به گزارش خبرنگار مهر، دعای ابوحمزه ثمالی از امام سجاد علیه السلام روایت شده است و شرح‌هایی بسیاری برای آن بیان شده است. آیت الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی (فرزند علامه طهرانی) نیز طی سالیانی در ماه مبارک رمضان با رویکرد عرفانی و تفصیلی به شرح و تفسیر فقرات این دعای شریف پرداخت که آن مباحث در مجموعه «آموزه های معرفت» منتشر می‌شود. جلد سوم این کتاب که در ۲۲ مجلس تدوین شده، به مواعظ رمضان المبارک ۱۴۲۰ و ۱۴۲۱ هجری قمری اختصاص دارد.
مؤلف این اثر در فصول ابتدایی این کتاب، با شرح و تفسیر فقرات دعای ابوحمزه ثمالی به تبیین مسئله استجابت پروردگار و علت حمد مکرر خداوند در این دعا اشاره کرده و علل سستی انسان در اجابت دعوت خدا را توضیح می‌دهند. وی در ادامه بر اهمیت محوریت حق و توحید در ارتباطات تاکید کرده و رمز و راز موفقیت اولیای الهی را بر می‌شمرند.
برخی از دیگر مباحث این کتاب عبارت است از: «توضیح مسئله استقراض پروردگار از بنده»، «عالم امر و خلق و حیثیت امری و خلقی اعمال»، «ملکوت و باطن اعمال، ملاک ارزش آنها»، «حقیقت حلم و اقسام آن»، «دعوت به راه خدا با موعظه حسنه»، «عمومیت هدایت و حرکت به سمت خدا برای تمام بندگان» و....
همچنین مؤلف در تبیین ارتباط بنده با پروردگار موضوعاتی مانند «بنای احکام شریعت بر ارتباط با پروردگار»، «تعلق و ربط همیشگی با پروردگار لازمه عالم وجود» و «لطف فاعل و استعداد قابل دو رکن ارتباط با پروردگار» را مطرح کرده و در «نحوه تعامل سالک با اهل دنیا» بیان می‌دارد: «در روایت داریم که ملائکه همیشه در حال سکوت و سکون و آرامش هستند و شیاطین همیشه در حال حرکت هستند و از این‌طرف به آن‌طرف می‌روند و همیشه در حال تمَجمُج و تغییر و تبدّل هستند. هرچه انسان به صفات ملائکه نزدیک‌تر شود، حالت سکون و سکوت و آرامش در او بیشتر می‌شود. اگر با یک نفر دو ساعت در یک جایی بنشیند و حرف نزند، هیچ اتّفاقی برای او نمی‌افتد و همین‌طور ساکت می‌نشیند. مرحوم علاّمه طباطبایی این‌طور بود. ما در هر مجلسی با ایشان بودیم تا از ایشان سوال نمی‌شد، ایشان صحبت نمی‌کردند و همیشه مشغول به ذکر بودند و یا ساکت بودند و ما ذکر خفی ایشان را نمی‌فهمیدیم. وقتی از ایشان سوال می‌کردند، جواب می‌دادند؛ و اگر سوال نمی‌کردند، همین‌طور ساکت می‌نشستند. این همان سکونت و آرامش است. ولی بعضی‌ها اصلاً این‌طور نیستند. به‌محض اینکه می‌نشینند نمی‌توانند حرف نزنند؛ یعنی اگر در مجلسی بنشینند و حرف نزنند، اصلاً به‌حساب نمی‌آورند!»
گفتنی است این کتاب از «دوره علوم و مبانی اسلام و تشیع» توسط انتشارات مکتب وحی در ۵۹۰ صفحه با قطع وزیری منتشر شده است.