به گزارش خبرنگار مهر، رفاه اجتماعی ارتباط مستقیم با اقتصاد کشور و سطح درآمد افراد دارد. کاهش قدرت خرید، تهدیدی برای معیشت جامعه بوده که به میزان دستمزد افراد بر می‌گردد. رفاه به این معنی است که اعضای یک جامعه به چه میزان از درآمد کافی و شغل مناسب و قدرت خرید برخوردارند و به کالاها و خدمات مورد نیاز مثل مسکن، غذا، تفریح و وسایل زندگی مناسب دسترسی دارند. متوسط درآمد سالانه خانوارهای شهری چقدر برآورد می‌شود؟ آمارهای منتشر شده حاکی از آن است که رشد متوسط درآمد سالانه خانوارهای شهری بیشتر از رشد متوسط هزینه کل سالانه است. سال ۱۴۰۱ متوسط هزینه خالص سالانه یک خانوار شهری و یک خانوار روستایی به ترتیب ۱۳۷ و ۷۹ میلیون تومان برآورد شده است. به گزارش مرکز آمار ایران، طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوار با قدمتی بیش از ٥٠ سال، از مهم‌ترین طرح‌های آماری مرکز آمار ایران است. هدف کلی این طرح، برآورد متوسط هزینه‌ها و درآمد یک خانوار شهری و یک خانوار روستایی در سطح کشور و استان‌ها است. نگاهی به اهم نتایج طرح در سال ١٤٠١ در مناطق شهری و روستایی نشان می‌دهد که:
- متوسط هزینه کل خالص سالانه یک خانوار شهری ۱.۳۷۱.۴۶۰ هزار ریال بوده است که نسبت به رقم مشابه در سال قبل ۴۸.۳ درصد افزایش نشان می‌دهد. از هزینه کل سالانه خانوار شهری ۳۷۶.۸۲۲ هزار ریال با سهم ٢٧.٥ درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و ۹۹۴.۶۳۸ هزار ریال با سهم ٧٢.٥ درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است. در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه گوشت با سهم ٢٠.٧ درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراکی بیشترین سهم با ٥٢.٥ درصد مربوط به هزینه مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
- متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری ۱.۶۶۹.۶۴۱ هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل، ۴۸.۵ درصد افزایش داشته است. بر این اساس در سال ١٤٠١ رشد متوسط درآمد سالانه خانوارهای شهری بیشتر از رشد متوسط هزینه کل سالانه است. منابع تأمین درآمد خانوارهای شهری نشان می‌دهد که ۳۲.۸ درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، ١٦ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیر کشاورزی و ۲.۵۱ درصد از محل درآمدهای غیر شغلی خانوار تأمین شده است.
درآمد خانوار بر اساس تفکیک استانی
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار شهری نشان می‌دهد که استان تهران با ١.٩٦١.٨٩٤ هزار ریال بیشترین و استان کرمان با ٧٩٠.٥١٧ هزار ریال کمترین هزینه را در سال ١٤٠١ داشته‌اند.
همچنین استان تهران با ٢.٣٠٦.٦٢٢ هزار ریال بیشترین و استان خراسان شمالی با ١.٠٢٤.٦٣٥ هزار ریال، کمترین متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری را در سال ١٤٠١ به خود اختصاص داده است.
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار روستایی نشان می‌دهد که استان مازندران با ١.٣٠٣.٦٣٩ هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ٤٢١.٤٣٩ هزار ریال کمترین هزینه را در سال ١٤٠١ داشته‌اند.
همچنین استان مازندران با ١.٦٧٦.٢٥٠ هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ٤٤٠.٥٥١ هزار ریال، کمترین متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی را در سال ١٤٠١ به خود اختصاص داده است.
هزینه و درآمد خانوار
- مقایسه درصد خانوارهای شهری استفاده کننده از لوازم عمده زندگی در سال ١٤٠١ نسبت به سال ١٤٠٠، نشان می‌دهد که خانوارهای استفاده کننده از اجاق گاز از ۹۸.۸ به ۹۸.۵، تلویزیون رنگی از ۹۷.۶ به ۹۷، جاروبرقی از ۹۲.۱ به ۹۱.۶، ماشین لباسشویی از ۸۸.۱ به ٨٨، یخچال فریزر از ۷۰.۸ به ۶۷.۷، اتومبیل شخصی از ۵۳.۹ به ۵۳.۷، ماکروویو و فرهای هالوژن دار از ۱۱.۹ به ۱۲.۹ و ماشین ظرفشویی از ۸.۳ به ٨ درصد تغییر یافته است.
- در سال ١٤٠١، عمده ترین نوع سوخت مصرفی ۹۵.۵ درصد از خانوارهای شهری برای گرما، گاز طبیعی (شبکه عمومی) بوده است.
- متوسط هزینه کل خالص سالانه یک خانوار روستایی ۷۸۸.۵۹۴ هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل ۵۱.۹ درصد افزایش نشان می‌دهد. از هزینه کل سالانه خانوار روستایی ۳۲۸.۵۲۷ هزار ریال با سهم ٤١.٧ درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و ۴۶۰.۰۶۸ هزار ریال با سهم ٥٨.٣ درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است.
در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه گوشت با سهم ٢٠.٧ درصد و پس از آن هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآورده‌ای آن با ٢٠.٤ درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراکی، بیشترین سهم با ٣٢.٨ درصد مربوط به مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
- متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار روستایی ۹۸۶.۳۸۳ هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل ۵۴.۸ درصد افزایش داشته است. منابع تأمین درآمد خانوارهای روستایی نشان می‌دهد که ٣٢ درصد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، ۳۰.۱ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و ۳۷.۹ درصد از محل درآمدهای غیرشغلی خانوار تأمین شده است.
- مقایسه درصد خانوارهای روستایی استفاده کننده از لوازم عمده زندگی در سال ١٤٠١ نسبت به سال ١٤٠٠ نشان می‌دهد که خانوارهای استفاده کننده از اجاق گاز از ۹۸.۵ به ۹۷.۸، تلویزیون رنگی از ۹۵.۱ به ۹۳.۶، جاروبرقی از ۶۸.۹ به ۶۹.۴، ماشین لباسشویی از ۵۹.۸ به ۶۰.۵، یخچال فریزر از ۵۵.۲ به ۵۴.۸، اتومبیل شخصی از ۳۵.۹ به ۳۷.۱، ماکروویو و فرهای هالوژن دار از ۲.۱ به ۲.۳ و ماشین ظرفشویی از ۰.۵ درصد به ۰.۴ و درصد تغییر یافته است.
- در سال ١٤٠١ عمده ترین نوع سوخت مصرفی ۷۹.۴ درصد از خانوارهای روستایی برای گرما، گاز طبیعی (شبکه عمومی) و ۹.۵ درصد نفت سفید بوده است.
اطلاعات تفصیلی را از اینجا دریافت کنید.