خبرگزاری مهر، گروه بینالملل: سالهاست که اخبار و آمار مرتبط با خودکشی کهنهسربازان آمریکا در صدر توجه رسانههای جهان قرار دارد؛ آماری که از آغاز هزاره سوم با اشغال افغانستان و عراق رو به وخامت گذاشت و تا به امروز روندی افزایشی داشتهاست.
کهنه سربازان به عنوان نظامیان بازگشته به کشور پس از جنگهای خارج از خانه به ویژه خاورمیانه، همواره در معرض سو مصرف مواد مخدر یا الکل، اختلال استرس، افسردگی، اضطراب، بیخوابی و از دست دادن حمایت اجتماعی قرار دارند که این مشکلات، احتمال اقدام به خودکشی را در کهنهسربازان افزایش میدهد.
هزاره سوم و آغاز اپیدمی خودکشی کهنهسربازان
بر پایه آمار و مطالعات انجام گرفته در ارتباط با شمار قربانیان تجاوزگریهای آمریکا، میتوان به این واقعیت پی برد که از اوایل هزاره سوم این کشور با بحران خودکشی نظامیان و کهنهسربازان دست و پنجه نرم میکند.
چندی پیش روزنامه آمریکایی «واشنگتن تایمز» در این باره نوشت: میزان خودکشی در بین کهنهسربازانی که بعد از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ خدمت کردهاند، طی ۱۴ سال قبل از همهگیری کرونا، بیش از ۱۰ برابر افزایش یافتهاست.
همچنین مطالعه صورت گرفته توسط دانشگاه «براون» نشان داده که از زمان آغاز جنگ آمریکا در سپتامبر سال ۲۰۰۱، سربازان و کهنهسربازان آمریکایی چهار برابر بیشتر از آنکه در میدانهای جنگ کشته شوند، از طریق خودکشی جان دادهاند.
از این تاریخ به بعد، نرخ خودکشی در بین کهنهسربازان نسبت به مردم عادی با شتاب بیشتری ادامه یافتهاست زیرا افرادی که پس از حملات ۱۱ سپتامبر خدمت میکردند، در سازگاری با زندگی پس از پایان دوران خود با چالشهای بسیار بیشتری نسبت به نسلهای قبلی روبهرو بودهاند.
این واقعیت را میتوان از دریچه آماری نیز اثبات کرد. از میان ۲ میلیون و ۵۱۶ هزار و ۱۸۹ بیماری که از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۰ تحت مراقبت سازمان بهداشت نظامی و اداره بهداشت کهنه سربازان قرار داشتند، میزان خودکشی از ۷.۱۱ به ۹۰.۸۱ مرگ در هر ۱۰۰ هزار کهنهسرباز دارای آسیب مغزی بعد از حمله ۱۱ سپتامبر افزایش یافتهاست.
برای کهنه سربازانی که آسیب مغزی نداشتند این نرخ سالانه به طور میانگین ۱۴.۴ درصد افزایش داشته و از ۴.۶۵ خودکشی به ۵۵.۶۵ مورد خودکشی در هر ۱۰۰ هزار نفر رسیدهاست.
چندی پیش نشریه «هیل» نوشت که شمار آمار خودکشی میان کهنه سربازان آمریکا در یک دهه گذشته به حدی افزایش یافته که آمار آن از کل نیروهای کشته شده آمریکا در جنگهای عراق، افغانستان و ویتنام بیشتر است. تنها در سال ۲۰۱۹ هر روز ۱۷ کهنه سرباز بخاطر خودکشی جان خود را از دست دادهاند.
به گفته «گِرگ اف مارتین» ژنرال بازنشسته آمریکایی، روزانه ۲۲ کهنهسرباز آمریکایی خودکشی میکنند و هر روز ۲ نظامی در حال خدمت نیز با دست خود جانشان را میگیرند.
وی اضافه کرد که از زمان حملات ۱۱ سپتامبر تاکنون تلفات جنگی آمریکا کمتر از ۸ هزار نفر است، درحالیکه بیش از ۳۰ هزار کهنهسرباز و نظامی در حال خدمت خودکشی کردهاند.
سبقت خودکشی از مرگ ومیر ناشی از کرونا
اوج بحران خودکشی در میان کهنهسربازان زمانی آشکار میشود که مقایسهای با مرگ ومیر ناشی از کرونا داشتهباشیم.
دی ماه دو سال پیش، «یاهو نیوز» گزارشی انتشار داد که نشان میداد آمار خودکشی در ارتش آمریکا از آغاز سال ۲۰۲۰ میلادی تا پایان سپتامبر ۲۰۲۱ از تعداد نظامیان آمریکایی که از شروع همهگیری ویروس کرونا در اثر ابتلاء به آن مردهبودند، نیز فراتر رفتهاست.
به نوشته وبگاه مزبور، در سال ۲۰۲۰ میلادی، ۷۰۱ نظامی آمریکایی دست به خودکشی زدند و این تعداد در ۹ ماه اول سال ۲۰۲۱ به ۴۷۶ نفر رسید. این در حالی است که از زمان شروع همهگیری ویروس کرونا در آمریکا ۸۸۶ نظامی این کشور در اثر ابتلاء به ویروس کرونا مردند.
محققان به این نتیجه رسیدهاند که در بین شاخههای مختلف ارتش، کهنهسربازان از گارد ساحلی بالاترین نرخ خودکشی را دارند و پس از آن تفنگداران دریایی، نیروی دریایی و نیروی هوایی ارتش قرار دارند.
همچنین آمارها و نرخها در بین گروهها جنسیتی و نژادی تقریباً یکسان است. کهنهسربازانی که با فردی از جمله همسر زندگی میکنند، تقریباً ۴۰ درصد کمتر از کهنهسربازانی که تنها زندگی میکنند، میل به خودکشی دارند.
رمزگشایی از چرایی اقدام به خودکشی
روند رو به رشد خودکشی میان کهنهسربازان آمریکایی، این پرسش را به ذهن متبادر میسازد که به راستی این بحران ریشه در چه عواملی دارد؟
از نگاه ناظران، خطرات رایج خودکشی شامل سو مصرف مواد مخدر یا الکل، اختلال استرس، افسردگی، اضطراب، بی خوابی و از دست دادن حمایت اجتماعی پس از خدمت سربازی است اما افرادی همچون ژنرال مارتین معتقد است که بیماریهای روانی عامل اصلی خودکشی بین نظامیان آمریکایی است.
حدود دو سال پیش کاخ سفید یک راهبرد پنج مادهای منتشر کرد که در آن مجموعهای از اقدامات دولت فدرال برای رسیدگی به فراگیری خودکشی کهنه سربازان آمریکا به چشم میخورد. همزمان روزنامه «نیویورک تایمز» نوشت که با وجود تلاشهای پنتاگون میانگین خودکشی سالانه رو به افزایش است.
«انزوای اجتماعی» و «افسردگی» دوگانه عواملی است که بسیاری از مقامات و کارشناسان نقش آنها را در افزایش شمار خودکشیها مؤثر میدانند. همان گونه که کمیساریای امور کهنه سربازان آمریکایی با اظهاراتی نگران کننده گفت: شیوع ویروس کرونا نیز کار را برای ما بدتر کردهاست و ما نگران هستیم، داستانهایی از کهنهسربازان شنیدیم که نشان میدهد انزوای اجتماعی تشویش و افسردگی را بیشتر کردهاست.
«رابرت کینگزلی» سرباز سابق آمریکا در جریان تجاوز این کشور به عراق، میگوید: «وقتی کابوسها و تداعی ذهنی حوادث به طرف شما هجوم میآورند، مجالی برای مقابله با این افکار و خاطرات نیست و شما کنترلی بر این اوضاع ندارید. گرچه شما همه تلاش خود را به کار میگیرید اما همچنان از تسلط بر شرایط عاجز هستید.»
امروزه اکثریت قریب بهاتفاق کهنه سربازانی که در افغانستان و عراق مشغول به غارت، اشغالگری و کشتار مردم بیگناه بودهاند، خود نیز اذعان میکنند که حضور و مشارکت آنها در بازی خونین کاخ سفید و پنتاگون، صرفاً منجر به عقبگرد آنها در زندگی شخصی و اجتماعی شدهاست.
نظرسنجی مؤسسه «پیو» که چندی پیش انجام گرفت، نشان میداد بخش عمدهای از کهنه سربازان آمریکایی حضور آمریکا در عراق و افغانستان در دو دهه گذشته را تأیید نمیکنند. طبق این نظرسنجی ۶۴ درصد از این کهنهسربازان گفتهاند که جنگ در عراق بیهوده بوده و ۵۸ درصد همین نظر را درباره جنگ افغانستان دادهاند.
بهجز کهنهسربازان به نظر میرسد نظرات مردم نیز به این آمارها نزدیک است و در این نظرسنجی، ۶۲ درصد از بزرگسالان آمریکایی حضور در عراق و ۵۹ درصد حضور در افغانستان را بیفایده دانستهاند.
فرجام سخن
امروزه بیش از ۲۵ میلیون کهنهسرباز در آمریکا زندگی میکنند؛ نظامیان سابقی که از نظر وضعیت روانی و اجتماعی در شرایطی دشوار به سر میبرند تا جایی که تنها راه نجات و رهایی را در حذف خود میبینند.
از این رو باوجود اینکه وزارت امور کهنهسربازان، سالیانه میلیاردها دلار برای ارائه سرویسهای خدمات سلامت روحی و روانی برای کهنهسربازان هزینه میکند اما قربانیان خودکشی میان کهنهسربازان از فوتیهای کرونا پیشی گرفتهاست.
اگرچه برخی گزارشها از آمار بالای خودکشی کهنهسربازان خبر میدهند اما واقعیت فراتر از آن است. از نگاه ناظران، انتشار اخبار و وقایع مربوط به دردسرهای سربازان آمریکایی در افغانستان، عراق و دیگر نقاط جهان از سوی رسانههای وابسته دو طیف سیاسی اصلی سانسور میشود. این سانسور از آن جهت صورت میگیرد که از حجم انتقادات و فشارها بر کاخ و سفید و پنتاگون برای جلوگیری از تداوم سیاستهای خصمانه و تهاجمی آمریکا کاسته شود.