مرشد محسن میرزاعلی نقال، پرده‌خوان و تعزیه‌خوان کشورمان درباره فعالیت‌هایش در ماه محرم و صفر به خبرنگار مهر گفت: متاسفانه برخلاف سال‌های قبل که در ماه‌های محرم و صفر برنامه‌های مختلفی داشتم و سال گذشته نیز جشنواره «نقالی و پرده خوانی غدیر» را برگزار کردیم امسال به جز چند برنامه که به صورت شخصی دعوت می‌شوم فعالیت دیگری ندارم. روز گذشته ۲۷ تیر ماه در آئین برافراشتن پرچم عزای حسینی که با عنوان «سلام بر محرم» در کوشک باغ هنر برگزار شد اجرای شروه خوانی با سنج و دمام داشتم و قرار است امروز نیز در قالب برنامه «نوای عرشیان و مشق فرشیان» در محوطه باز تئاترشهر پرده خوانی درباره یکی از وقایع روز عاشورا داشته باشم.
وی ادامه داد: متاسفانه مدیران فرهنگی دیگر کمتر دغدغه برگزاری برنامه‌های فرهنگی در زمینه نمایش‌های آئینی را دارند. در سال‌های قبل با آغاز ماه محرم و صفر برنامه‌های مختلفی تدارک دیده می‌شد اما امسال برنامه‌ها و اجراهای کمی در زمینه برگزاری تعزیه و پرده خوانی داریم. البته حوزه هنری در سال‌های اخیر چه در زمان ریاست محسن مومنی شریف و چه محمدمهدی دادمان همیشه دغدغه برگزاری برنامه‌های آئینی و مراسم‌های تعزیه و پرده خوانی را داشته و هوای هنرمندان این حوزه را دارند.
میرزاعلی با گلایه از کم اهمیت شدن برنامه‌های آئینی و مذهبی در ایام محرم و صفر عنوان کرد: متاسفانه برخی از مدیران ما انتظار دارند هنرمندان با کمترین دست مزد و فی سبیل الله کار کنند در حالی که وظیفه شان حمایت از هنرهای مذهبی و دینی است. البته خوشحالم که در طول سال‌های فعالیتم کارهای خوبی برای تعزیه و نقالی انجام دادم و با وجودی که روی دستمزد خودم و خواسته‌های خانواده‌ام پا گذاشتم و نتوانستم نیازهای همسر و فرزندم را برآورده کنم اما حداقل خواسته‌های دلی‌ام را برآورده کردم و برای امام حسین (ع) و اهل بیت قدمی هر چند کوچک برداشتم.
این هنرمند نقال و پرده‌خوان در پایان صحبت‌هایش متذکر شد: مدیران ما می‌توانند در چنین مناسبت‌هایی از تخصص و توانایی امثال من که نزدیک به ۳۰ سال است که در زمینه نمایش‌های مذهبی و آئینی به صورت حرفه‌ای فعالیت می‌کنیم، بهره ببرند اما ترجیحشان این است که از افراد کم تخصص استفاده کنند در نتیجه هنرمندانی که الان باید سر کار باشند مانند من خانه نشین شده‌اند. نمی‌دانم چطور می‌شود حرف دلم را بزنم که نه به کسی بربخورد و از طرف دیگر مدیران ما متوجه شوند که وظیفه‌شان حمایت از هنرهای دینی و مذهبی است و ما هم جزو این خانواده هستیم. الان تنها مردم و بانیان شخصی هنرمندان آئینی را حمایت می‌کنند.