به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ایندیپندنت، حداقل ۱۶ هزار نفر در زندان‌های طالبان به سر می‌برند که از این تعداد بیش از دو هزار نفر را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.
این آمار را «قاری حبیب‌الله بدر»، معاون نظامی اداره تنظیم امور زندان‌های طالبان در نشست خبری خود در کابل تأیید کرده است.
این مقام طالبان گفته است که از مجموع افراد محبوس در زندان‌های طالبان در سراسر افغانستان، هزار و ۱۹۴ نفر زنان‌اند، هزار و ۲۰۰ نفرشان کودکان پسر، ۲۷ تن کودکان دختراند و ۱۶ تن از زندانیان را شهروندان خارجی تشکیل می‌دهند که پنج نفرشان زنان خارجی هستند.
همزمان «مولوی محمد یوسف مستری»، رئیس اداره تنظیم امور زندان‌های طالبان نیز اعلام کرده است که طی دو سال حاکمیت این گروه در افغانستان، نزدیک به ۳۲ هزار تن در زندان‌های افغانستان زندانی شده بودند که ۱۶ هزار نفرشان تا کنون آزاد شده‌اند. گفته شده این تعداد آزاد شده‌ها در دو سال گذشته بر اساس حکم «عفو و تخفیف» ملأ هبت الله آخوند زاده، رهبر طالبان آزاد شده‌اند.
مسئولان طالبان در عین حال تاکید کرده‌اند که در زندان‌های آن‌ها شکنجه و آزار و اذیت وجود ندارد. این در حالی است که برخی افراد آزاد شده از زندان‌های طالبان وجود آزار و شکنجه در زندان‌های این گروه را تأیید کرده بودند.
پیش از این نیز، «امیرخان متقی»، وزیر خارجه طالبان مدعی شده بود که اعتراض‌ها علیه این گروه پایان یافته و جهان به فکر تعامل با طالبان است. او این موضوع را در جریان سخنرانی در مرکز دیپلماسی وزارت خارجه طالبان بیان کرد.
متقی گفت: «دوره فشار، زورآزمایی، خروج کادرها، فشار به نظام بانکی، تبلیغات، تظاهرات و دسیسه برای بدنام کردن این گروه پایان یافته است.» او گفت که برخی از کشورها و نهادهای بین‌المللی که با طالبان تعامل منفی داشتند، اینک به سوی تعامل مثبت حرکت می‌کنند. به گفته امیرخان متقی، «دنیا این واقعیت را درک کرده که افغانستان یک کشور با ثبات است.»
وضعیت افغانستان از زمان آغاز حاکمیت طالبان چندان مساعد نیست و پیشتر برنامه جهانی غذا در افغانستان اعلام کرده بود که به دلیل کمبود بودجه، مجبور شده است کمک‌های غذایی خود را به هشت میلیون شهروند افغانستان جیره‌بندی و قطع کند.
برنامه جهانی غذا در حساب توییترش نوشت که برای ادامه فعالیت در افغانستان به یک میلیارد دلار نیاز دارد، و تاکید کرد: «برنامه جهانی غذا، آخرین راه نجات آسیب‌پذیرترین خانواده‌ها، از جمله زنان بیوه و خانواده‌های تحت سرپرستی زنان است.»
میلیون‌ها شهروند افغانستان به کمک‌های فوری بشردوستانه نیاز دارند و کاهش یا قطع کمک‌های خارجی به افغانستان، بر زندگی شمار زیادی از آنان تأثیر منفی شدیدی خواهد گذاشت. همچنین شماری از خانواده‌ها به دلیل فقر و بیکاری فزاینده به کمک‌های نهادهای امدادرسان وابسته شده‌اند.
چند هفته گذشته نیز برنامه جهانی غذا سازمان ملل متحد اعلام کرده بود: تخمین زده می‌شود که حدود ۱۵.۳ میلیون نفر در افغانستان با ناامنی غذایی جدی مواجه هستند.
در حالی که حدود ۲۸ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های اضطراری نیاز دارند، این نهاد سطح کمک به خانواده‌های نیازمند را به دلیل کمبود بودجه کاهش داده است.
بر اساس گزارش برنامه جهانی غذا، نزدیک به ۲.۸ میلیون نفر در افغانستان در سطح اضطراری ناامنی غذایی قرار خواهند گرفت. در حال حاضر ۳.۲ میلیون نفر در سراسر کشور از سوءتغذیه حاد رنج می‌برند.
این نهاد همچنین خاطرنشان کرد: در ماه گذشته ۳۶۷ هزار زن و کودک با مواد غذایی مغذی برای پیشگیری یا درمان سوءتغذیه حمایت شدند.