به گزارش خبرنگار مهر، حجتالاسلام علی رادمرد در خطبههای نماز جمعه شهر ماهدشت که در مصلای این شهر اقامه شد، اظهار کرد: راهپیمایی بینظیر اربعین با مختصات ویژه آن، که بزرگترین راهپیمایی جهان با حضور حدود ۲۲ میلیون نفر از مسلمانان و آزادیخواهان جهان از هر مذهب و نژاد و رنگ و زبان و فرهنگ در مقصد جانها؛ کربلای حسینی به پایان رسید و قافله صدها میلیون دل انسان عاشق در بارگاه حسینی آرامش یافت. اربعین حسینی در قالب کلیشههای تکراری جامعهشناسی امروز تحلیلشدنی نیست، این پدیده بینظیر منطق و روش و قالبی از عشق و معرفت را میطلبد.
وی بیان کرد: حضور حدود ۴ میلیون نفر از زائران ایرانی و میهمانانی عزیز از کشورهای همسایه، یک نصاب جدید و تاریخی به شمار میآید. در کشاکش جنگ بیامان ترکیبی دشمن و عملیات بیسابقه روانی استکبار رسانهای در داخل و خارج، هم عاشورای امسال و هم اربعین امسال یک رویداد دشمنشکن و حماسه بزرگ بود.
امام جمعه ماهدشت تصریح کرد: علاوه بر حضور ۴ میلیونی ایرانیان در راهپیمایی اربعین، راهپیمایی میلیونها ایرانی عاشق در قالب کاروانهای موسوم به جاماندگان و هیأتها و دستههای عزاداری در خیابانها و مساجد و حسینیهها و مشاهد مشرفه و بقاع متبرکه و منازل و خانههای مردم، تکرار یک عاشورای دیگر پس از دهم محرم است که در بیستم صفر تجلی مییابد.
وی ادامه داد: این خود نبا عظیم و واقعهای بزرگ است که باید در اطراف آن تأمل کرد که در ماهدشت هم برگزار شد که از همه دست اندرکاران تشکر میکنم.
رادمرد خاطرنشان کرد: نقش بزرگ و سهم اول و اصلی، در خلق این حماسه بزرگ قطعاً به عنایت الهی و وعدههای تخلف ناپذیر خدای متعال و طهارت و قداست خون پاک و مظلومیتِ سید و سالار شهیدان و قیام الهی او و یاران پاکش برمیگردد.
اربعین مردمیترین راهپیمایی تاریخ شده است
وی گفت: نقش مردم و جوانان از همه اقشار و اصناف و اقوام و مذاهب و هیأتهای مذهبی و گروههای جهادی و همت والا و بذل نفس نفیس میلیونها عاشق حسینی است که اربعین را مردمیترین راهپیمایی تاریخ کرده است.
امام جمعه ماهدشت اظهار کرد: با وجود همه تبلیغات مسموم دشمن و برخی عوامل داخلی آنها بار اصلی اقامه عزای حسینی و بزرگداشت اربعین حسینی برعهده مردم بود و هزینه دولتی در برابر هزینههای مردم که اندک اندک تبدیل به اقیانوس ایثار و گذشت شده ناچیز است.
وی بیان کرد: این مسئلهای است که باید به درستی تحلیل و تبیین گردد. در برابر این مردم آگاه و عظمت حضور آگاهانه و عاشقانه ایشان باید کرنش کرد و تمامقامت ایستاد.
رادمرد تصریح کرد: کافی است مروری کوتاه بر مجاهدت خالصانه مردم عزیز و دردکشیده استانهای میزبان زوار در گذرگاههای ۶ گانه گواه صدق این ادعاست و همچنین مردم بزرگوار عراق که همه ساله سنگ تمام میگذارند و ما هم از همه شأن تشکر میکنیم.
وی خاطرنشان کرد: ما با هر دستگاهی که هست یک مسئلهای داریم، خب حضورشان در ماهدشت کم رنگ است، حضور مستمر مسئولان حداقل در نمازجمعهها و داشتن میزهای خدمت یک انتظار حداقلی است که باید محقق شود.
امام جمعه ماهدشت گفت: خوشا به سعادت تمام کسانی که در این حرکت عظیم صاحب اثر و صاحب خیر بودند اما انسان به عنایت خدای متعال و اهل بیت (ع) در مجالس شرکت میکند، در این کارهای خیر شرکت میکند، بالاخره هر کسی در یک محفل حسینی بنشیند و برخیزد، بدون تردید بهرهی معنوی از این نشست و برخاست میبرد؛ در این تردیدی نیست.
وی اظهار کرد: هر کدام از ما ساعتی در این مجالس بنشینیم، دلهایمان آخر آن ساعت از اوّل آن ساعت پاکیزهتر و نورانیتر میشود.
رادمرد ادامه داد: مهم این است که این را نگه داریم؛ مهم این است که این نورانیّت را بتوانیم حفظ کنیم و این جز با تقوا و مراقبت از دستاوردها میسر نیست. ما در مسیر دین داری و سیاست ورزی برخاسته از دین دچار آفتهایی میشویم که باید مراقبت کرد که محل ضربه زدن دشمنان هم از میسر همین آفت ها میگذرد.
وی تصریح کرد: آفت دینداری یکی این است که دینداریِ یک جامعه یا یک شخص، همراه بشود با انحراف، با بیمبالاتی، با تحجر و جمود، با فراموشکردن نقش عقل، با التقاط، و از این چیزها. آفت دیگر دینداری هم این است که دین محدود بشود بهزندگی شخصی، و عرصه وسیع زندگی اجتماعی انسانها و جامعه را فراموش کند، درباره آن سکوت کند و از آن کناره بگیرد.
امام جمعه ماهدشت خاطرنشان کرد: دو خطر و آفت هم سیاست را تهدید میکند. یکی این است که سیاست از اخلاق فاصله بگیرد. سیاست از معنویت و از فضیلت خالی بشود، یعنی شیطنتها بر سیاست غلبه پیدا کند، هواهای نفسانی اشخاص، سیاست را قبضه کند، منافع طبقات زورگو و زرسالاران جوامع، سیاست را بهدست بگیرد و بهاین سمت و آن سمت بکشاند.
وی متذکر شد: این یک خطر بزرگ سیاست است و اگر این آفت بهسیاست برسد، آنگاه همه صحنه اجتماعی انسانها دچار عیب و آفت میشود. یک آفت دیگرِ سیاست این است که انسانهای کوتهبین، انسانهای کودکمنش، انسانهای ضعیف، سیاست را در دست بگیرند و زمام سیاست از دستهای پُرقدرت خارج بشود، دست انسانهای بیکفایت بیفتد.