به گزارش خبرنگار مهر، در روزهای محرم، که بیشتر شهرهای ایران سیاه‌پوش می‌شوند، عزاداری به شیوه‌های گوناگونی انجام می‌شود. آداب و رسوم روزهای محرم در هر شهر حال و هوای خاصی دارد. هیأت‌ها، دسته‌های عزاداری، زنجیرزنی، پختن نذری، علم‌کشی و شام غریبان از جمله مراسمی است که در سراسر ایران در روزهای محرم به خصوص تاسوعا و عاشورا برپا می‌شود.
اما بعضی از شهرها رسم‌های خاصی دارند که باعث می‌شود تا شاهد برگزاری باشکوه‌تر مراسم ماه محرم باشیم. نسیم و رایحه ماه محرم هم به روستانشینان منطقه فراهان سرک کشیده و در کوی و برزن آن می‌پیچد و زن و مرد، پیر و جوان فراهانی را گرد هم جمع و برای یک عزاداری با شکوه مهیا می‌کند.
یکی از آئین‌های قدیمی در روستای گورچان شهرستان فراهان مراسم علم گردانی در روز آخر ماه ذی الحجه و در آستانه ورود به ماه محرم است. در این روز مردم روستا گورچان فراهان طی برنامه‌ای بومی و خاص به سراغ مهمترین نماد محرم در روستا، یعنی «علم» می‌روند که آن را به عنوان پرچم و بیرق سیدالشهدا (ع) می‌دانند.
در این آئین سنتی علم گردانی که قدمتی چندین صدساله دارد، علم که به شکل تیغه وبا چندین چنگک و پایین آن گرد و مدور است و با روکشی شفاف و براق مورد احترام فراوان اهالی می‌باشد.
سر این علم در منزل یکی از اهالی روستا با احترام و آداب خاصی در یک جایگاه که پاک و مقدس می‌شمردند، نگهداری می‌شود. در این مراسم بعد از ظهر آخرین روز ماه ذی الحجه سر علم از جایگاه خود با همراهی اهالی روستا با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد (ص) به با یاد قیام سرخ حسینی به مسجد جامع روستا منتقل می‌کنند و درب مسجد علم را با گلاب شستشو می‌دهند.
در مسجد روستا علم به چوبی که خاص علم و با پارچه سبز وصل می‌شود و مردم آن را با خلوص نیت زیارت می‌کنند و گرد علم نوحه سرایی و عزاداری می‌شود. این علم توسط ذاکرین و عزاداران حسینی در روز تاسوعا جلوی هیأت در کوچه‌ها و محله‌های روستا حرکت می‌کند و اهالی روستا گوسفند نذری جلوی علم قربانی می‌کنند و گوشت قربانی یا بین مردم و خانواده‌ها تقسیم کرده یا غذایی را برای شام یا ناهار طبخ کرده و عموم مردم هم از آن ارتزاق می‌شوند.
زنان و دختران هم تکه پارچه‌هایی به عنوان نذر به این علم هدیه می‌کنند. بعد از ظهر تاسوعا حسینی، جوانان روستا این علم را با پای پیاده به روستای درویشان برده و در مراسمی باشکوه که با مردم اهالی درویشان برای سید و سالار شهیدان عزاداری برگزار می‌کنند و اشک ماتم می‌ریزند.
در اقامه عزای حسینی تا روز ۲۸ صفر این علم در مسجد می‌ماند و بعد از آن سر علم را دوباره از چوب جدا کرده و با مراسم خاص به جایگاه خود برده می‌شود. عشق به امام حسین (ع) قرنهاست که در مردم این روستا شیعیان زبانه می‌کشد و چون گذشته عاشقان خود را واله و شیدا می‌کند.