عبدالحسین خسروپناه در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به آخرین وضعیت راه اندازی خانه گفتگوی آزاد گفت: بحث خانه گفتگوی آزاد مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، دو مصداق دارد، یک مصداق آن معنای وسیعی دارد به این معنا که هر دانشگاهی، هر مرکز علمی، هر پژوهشگاهی، هر اندیشکده ای باید یک خانه گفتگوی آزاد داشته باشد، دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها ایجاد شده اند تا مباحث علمی و فرهنگی، آزادانه با رعایت اخلاق و منطق برگزار شود.
وی ادامه داد: چون خیلی اوقات وقتی از «آزاد اندیشی» و گفتگوی آزاد سخن به میان می آید، گمان می کنند که فقط این آزادی از و آزادی در است، آزادی از یعنی آزادی از موانع، یعنی کسی مانع گفتگو نشود، آزادی در یعنی آزادی در چهارچوب کامل، در چارچوب اخلاق و منطق، اینکه فردی بیاید به اسم گفتگوی آزاد به دیگران توهین کند، ادبیات غیراخلاقی بکار گیرد، این آزادی نیست، نوعی اسارت در گفتار است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: پس یک بحث خانه گفتگوی آزاد به معنای همین کرسی های آزاد اندیشی است که از ناحیه اساتید و دانشجویان برگزار می شود، ما در بخش اساتید، به ویژه در حوزه نظریه پردازی، کرسی های ترویجی و کرسی های تخصصی، توفیقات خوبی داشته ایم.
وی ادامه داد: بیش از ۵ هزار کرسی ترویجی طی ۸ سال اخیر برگزار شده و در همین ۸ سال اخیر ۱۶ نظریه به ۶۷ نظریه ارتقا یافته است. زیرا اساتید آزادانه حرف های خود را زدند، منتقدین نقد کردند و داوران داوری کردند. اما در بحث «کرسی آزاد اندیشی دانشجویی» موفق نبودیم تقریبا به آن بی اعتنایی شده و تدبیری نشده است تا بستری برای تشکل دانشجویی ایجاد شود و کرسی های آزاد اندیشی را برگزار کنند. ما اینجا تاکید می کنیم وظیفه روسای دانشگاه های کشور به ویژه معاونان فرهنگی است که این بستر را فراهم کنند.
خسروپناه افزود: برگزاری کرسی های آزاد اندیشی تکلیف و وظیفه روسای دانشگاه ها است، اگر روسای دانشگاه ها و معاونان فرهنگی این بستر را فراهم نکنند ترک فعل کرده اند.
وی ادامه داد: یک مصداق دیگر «خانه گفتگوی آزاد» این بود که ما یک مکان ثابتی را برای آن در نظر بگیریم، برخی از مباحث است که شاید یک استاد و یا دانشجوی صلاح نداند این بحث را در محیط دانشگاه مطرح کنند، علاقمند هستند در جایی راحت تر بحث خود را طرح کنند و منتقدین آن را نقد کنند حتی رسانه ای هم نشود، چون به هرحال در اختیار آن کسی است که می خواهد ارائه نظر بدهد این مکان واحد برای گفتگوی آزاد هنوز متاسفانه شکل نگرفته است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: به نظرم ایجاد این مکان واحد لازم است و انتخاب مکان خانه گفتگوی آزاد باید در اختیار برگزار کننده باشد، کسی که نظریه و حرفی دارد اگر تشخیص داد که نظریه و حرف خود را در محیط دانشگاه و فضای عمومی مطرح کند باید این بستر آماده باشد و یا در یک محیط دیگر تا راحت تر یک گفتگوی خیلی صریح داشته باشد، این به انتخاب خودش باید باشد، ما نباید برای افراد تعیین تکلیف کنیم که باید در خانه گفتگوی معینی در دانشگاه صحبت کند، ولی در همه دانشگاه ها باید خانه گفتگوی آزاد باشند.