حسین توکلی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، درباره عملکرد تیم ملی وزنه برداری در مسابقات قهرمانی جهان گفت: با توجه به سابقه وزنه‌برداری ایران در کسب مدال المپیک و جهانی طبیعی است که انتظارات از این رشته بالا برود. وزنه‌برداری ایران از المپیک سیدنی به بعد جایگاه خود را پیدا کرد و در مسابقات جهانی هم در چند وزن مدعی است. اما در چند سال اخیر باید ببینیم چه به وزنه‌برداری داده‌ایم و قرار است چه چیزی از این رشته برداشت کنیم؟! گاهی وقت‌ها شرایط یک رشته ورزشی به گونه‌ای است که تنها باید داشته‌های آن رشته را حفظ کرد، این شرایطی که کار را سخت می‌کند.
وی گفت: در وزنه‌برداری زمان حرف اول را می‌زند، البته شاید برخی این حرف را بهانه می‌دانند اما واقعیت وزنه‌برداری همین است. این رشته در طول زمان می‌تواند به شرایط ایده‌آل برسد. در مسابقات جهانی این دوره، میرمصطفی جوادی فراتر از انتظار ظاهر شد اما برخی دیگر از وزنه‌برداران حتی وزنه‌هایی که در تمرین زدند را هم در شرایط مسابقه نتوانستند بالای سر ببرند. قهرمانی مصطفی و عملکرد خوب علی داوودی در مقایسه با سایر وزنه‌برداران تناقض داشت. از برخی از وزنه‌برداران انتظار بیشتری می‌رفت اما متأسفانه خوب کار نکردند.
عضو کمیته فنی وزنه‌برداری اظهار داشت: فدراسیون وزنه‌برداری و تیمش به دنبال این هستند تا از تمامی ظرفیت وزنه‌برداری استفاده کنند، طبیعی است در این شرایط نباید زیاد تحت فشار قرار بگیرند تا بتوانند کارشان را به درستی انجام دهند. درست است که ویترین یک فدراسیون تیم ملی بزرگسالان است اما نباید از عملکرد تیم جوانان و نوجوانان در مسابقات قهرمانی آسیا غافل شویم، آنها ما را به آینده وزنه‌برداری امیدوار کردند. به نظرم با توجه به داشته‌هایی وزنه‌برداری و پوست اندازی در این رشته باید به آنها فرصت داد. در همین مسابقات قهرمانی جهان برخی از وزنه‌برداران مثل رضا دهدار انتظارات را برآورده نکردند، اما بقیه وزنه‌برداران در حد و اندازه خودشان کار کردند. نمی‌توان انتظار داشت وزنه‌بردار در آن سطح رکورد قهرمانی جهان را جابه جا کند.
توکلی خاطرنشان کرد: به غیر از رضا دهدار و آیت شریفی مابقی وزنه‌برداران در حد خودشان ظاهر شدند. علی داوودی هم در این مسابقه تغییر بسیار محسوسی داشت و شاید آن استرس و فشاری که روز آخر برای عنوان تیمی به وجود آمد روی عملکرد او تأثیر گذاشت. به نظرم در نتایج به دست آمده در مسابقات جهانی یک دوگانگی در کار وجود داشت؛ یک وزنه‌بردار خوب نتیجه گرفته و دیگری انتظارات را برآورده نکرد. البته در فاصله زمانی ۶ ماه انتظار زیادی نمی‌توانیم داشته باشیم، حتی اگر این تیم طلاهای بیشتری هم می‌گرفت باز هم نمی‌توانستیم بگوییم در فاصله ۶ ماه آنها خوب کار کردند.
سرمربی اسبق تیم ملی وزنه‌برداری در مورد انتقادهایی مبنی بر اینکه عنوان تیمی ارزشی ندارد، عنوان کرد: متأسفانه برخی افراد تا زمانی که بیرون از گود نشستند مدام در حال انتقاد کردن هستند و هر زمانی به آنها مسئولیت داده شود شرایط فرق می‌کند و همه چیز گل و بلبل می‌شود. کادرفنی هر کاری که از دستش برمی‌آمد انجام می‌داد. اکثر وزنه‌برداران شروع سنگینی داشتند و وزنه‌های پایینی برای آنها گرفته نشد. اگر کادرفنی فقط به دنبال نتیجه تیمی بود این اتفاق رخ نمی‌داد. سرمربی تیم با یک شرایط نرمالی وزنه‌ها را انتخاب می‌کرد. برای علی داوودی باید در شروع چه وزنه‌ای انتخاب می‌شد؟! مگر برای او وزنه ۱۹۰ یا ۱۸۰ انتخاب کردند. داوودی یک بار وزنه ۲۱۰ را زده که به اعتقاد من مربی انتخاب وزنه ۱۹۵ کار درستی بود. وقتی وزنه‌بردار یک وزنه را از دست می‌دهد طبیعی است که تاکتیک سرمربی در رابطه با او تغییر می‌کند. با این حال ریسک‌پذیری داشتند و از وزنه‌های خوبی شروع کردند.
وی گفت: مگر تالاخادزه که نفر اول شد در حرکت دو ضرب از چه وزنه‌هایی شروع کرد؟! به نظرم منتقدین بهتر است براساس مقایسه رکوردها با هم انتقاد کنند. من نه سمت و سوی فدراسیون هستم و نه منتقدین. اما سوالم این است که برای علی داوودی باید از چه وزنه‌هایی شروع می‌کردند؟! آیا باید وزنه سنگین‌تری انتخاب می‌کردند؟! هیچکس در وزنه‌برداری لزوماً با انتخاب وزنه‌های سنگین نتوانسته موفق شود. اگر وزنه‌بردار از وزنه‌های سبک شروع کرده چرا نتوانست آن را مهار کند؟!
توکلی عنوان کرد: وقتی وضعیت تیمش خوب نیست، در روزهای پایانی سرمربی سعی می‌کند به حداقل‌ها هم نیم نگاهی داشته باشد. این سیاست غلط نیست و هر کس دیگری هم بود این تصمیم را می‌گرفت. منتها برخی افراد به خاطر اینکه در سیستم نیستند انتقاد می‌کنند و به خیلی از مسائل توجه نمی‌کند. در حال حاضر در بدنه فدراسیون وزنه‌برداری افرادی که خاک‌خورده این رشته هستند، روی کار آمدند. من به عنوان یک چهره ورزشی باید تلاش کنم تا قهرمانان پیشین ورزش که به بدنه مدیریتی وارد شدند آسیب نبینند. این خانواده برای ورزشی‌هاست و ما باید آنها را حمایت کنیم. اگر هم ایرادی هست باید آن را مطرح کنیم نه اینکه با غرض ورزی مانع فعالیت آنها شویم.
وی گفت: من بارها در مورد برخی مسائل با انوشیروانی صحبت کردم و حتی انتقاد هم به او داشتم. وزنه‌برداری ایران فردی مثل سهراب مرادی را به دلیل آسیب دیدگی از دست داده است. اگر چند نفری مثل او در وزنه‌برداری بودند می‌توانستیم به نتیجه تیم خرده بگیریم. در کل دنیا سهراب و کیانوش تک هستند. وقتی در کل دنیا این افراد تک هستند چطور برخی افراد انتظار دارند کادرفنی فعلی در مدت زمان ۶ ماه وزنه‌بردارانی مثل آنها بسازد؟!
توکلی در مورد بازی‌های آسیایی هانگژو عنوان کرد: در بازی‌های آسیایی هانگژو اصلی‌ترین رقیب ما کشورهای آسیایی هستند و سطح این رقابت‌ها با مسابقات جهانی تفاوتی ندارد. در حال حاضر چین دنیا را قبضه کرده و ما باید در آسیا با آنها هم بجنگیم. وقتی تیم ما در جهان این نتیجه را به دست آورده، نمی‌توان انتظار معجزه در آسیا داشت. متأسفانه منتقدان وزنه‌برداری دوست دارند بحث کسب عنوان تیمی را جا بیندازند در حالی که حرف آنها کاملاً غیرمنطقی است، چرا که اگر کادرفنی صرفاً به دنبال امتیاز تیمی بود برای حسین سلطانی وزنه‌های خاص مدنظر قرار می‌دادند.