به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، دکتر «شرلی کوهن مکلبورگ»، متخصص گوارش در دانشگاه پزشکی میشیگان، گفت: «این شرایط در مراقبت‌های سرپایی بسیار رایج است. به عنوان پزشک، توجه به عوامل روانی-اجتماعی دخیل در زندگی بیماران برای ما مهم است، اما اغلب نادیده گرفته می‌شوند. این عوامل دارای پتانسیل تأثیر قابل توجهی بر سلامت دستگاه گوارش هستند و همچنین نقش مهمی در آرامش کلی بیماران ما دارند.»
تیمی از متخصصان گوارش و کبد میزان تنهایی، افسردگی و انزوای اجتماعی را در افراد مسن مبتلا به بیماری‌های گوارشی و بدون بیماری‌های گوارشی مورد بررسی قرار دادند.
آن‌ها از داده‌های سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶ مطالعه سلامت و بازنشستگی دانشگاه میشیگان استفاده کردند، که شامل نمونه‌ای از حدود ۲۰۰۰۰ نفر از افراد ۵۰ سال به بالا و همسرانشان بود.
در گروهی متشکل از بیش از ۷۰۰۰ شرکت‌کننده، ۵۶ درصد از افراد مبتلا به بیماری گوارشی و ۴۴ درصد بدون بیماری بودند.
به طور کلی، حدود ۶۰٪ و ۵۶٪ از پاسخ دهندگان مبتلا به و بدون بیماری‌های گوارشی، به ترتیب احساس تنهایی را گزارش کردند. حدود ۱۳% و ۸% افسردگی شدید را گزارش کردند. در نهایت، تقریباً ۹ درصد در هر دو گروه انزوای اجتماعی را گزارش کردند.
کوهن مکلبورگ گفت: «ما متوجه شدیم که افراد مبتلا به بیماری گوارشی در مقایسه با افرادی که بیماری گوارشی ندارند، بیشتر احتمال دارد سلامت ضعیفی داشته باشند. و در میان بیماران مبتلا به یک بیماری گوارشی، تنهایی، و همچنین افسردگی متوسط تا شدید، با احتمال بیشتری برای گزارش سلامتی ضعیف یا نسبی همراه بود.»
او امیدوار است که این یافته‌ها در نهایت به متخصصان گوارش قدرت دهد تا بیماران را علاوه بر علائم فیزیکی، از نظر افسردگی و تنهایی نیز غربالگری کنند.