به گزارش خبرگزاری مهر، یک مهندس زیست پزشکی دانشگاه ماساچوست حاملی از جنس نانوژل طراحی کرده و از آن برای حمل دارو استفاده کرده است. نتایج نشان می‌دهد که این دارو به کبد موش مبتلا به چاقی رسیده و به طور موثری در درمان بیماری ناشی از رژیم غذایی موش اثربخش بوده است.
تای تایوماناوان استاد برجسته شیمی و مهندسی زیست پزشکی دانشگاه ماساچوست می‌گوید: موش‌های تحت درمان وزن خود را به طور کامل از دست دادند و ما هیچ عارضه جانبی غیرطبیعی ندیدیم. با توجه به اینکه ۱۰۰ میلیون آمریکایی چاقی و اختلالات قلبی و عروقی دارند، ما از نتایج این کار بسیار هیجان‌زده شدیم.
برای تجاری‌سازی این یافته‌ها و استفاده از آن در انسان‌ها، یک شرکت نوپا به نام سیتا تراپیوتیکس (Cyta Therapeutics) تاسیس شده است که قرار است این فناوری نانوژل را توسعه دهد. این شرکت نوپا در اواخر ماه ژوئیه، در شانزدهمین نشست سالانه نوآوری علوم زندگی ماساچوست (MALSI) در بوستون، جایزه بهترین استارت‌آپ را از نگاه داوران به دست آورد.
تایوماناوان می‌گوید: توسعه این فناوری و انتقال آن از موش به انسان یک گام بزرگ محسوب می‌شود، ما امیدواریم که این یافته‌ها در آینده بلاخره به یک دارو تبدیل شود.
یکی از اهداف اصلی این مرکز، فهمیدن چگونگی رهایش داروی در جای مناسب در بدن با ایجاد پلتفرم‌های تحویل جدید برای مولکول‌های کوچک و بزرگ است.
Thyromimetics یا داروهایی که از هورمون تیروئید تقلید می‌کنند، به عنوان یک روش بالقوه برای مقابله با مشکل چاقی، دیابت نوع ۲، کلسترول بالا، اختلال عملکرد متابولیک (MASH) و سایر شرایط متابولیکی در نظر گرفته شده است. با این حال، درمان هدفمند مهم است. تایوماناوان و همکارانش به دنبال استفاده از این راهبرد هستند.
وی می‌گوید: ما فهمیدیم که باید این دارو را به صورت انتخابی به کبد تحویل دهیم زیرا اگر به جاهای دیگر برود، می‌تواند باعث ایجاد عوارض ناخواسته شود. علاوه بر عوارض جانبی، انتظار می‌رود مصرف این دارو به صورت سیستماتیک اثربخشی آن را کم کند، که این موضوع در مطالعه‌های مختلف نیز تأیید شده است.
محققان این پروژه موشها را به مدت ۱۰ هفته تحت رژیم غذایی با چربی بالا، قند بالا و کلسترول بالا قرار دادند و وزن آنها را دو برابر کردند. یک گروه کنترل نیز با یک رژیم غذایی سالم تغذیه شدند.
تایوماناوان می‌گوید: «ما با استفاده از اختراع منحصر به فرد خود، یک رویکرد بسیار ساده ارائه دادیم که می‌توانیم به صورت انتخابی به اهداف مختلفی دارو را هدایت کنیم.»
هنگامی که نانوژل در داخل سلول‌های کبدی قرار دارد، گلوتاتیون در سلول‌ها پیوندهای موجود در نانوژل را تجزیه می‌کند و دارو را آزاد می‌شود. این دارو سپس گیرنده بتا هورمون تیروئید را فعال می‌کند و منجر به کاهش چربی، افزایش سنتز اسید صفراوی و اکسیداسیون چربی می‌شود. پس از پنج هفته درمان، موشها به وزن طبیعی بازگشتند.