آیا عملکرد سلبریتی‌ها در جامعه مثبت ارزیابی می‌شود؟
آنچه در سال‌های اخیر از سوی سلبریتی‌ها مشاهده می‌شود، تلاش برای دیدن شدن در دوران دوری از مشهوریت است و چون اقتصاد سلبریتی‌ها اساساً بر پایه دیدن شدن استوار خواهد بود، بنابراین ملاحظه می‌شود این افراد همه کاری برای ان انجام می‌دهند. این بخش از فعالیت سلبریتی‌ها حتی به از بین بردن ارزش‌های شخصی خود نیز می‌رسد، چراکه در این میان اقتصاد سلبریتی برایش اهمیت دارد.
قوانین نظارتی فیلم و سریال در جامعه چقدر می‌تواند به دیده شدن محتوای پاک اثر بگذارد؟
بدون شک باید این فضا دارای قوانین سفت و محکمی باشد تا بتوان از کنار آن، جامعه به ویژه نسل هشتادی و نودی به محتوای پاک برسند. یقیناً قوانین نظارتی بر فیلم و سریال باید به صورت ویژه اجرایی شود.
آنچه برای سلبریتی‌ها مهم است در حال حاضر اقتصاد سلبریتی‌ها است. از این رو وقتی قوانین و مقررات سفت و سختی همچون سیما و تلویزیون بر وی‌اودی‌ها نقش ببندد، نمی‌توانند از کنار آن به درآمدهای هنگفت برسند. یقیناً جلب توجه به سلبریتی‌ها زمانی روی می‌دهد که در ساختار موجود شکاف ایجاد کرده و اساساً با همین نیت و هدف اقدام به اقدامات ساختارشکنانه می‌کند.
جامعه فرهنگی و بازیگران آن تا کجا باید به قوانین پایبند باشند؟
حتی کوچک‌ترین و کم‌اثرترین قوانین نیز می‌تواند نقش نظارتی و جدی در این حوزه داشته باشد اما اصل بر این است که باید پایبندی به قانون حداکثری بوده نه حداقلی اما چون هیچ قانون مشخصی برای پایبندی وجود ندارد، همان حداقلی هم خود حداکثر خواهد بود. پس باید مهم‌ترین اقدام، اقدام وضع قانون و پای بندی حداکثری به قانون حتی بد خواهد بود.